Kjarninn - 06.03.2014, Blaðsíða 88

05/06 vísindi
í brennandi húsi yrði ég örugglega mjög feginn ef slökkvi-
liðsmennirnir hefðu slíkan búnað. Auðvitað er líka hægt að
láta sér detta í hug alls konar tilfelli þar sem hægt væri að
misnota svona tækni. Við þurfum að ræða um þessa hluti til
þess að hægt sé að setja um þetta lög og reglur.
hver er framtíð þessarar tækni? getum við búist við að
mannvélar gangi á meðal okkar í nánustu framtíð?
Taugahreyfistoðtæki eru enn sem komið er ekki fáanleg
á opnum markaði en meðferðarprófun eins og BrainGate-
verkefnið lofar mjög góðu. Það að stjórna vélum með hugsun-
um einum saman er ekki lengur bundið við vísindaskáldskap.
Næstu skref eru að gera allan vélbúnað smærri í sniðum
og gera tækjastillingu sjálfvirka þannig að hægt sé að
treysta því að fólk geti stjórnað tækinu heima í stofu án
þess að rannsakendur komi þar nálægt. Það er þegar búið
að þróa þráðlausa senda þannig að boð frá heila geta borist
til vélarinnar án þess að manneskjan þurfi að vera tengd
við hana gegnum snúrur. Það á svo örugglega eftir að nota
þessa tækni í bland við svokallaða starfræna vöðvaörvun (e.
functional muscle stimulation) en þannig mætti endurtengja
heila lamaðra við þeirra eigin vöðva og veita þeim aftur
stjórn á eigin líkama. Mér finnst nokkuð líklegt að ég eigi
eftir að sjá það gerast áður en ég dey að mænuskaddaðir
endurheimti hreyfigetu og sjálfstæði sitt.
Eins og ég lít á það er helsta markmiðið að þróa tækni
sem bætir líf fólks. Nákvæmlega hvað í því felst getur verið
mjög persónubundið. Fullt af heilbrigðu fólki gengst nú
þegar undir skurðaðgerðir til þess eins að breyta útliti
líkama síns. Reikna má með að ágræðsla gervilima og
gerviskynfæra og annarra slíkra tækja eigi eftir að aukast til
muna.
þetta gæti allt gerst í nánustu framtíð, en hvað með
fjarlæga framtíð? hvernig væri slíkt samfélag?
Kannski verður það einhvern tíma þannig að við hættum að
skilgreina okkur út frá líkama okkar og förum að skilgreina