Sagnir - 01.04.1980, Side 32

Sagnir - 01.04.1980, Side 32
Sigurður: En ef menn setja sig um of í slíkar stellingar; rr þá ekki hætta á að múr mynd- is! milli "fræðanna" og al- mennra áhugamanna? Ingólfur: Nútíma félags- fræðirannsóknir með notkun tölvu verða trauðla gerðar af ólærðu áhugafólki. Sagnfræð- in hefur ekki beitt slíkri að- ferðafræði að hún komi í veg fyrir að óháskólamenntað fólk geti lagt stund á hana og kornist að ámóta merkum niður- stöðum og háskólamenntaðir sagnfræðingar. Gera verður þá kröfu til háskólanámsins í sagnfræðinni að það efli rann- sóknir og kenni fullkomnari aðferðir en fólk almennt á möguleika á að læra af sjálfu sér. Sagnir: Oft fær maður það á tilfinninguna að viðfangsefn- um sé "stolið" frá sagnfræðing- um; að ekki sé leitað til þeirra sem skyldi. Er þetta vandamál? Helgi: Ég held að fólk velk- ist ekkert í vafa um það að sagnfræðingar geti oftast gert betur en ómenntað áhugafólk. Háskólamenntun í sagnfræði ætti ekki síst að snúast um og snýst vonandi um það að gera betur og uppfylia fyllstu kröfur um fræðileg vinnubrögð. En fólk gerir einatt ekki miklar kröf- ur, sættir sig við einfaldar lausnir. Þeir sem þurfa að láta vinna sagnfræðilega vinnu telja oft að háskólamenntaðir sagnfræð- ingar séu of seinvirkir og setji sér of miklar fræðilegar kröfur og vinna þeirra sé þess vegna of dýr. Því eru frekar ráðnir "góðir pennar” sem eru íljótv.irkir. Þarna verða há- skólamenntaðir sagnfræðingar að finna lausn. Ef allt væri með felldu ættu þeir oft að geta afkastað miklu á skömmum tíma í krafti menntunar sinnar og þekkingar og uppfylla þó allstrangar kröfur. Sagnir: Eru sagnfræðingar e.t.v. of einangraðir frá al- menningi? Sigurður: Því fer fjarri. Ég held að óhikað megi full- yrða að hér á landi hafi verið og sé enn almennur áhugi á sögu og allt kapp beri að leggja á að viðhalda þessum á- huga og efla hann. Ekkert væri í rauninni hættulegra fyrir viðgang fræð- anna en að þetta "jarðsamband" rofnaði. Sagnfræðin hefur að mörgu leyti betri aðstöðu en flestar aðrar greinar til að viðhalda til frambúðar virku sambandi við almenning. Helgi: Ég vil taka undir þetta og hér býður Sögufélagið og tímaritið Saga upp á sér- stakt tækifæri. En því má ekki gleyma að það verður að fjalla um sögu þannig að fólk geti notið hennar. Mér virðist hafa stefnt í öfuga átt að því leyti að menn verða um of fræðilegir; fjalla ekki um sögu með þeim hætti sem al- mennmgur telur aðgengilegan, en það er hægt að gera slíkt mjög vel og hafa samt strang- ar kröfur um fræðilega úr- vinnslu. Sagnir: Oft virðist manni sem ómenntaðir áhugamenn um sögu nái betur til almennings með skrifum sínum en svokallað- ir sagnfræðingar. Er þetta rétt? Ingólfur: Er það þá ekki að- allega val viðfangsefna sem því ræður? Mér er t.d. til efs að mörg þau efni, sem sagnfræð- ingar á síðustu árum hafa ver- ið að fást við, höfði svo mjög til verkafólks í Reykja- vík, svo dæmi sé tekið. Hvers konar fólk kaupir SÖGU? Helgi: Varðandi spurninguna þá held ég að þetta sé rétt og það sé bæði um að kenna vali á viðfangsefnum og eins stíl og framsetningu. Þeir, sem við getum kallað "alþýðlega sagn- fræðinga", hafa sjaldnast tam-

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.