Læknablaðið - 01.12.1979, Blaðsíða 45

LÆKNABLAÐIÐ
301
þjónusta fyrir börn í Reykjavík og á Akureyri
væri til komin. Sagði hann, að sú þjónusta
hefði skapast af brýnni þörf, en ekki ásælni
barnalækna í sjúklinga. Hafði þessi þjónusta
mætt þessari þörf á sínum tíma og þó sú þörf
hefði nú minnkað, væru enn óskir og þörf fyrir
slika þjónustu. Lýsti hann einnig þeirri skoðun
sinni, að menntun þeirra lækna, sem fengjust
við mæðravernd og barnaeftirlit, væri meira
virði, en hvort þeir hefðu einhverja sérfræði-
viðurkenningu eða ekki.
Vilhjálmur Rafnsson svaraði gagnrýni Bryn-
leifs á kennslu í heimiiislækningum i Svíþjóð.
Sagði Vilhjálmur, að ijóst væri, að ekki væri
hægt að flytja heilbrigðiskerfi Svia óbreytt
hingað heim. Þá áréttaði hann þá skoðun sína,
að samvinna sérfræðinga og heilsugæzlulækna
væri mikilvæg. Þá lýsti hann einnig störfum
starfshóps á vegum F.I.L.Í.S. um mæðravernd.
Hefur sá hópur skilað áliti, sem er nokkurs
konar viðbót við mæðraskrána. Hvað hann
sjálfsagt að kynna þeim þá punkta, sem hefðu
áhuga.
Auöólfur Gunnarsson áleit, að umræðurnar
hefðu snúist of mikið um það, hver ætti sjúk-
linginn. Einnig taldi hann, að vanmat á sér-
fræðiþekkingu hefði komið fram í umræðun-
um.
Slcúli G. Johnsen talaði m.a. um erindisbréf,
sem vantar fyrir flesta heilbrigðisstarfsmenn.
Þá minntist hann einnig á Health Services
Research eða heilbrigðisþjónusturannsóknir, en
niðurstöður slíkra rannsókna gætu komið að
miklu gagni við áætlunargerð í sambandi við
heilbrigðisþjónustu.
GuÖmundur H. ÞórÖarson kvaðst fagna
framkominni ályktunartillögu frá stjórn
Læknafélags Islands og svaraði síðan ýmsum
atriðum í máli Auðólfs Gunnarssonar.
Villijálmur Rafnsson lýsti yfir stuðningi við
ályktunartillögur frá stjórn L.I. og vakti at-
hygli á áliti nefndar um sérfræðiþjónustu fyrir
landsbyggðina. 1 þeim tillögum er m.a. talað
um farandþjónustu sérfræðinga og taldi Vil-
hjálmur, að þeir yrðu að hafa stöður á sjúkra-
húsum til að geta viðhaldið sérmenntun sinni.
Ölafur Ölafsson sagði, að lög um heilbrigðis-
þjónustu mótuðu starfssvið heilsugæzlulækna,
en hins vegar væri sérfræðistarfið ekki mótað.
Lýsti hann yfir ánægju sinni með tillögur
nefndar um sérfræðiþjónustu fyrir landsbyggð-
ina.
Síðastur talaði Páll Sigurösson og ræddi
hann m.a. um fjármögnun til heilsugæzlunnar.
Sagði hann, að í ráði væri að taka spítalana á
Reykjavíkursvæðinu út úr daggjaldakerfinu,
svipað og gert hefði verið við ríkisspítalana.
Einnig ætti að taka önnur sjúkrahús og síðan
heilsugæzlustöðvar út úr þessu kerfi, og væri
unnið að þessu.
Að lokum var borin upp tillaga til ályktunar
frá stjórn Læknafélags íslands, sem samþykkt
var samhljóða.
„AÖalfundur Læknafélags Islands 1979 felur
stjórn féiagsins aö skipa starfshóp, sem taki aö
sér aö undirbúa stefnumörkun félagsúis varö-
andi rekstur, stjórnun og starfsemi heilsu-
gœzlustööva.
Skal hópurinn sérstakiega taka afstööu til
vœntanlegrar regiugeröar fyrir heilsugcezlu-
stöövar og skipúlag sérfrœöiþjónustunnar á
þeim.
Skal hópurinn skiia fyrsta áiiti á nœstu for-
mannaráöstefnu féiagsins.“
HEILBRIGÐISFRÆÐSLA FYRIR
ALMENNING
Framsögumaður var Ársæll Jónsson.
I upphafi skýrði Ársæll frá því, að aðal-
fundur L.í. 1977 hafi ákveðið að skipa starfs-
hóp til að fjalla um og gera tillögur um heil-
brigðisfræðslu fyrir almenning. í apríl 1978
skipaði stjórn L.l. þá Ársæl Jónsson, Ásgeir
Jónsson, Sigurð B. Þorsteinsson og Örn
Bjarnason í starfshóp um heilbrigðismál. Hóp-
urinn lagði fram tillögur sínar um stofnun
fræðsluráðs L.l. í árslok 1978 og voru þær
svmhljóðandi:
„Fræðsluráð L.í. er skipað þremur aðal-
mönnum og tveimur til vara. Aðalmenn hafi
sérmenntun á sviði lyflækninga, skurðlækninga
og heimilislækninga, en varamenn sitja fundi,
ef aðalmenn geta ekki mætt. Ráðið getur, í
samráði við stjórn L.I., ráðið starfsmann, sem
sé jafnframt ritari ráðsins.
Starfsvið fræðsluráðs er eftirfarandi:
1. Að vera fjölmiðlum, félagasamtökum og
öðrum, sem veita fræðslu um heilbrigðismál,
til ráðuneytis og aðstoðar.
2. Hafa vakandi auga með efni um heilbrigðis-
mál í fjölmiðlum, leiðrétta missagnir, sem
fram kunna að koma og veita fyllri upplýs-
ingar, þegar þess er þörf eða um er beðið.
3. Ráðið getur haft frumkvæði að því, að ráð-
ist verði í sérstök verkefni á sviði heilbrigð-
isfræðslu, og hefur um það nána samvinnu
við sérgreina- eða áhugamannafélög á þeim
sérsviðum, sem við á hverju sinni.“
1 framsöguræðu sinni vitnaði Ársæll i grein-
argerð Félags íslenzkra lækna í Bretlandi frá
1977, þar sem mjög var stuðst við hugmyndir
Health Education Council um heilbrigðis-
fræðslu fyrir almenning og gat þess, að starfs-
hópurinn hefði að verulegu leyti tekið mið af
þeim hugmyndum í tillögugerð sinni.
Ársæll kynnti einnig tillögu, sem hann og
Guðmundur Jóhannesson hafa sent stjórn
Læknafélags Islands, svohljóðandi:
„Stjórn L.l. beiti sér fyrir þvi, að í væntan-
lega samninga læknafélaganna verði bætt við
ákvæði um tekjustofn, sem renni til fræðslu-
starfsemi læknafélaganna fyrir almenning í
landinu.“
Þessari tillögu fylgdi einnig greinargerð frá
fiutningsmönnum.