Kjarninn - 01.05.2014, Blaðsíða 37

05/07 dómSmál
snérist um að hámarka hagsmuni eins hluthafa, Jóns Ásgeirs
Jóhannessonar, á kostnað allra hinna. Hann ætlaði sjálfum
sér allt en skilja ekkert eftir ... Afstaða Árna Haukssonar
var sú að ef það ætti að selja alla fjölmiðlana þá ætti að
framkvæma verðmat og leyfa öllum að bjóða. Á þessum tíma
voru aðrir aðilar sem höfðu áhuga. ... Í öðru lagi kom fram
í kynningu Ara Edwald á eignasölunni á stjórnarfundinum
að 365 var í raun þegar gjaldþrota. Þar sagði hann að gatið,
þær kröfur sem myndu ekki fást upp gerðar, yrðu ekki nema
2,5 milljarðar króna. Þeir kröfuhafar sem yrðu illa úti voru
Landsbankinn og íslenskir lífeyrissjóðir. Samkvæmt lögum
þarf að gefa félag sem er sannarlega gjaldþrota upp til skipta.
Annað er lögbrot og stjórnarmennirnir gátu borið skaðabóta-
ábyrgð vegna þess. Þegar á þetta var bent á stjórnarfundinum
hló meirihluti stjórnarmanna af aðfinnslunni.
Þrátt fyrir þessa áhættu flaug málið í gegn og var
samþykkt. Fljótlega kom í ljós að Jón Ásgeir átti eftir að finna
þá 1,5 milljarða króna sem hann hafði skuldbundið sig til að
greiða fyrir fjölmiðlahluta 365.“