Sagnir - 01.04.1981, Síða 12

10
Lokaorff
Allt bendir til að ráða-
raenn í Bandaríkjunum, þá
einkum Seward utanríkisráð-
herra, hafi um 1867-1868 haft
hug á að Bandaríkjamenn eign-
uðust ísland og Grænland.
Skýrslan, sem Peirce tók saman
að beiðni Sewards er ljósasti
vottur þessa „ En lengra komst
þessi hugmynd ekki og bendir
ekkert til að hún hafi nokkru
sinni verið borin undir Dönsk
stjórnvöld. Ástæðna fyrir því
er að leita í aðstæðum í Banda-
ríkjunum á síðustu valdaárum
Sewards sem utanríkisráðherra,
1868 og 69. Áform Sewards um
eflingu Bandaríkjanna með landa-
kaupum höfðu ekki það fylgi sem^
til þurfti. Þetta olli m.a. því
að hætt var við kaupin á Dönsku
Vestur-Indíum.
Heimildir
Bréíasafn Eiríks Magnússonar,
Lbs 2184, 4 to. Nokkur af
bréfunura eru prentuð í Bréf
Jóns Sigurðssonar, Rvík 1933.
Þýðing 1 lands fyrir Araeríku-
liienn, i Baldri 2. arg. No. 2l
6/lU, Rvík 1869.
Bailey, Thoraas A.: A Diploraatic
History of the Araerican People,~
New York 1964.
LÚðvík Kristjánsson: Orheims-
borg í Grjótaþorp I, Rvík 1962.
Paolino, Ernst N.: The Found-
ation of the Americ«n Erapire.
Williara Henry Seward and it.'S.
Foreign Policy~i U. S . A. 1973 .
Peirce, Benjarain M.: A Report
on the Resources of Iceland
and dreenland, Va: 'TT 1868.
Berais, Sarauel Flagg: A Short
History of Arnerican Foreign
Policy and Öíplomacy, New
York 195ð‘.
Dyer, Brainerd: Notes and Docu-
ments: Robert J. Walker on
Acquierlng Greenland and fce-
land, i Mississippi Valiey
Historical Review, Sept 1940.
Pratt, Julius W.: A History of
United States Foreign Policy,
U.S.A. 196?:
Warner, Donald F.: The Idea of
Continental Union, U.S.A. 1960
Whymper, Frederik: Travel and
Adventure in the Territory of
Alaska| tondon 1868.
Aumlegustu bústaffir á jörffu
A veturna sofa menn að meðal-
tali 16 stundir. Þegar þess
er minnzt, að troðið er vand-
lega upp í allar rifur til
þess að bægja frá kalda loftinu
og að heilar fjó'lskyldur eru í
einu herbergi, þá virðist sú
hugmynd ekki fjarstæð, að hægt
sé að kljúfa loftið með hnífi.
Þegar fjó'lskyldan er búin að
anda að sér heila nðtt ðþefnum
frá fiskinum og gæruskinnunum,
er hún orðin svo samdauna, að
mesta furða er, að hún skuli
ekki koma út á morgnanna jarm-
andi eins og rollur og bærandi
uggana eins og fiskar. Það er
merkilegt, að fðlkið skuli nokk-
urn tíma þurfa að taka til sín
fæðu. Innó'ndun af slíku lofti
hlýtur að vera mjó'g nærandi,
en verið getur, að það, sem
vinnst á þennan hátt, tapist
aftur við að fita vissa aðra
íbúa hússins. Aðalatriðið virð-
ist vera að hafa nðgan hita, og
er það ekki undarlegt í landi,
þar sem svo lítið er um elds-
neyti. Ég get ekki hugsað mér
aumlegri bústaði mannlegum ver-
um„ Þeir eru í rauninni litlu
betri en tðfugreni og vissulega
ekki miklu vistlegri.
(J. Ross Browne, bandarískur,
hér um 1865. Gló'ggt er
gests augað, bls. 217)