Læknablaðið - 15.09.1993, Blaðsíða 21
LÆKNABLAÐIÐ
273
áherslu á slagbilsrennsli (9,11). Engar tilraunir
voru gerðar til að framkalla flæðistruflun í
útstreymi blóðs frá vinstri slegli.
Farið var yfir krufningaskýrslur og
dánarvottorð þeirra 100 kvenna, sem höfðu
látist fram til 1. desember 1989, úr hópi
þeirra 3922 kvenna er mætt höfðu til
upphafsrannsóknar. Krufninganiðurstöður
lágu fyrir meðal 42 en í 58 tilvikum var ekki
krufið og voru þar notaðar upplýsingar úr
dánarvottorðum og sjúkrahússkýrslum. HVS
var talinn staðfestur ef veggþykkt vinstri
slegils var yfir 15 mm við krufningu og
heildarmassi hjartans meiri en tvö staðalfrávik
yfir meðaltali, án líklegra orsaka samanber
ofanritað (venjuleg þyngd 258 ± 30g). Það
þótti styðja greininguna, væri hægt að sýna
fram á, að vöðvafasar hefðu riðlast óeðlilega
í hjartavöðvasýnum teknum við krufningu
(18,19).
Niðurstöður eru birtar með einu staðalfráviki.
Breytur með normaldreifingu milli hópa
eru bornar saman með T-aðferð Stúdents
en Mann-Whitney U-próf var notað við
samanburð á fámennum hópum. Kí-kvaðrat-
próf var notað til að bera saman hlutföll milli
hópa. Ovissumörk eru reiknuð eftir töflum
Haenzsels (20).
NIÐURSTÖÐUR
Af 3922 konunt sem tekið höfðu þátt í
hóprannsókn Hjartaverndar á árunum 1981-
1983 reyndust 358 (9%) hafa afbrigðilegt
hjartarit samkvæmt skilgreiningu okkar,
en 3564 (91%) höfðu eðlilegt hjartarit.
Af fyrrnefndum 358 konum reyndust 18
látnar en 273 (77%) komu til þessarar
rannsóknar (hópur A) en af 89 konum völdum
í viðmiðunarhóp úr hópi kvenna með eðlilegt
hjartarit reyndist engin látin, 76 (85%)
mættu til þátttöku (hópur B). Tafla 1 sýnir
samsetningu hópanna.
Ekki reyndist unnt að gera fullkomna
ómskoðun á öllurn þátttakendum og vantaði
nokkrar ómbreytur hjá 11 konum úr hópi
A og einni úr hópi B. Hins vegar reyndist
unnt að ganga úr skugga um hverjar hefðu
ofþykknun á hjartavöðva.
Við hjartaómun reyndust fjórar af 274 konum
úr hópi A hafa ótvíræð nterki um HVS
en engin fannst í hópi B með merki um
þennan sjúkdóm. I töflu II koma fram nánari
upplýsingar um þessar fjórar konur. Tvær
höfðu greinileg einkenni og kvörtuðu urn
áreynslumæði og brjóstverki, sú þriðja hafði
fundið fyrir hjartsláttarköstum og Holter
rannsókn staðfesti stuttar (fjögur til fimm slög)
sleglahrinur en fjórða konan virtist án allra
einkenna. Fram kom greinileg ættarsaga um
HVS hjá tveimur kvennanna, önnur (nr. tvö)
átti þrjú systkini með HVS og hin (nr. þrjú)
tilgreindi sex nána ættingja, þann yngsta 12
ára dreng.
Tafla III sýnir niðurstöður og samanburð á
ómbreytum kvenna með greindan HVS og
annarra kvenna í hópum A og B. Þar kemur
Table I. Group comparison.
Group A Group B
Number 358 89
Attendance (%) 273 (77) 76 (85) ns
Age (years) 59 ±11 61 ± 9 ns
Weight (kg) 70 ± 11 68 ± 10 ns
Height (cm) 165 ± 6 164 ± 6 ns
BSA (m2) 1.77± 0.17 1.71 ± 0.14 ns
SBP (mm Hg) 139 + 22 135 + 17 ns
DBP (mm Hg) 84 + 11 82 + 11 ns
(ns = not significant; (by Student’s T-test) SBP = systolic blood
pressure; DBP = diastolic blood pressure; BSA = body surface
area)
Table II. Hypertrophic carcliomyopathy diagnosed by ECHO.
Case Age years BSA rrr SBP mmHg DBP mmHg M IVS mm PW mm LVEDD mm LVESD mm LVMI g/m2 SAM
1) 64 1.63 150 82 + 27.2 8.9 41.1 16.7 243 +
2) 54 1.94 140 90 + 22.0 8.0 40.0 25.0 143.5 -
3) 49 1.96 160 92 + 22.0 9.0 42.0 18 162.0 +
4) 39 1.69 110 70 + 16.5 8.5 34.0 16.0 95.2 +
Mean 51.5 1.80 140 88 21.9 8.6 39.3 18.7 161
(M = systolic murmur; IVS = interventricular septum; PW = posterior wall; LVEDD = left ventricular enddiastolic dimension; LVESD = left
ventricular endsystolic dimension; LVMI = left ventricular mass index; SAM = systolic anterior motion of the mitral valve)