Læknablaðið - 15.08.1996, Qupperneq 56

600
LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82
Um ferliverk og skerðingu
Um það leyti sem samningavið-
ræður við TR voru að hefjast
síðastliðið haust var haldinn
undirbúningsfundur samninga-
nefndar sérfræðinga með full-
trúum sérgreinafélaga í Hlíða-
smára 8. Á þessum fundi var
það kynnt og rætt að nauðsyn-
legt væri af ýmsum ástæðum að
skipta „kvótanum“, sem kæmi
fyrir hina klínísku vinnu sér-
fræðinga í einingar fyrir unnin
verk á stofum sérfræðinga ann-
ars vegar og hins vegar í eining-
ar fyrir unnin verk á stofnunum
(ferliverk).
Ljóst er að síðustu ár hefur
orðið veruleg aukning ferli-
verka. Að nokkru leyti er það
eðlileg afleiðing þróunar og
framfara í læknisfræði þar sem
nú er unnt að framkvæma ýmsar
aðgerðir á ambulant sjúklingum
sem áður kröfðust legu á sjúkra-
húsi eftir aðgerðir en jafnframt
hafa ýmsar sjúkrastofnanir
reynt að bjarga rekstrargrund-
vellinum með því að auka ferli-
verkastarfsemi og hafa fengið
hvatningu opinberra aðila til
þess. Sú sérkennilega staða
blasti þó við að í fjárlögum ríkis-
ins fyrir árið 1996 var gert ráð
fyrir 20 milljón króna sparnaði á
ferliverkum! Þá höfðu jafnvel
heyrst yfirlýsingar frá TR að
stofnunin gæti hugsað sér að
hætta alveg greiðslum fyrir ferli-
verk!
Á árinu 1995 var gerð könnun
á því hversu stór hluti ferliverk-
in væru í heildarkvótanum og
virtist sem þau gætu verið um
28% en TR bjó ekki yfir neinum
slíkum upplýsingum frá fyrri ár-
um.
Um leið og samningamönn-
um sérfræðinga var ljóst að ekki
var unnt að hafa ferliverk og
stofuvinnu saman í potti m.a.
vegna þeirrar staðreyndar að
jafnvel heilu spítalarnir hygðust
framfleyta sér með aukningu á
dýrum ferliverkum og jafnvel
skilgreina móttöku á hinum
ýmsu göngudeildum sem ferli-
verk þá var reynt að tryggja eins
og kostur var að launahluti
lækna fyrir unnin verk lækkaði
ekki. Þetta kemur fram í fyrstu
sameiginlegu bókun samninga-
nefndanna með samningnum
sem undirritaður var 7. mars sl.
og var svohljóðandi:
„Samninganefndirnar telja
eðlilegt að heilbrigðisstjórnin
beiti sér fyrir því að stofnanir,
sem reknar eru fyrir fjárframlög
frá hinu opinbera og leigja
læknum aðstöðu og endurgjald
er miðað við hlutfall af tekjum,
taki við ákvörðun leigugjaids
mið af afsiætti, sem læknir kann
að veita sjúkratryggingunum,
svo og skerðingu samkvæmt
samningi þessum.“
Það þarf ekki að taka fram að
í samninganefnd TR sitja bæði
fulltrúar frá Fjármálaráðuneyti
og Heilbrigðis og trygginga-
málaráðuneyti sem beittu sér
mjög í samningaviðræðunum.
Nokkru eftir að ljóst var að
ferliverk lentu í 12,8% skerð-
ingu fyrstu þrjá mánuði ársins
og víðast hvar virtust stofnanir
láta hana lenda á læknunum
einum þá var stjórnum þessara
stofnana, yfirlæknum þeirra og
formönnum læknaráða bent á
það hvernig samninganefndirn-
ar vildu láta taka á afslætti og
skerðingu sbr. ofangreinda
bókun. Einnig hafa þessi atriði
verið til umfjöllunar í Heil-
brigðis- og tryggingamálaráðu-
neytinu bæði að frumkvæði
læknasamtakanna og af hálfu
einstakra stofnana.
Aðstæður sérfræðinga sem
vinna ferliverk á hinum ýmsu
stofnunum eru tölvert mismun-
andi og þurfa þeir því að fylgja
eftir málum hver á sínum stað.
Einnig eru sérfræðingar beðnir
um að hafa samband við samn-
inganefnd sérfræðinga eða und-
irritaðan ef sú stofnun sem þeir
vinna við hefur ekki tekið tillit
til þess við ákvörðun endur-
gjalds að skerðing hafi komið
til, stundum til viðbótar við af-
slátt. Því verður fylgt fast eftir
við heilbrigðisyfirvöld að tekið
verði mark á og staðið við þá
bókun sem fulltrúar þeirra
stóðu að við síðustu samnings-
gerð. Endurgjald læknisins til
stofnunarinnar hlýtur að miðast
við það hve mikið fæst í raun
greitt fyrir verkið. Þó til margs
sé ætlast af læknum er full langt
gengið miðað við óbreytt launa-
kjör að ætlast til þess að þeir
með beinum fjárframlögum
bjargi rekstrargrundvelli spítala
víða um land.
Gestur Þorgeirsson,
formaður LR.