Læknablaðið - 01.02.1966, Qupperneq 73

LÆ K N A B L A Ð IÐ
41
fyrir rannsóknastöðina. Að meðaltali koma 30 sjúklingar á stöðina á
dag.
Á röntgendeildinni vinnur enginn læknir, og er því starfssvið
hennar mjög takmarkað.
Rannsóknastofan sér um þvagrannsóknir, blóðmeinarannsóknir og
einstaka einfaldar meinefnarannsóknir, en allar flóknar rannsóknir
af því tagi verður að senda á ,,central-laboratorium“.
í stöð þessari er líka fundaherbergi fyrir lækna, og er það öðrum
þræði notað sem lestrarsalur og hafa læknarnir þar aðgang að nokkr-
um tímaritum. Almennir heimilislæknar halda þarna stundum fundi,
gjarnan um miðjan daginn, og borða þá hádegisverð á staðnum.
Læknasamstarf 19. nóvember fórum við til Winchester í Suður-
í Winchester. Englandi og skoðuðum þar lækningastöð, sem fimm
læknar reka fyrir eigin reikning og án opinberrar
aðstoðar. Þeir eru allir almennir heimilislæknar, og fræddi dr. Ronald
Gibson okkur um störf þeirra, en hann er forsvarsmaður hópsins og
aðalframkvæmdamaður. Sagði hann, að leyfilegt væri að hafa 3500
sjúklinga, svo sem annars staðar, en þeir teldu það allt of háa tölu.
svo að unnt væri að sinna starfinu sómasamlega, og hefðu þeir ákveð-
ið að takmarka sjálfir töluna við 2000. Brezka tryggingakerfið væri
raunar þannig, að því meira sem læknarnir gerðu fyrir sjúklinga sína,
því minna bæru þeir úr býtum. Þó bjóst hann við, að á þessu yrðu
breytingar, jafnvel á næsta ári, þannig að læknar fengju greiddan
kostnað við húsnæði, laun aðstoðarstúlku o. fl.
Læknarnir í þessari stöð hafa tvo viðtalstíma, annan fyrir há-
degi, venjulega 2—214 klukkustund, og hinn síðar um daginn. Öll við-
töl eru pöntuð fyrirfram, og áætla læknarnir mismunandi tíma fyrir
sjúklingana, stytzt 5 mínútur handa þeim, sem hafa komið oft áður,
en 15 mínútur eða meira fyrir þá, sem koma í fyrsta sinni.
Flestir læknar, sem við töluðum við, bæði í þessari lækninga-
stöð og víðar, töldu hæfilegt fyrir venjulegan heimilislækni að afgreiða
8—10 sjúklinga á klukkutíma, en þó vissu þeir til, að sums staðar, eink-
um í Norður-Englandi, þar sem læknaskortur er mikill og læknar verða
að hafa fulla tölu eða jafnvel meira, væri gert ráð fyrir 15—20 sjúkl-
ingum á klukkustund og væru tímar þá að sjálfsögðu ekki pantaðir.
Dr. Gibson sagði, að árlega væri greitt eitt sterlingspund fyrir
sjúkling fyrir venjulega heimilislæknisþjónustu, en einnig sinntu
læknarnir eftirliti með mæðrum og ungbörnum, bólusetningum, fang-
elsis- og skólalækningum og fengju aukagreiðslur fyrir allt slíkt.
Þessi læknahópur vinnur ekkert á sjúkrahúsum, en á auðvelt með
að leggja sjúklinga inn, ef með þarf. Einnig er auðvelt að fá sérfræð-
inga til að líta á sjúklinga í heimahúsum eða skoða þá í „out-patients“-
(Jeildum spítalanna.
Dr. Gibson minntist á, að lítils háttar einkalækningastörf ættu
sér stað, þannig að sjúklingar bæðu um viðtal við lækni og tækju
fram, að þeir væru ekki á skrá. Undir þeim kringumstæðum væri
venjulega veittur ríflegur tími og tekin eitt til tvö pund fyrir við-
talið, en fjögur til fimm pund fyrir vitjun, og mun það vera svipað