Sagnir - 01.04.1981, Síða 8

gengur hér út frá að Græn-
land nái allt til Berings-
sunds.)
Seward hafði þá skoðun á ráð-
herraárum sínum að taka Kanada
væri ekki æskileg og sýndi enga
tilburði í þá átt að ná landinu.
(Paolino, bls- 14 og Warner bls.
95-96). Aftur á móti taldi Sew-
ard að Kanada mundi af fúsum og
frjálsum vilja ganga í Banda-
ríkin, ef samskipti landana væru
aukin, einkum í verslun. (Pao-
1ino, bls. 15-16) . Hér er greini-
legt að Walker er mun ákafari en
Seward í afstöðunni til Breta og
landa þeirra í Ameríku, og vill
þrengja að þeim. Samt heldur
hann í þá skoðun að sameining
Bandaríkjanna og Kanada eigi að
fara fram með friðsamlegum hætti.

Geysí r.
"...the boílíng springs
of IcPland are much larger
and hotter than are those
of Alaska." (Mr. Loan í
bandaríska þínginu í
júlí 1868)
William H.^Seward
utanríkisráðherra
Bandaríkjanna.
Einnig má geta þess að
Walker taldi siglingarleið-
ina fyrir norðan Ameríku
(norð-vesturleiðin) færa að
sumri til og því væri mikil-
vægt fyrir siglingar Banda-
ríkjamanna að ráða höfunum
og kolanámum Grænlands. Beinn
hagur af töku Islands var að
mati Peirce og Walkers einkum
fólginn í brennisteinsnámunum
hér og fiskveiðum við landið
(Peirce, bls.1-2 og 31-34).
Mikilvægt var að ráða brenni-
steinsnámum ef til hernaðar-
átaka kæmi. Þá töldu þeir
Walker og Peirce að ísland og
Grænland lægju vel'við lagn-
ingu sæsíma til Evrópu.
(Peirce, bls.2 og 36). Banda-
ríkjamenn höfðu á þessum árum
mikinn hug á að leggja síma
til Evrópu, annað hvort um
Asíu í samvinnu við Rússa,
eða yfir Atlantshafið. Hug-
myndin um lagningu símans um
Asíu komst ekki í framkvæmd
og var úr sögunni um líkt
leyti og Peirce semur skýrsl-
una. (sbr. Paolino, bls. 67-
75). Við þau endalok jókst
áhuginn á að leggja símann
yfir Atlantshafið, um ísland
og Grænland.
Allar helstu hugmyndirnar,
sem fram koma í skýrslunni,