Sagnir - 01.04.1981, Síða 26

24
Mér þykja eldri sagnfræðingarn-
ir, t„d„ Páll ílggert ól-as^n og
Sverrir Kristjánsson, skrifa mun
skemmtilegar um sagnfræðileg efni
en flestir sem eftir þá komu á
akurinn, Og ekki má gleyma
Lúðvík Kristjánssyni úr því ég
fór að nefna nöfn„ Lúðvík sýn-
ist mér einhver mesti sagnfræð-
ingur sinnar samtíðar á íslandi.
Hann sameinar það að skrifa al-
þýðlegt fallegt mál og strang-
fræðileg vinnubrögð„ Háskóli fs-
lands hefði átt að sjá sóma sinn
í því að heiðra hann með heiðurs-
doktorsnafnbót fyrir íslenska
Sjávarhætti, hið mikla ritverk
hans. En ef til vill verður það
að vera skrælnað torf um einhverja
miðlungsmenn, sem fáir þekkja,
sem menn hljóta æðstu nafnbætur
fyrir á ritvellinum.
Hvað finnst þér um þau við-
fangsefni sem sagnfræðingar taka
fyrir?
Ég efa ekki að þau séu flest
þarfleg. Það eru stjórnmál og
aftur stjórnmál. Stjórnmála-
ritgerðir hinna eldri manna
hjálpuðu okkur mikið í baráttunni
við Dani„ Svo er það persónu-
sagan. Páll Eggert fléttaði hana
mikið inn í sín ritverk. Hann á
vinsældir sfnar mikið henni að
þakka. Menn og menntir finnst
mér ágætt verk. Dugnaður Páls
og afköst munu hafa verið með
eindæmum.
Fólk las allt sem þaff komst yfir
Hvernig var uppfræðslu barna
háttað á þínum uppvaxtarárum í
eyjunum?
Ég held að hún hafi verið
álíka og annars staðar gerðist
á sama tíma. Farkennarar munu
hafa verið þar fyrir mitt minni.
Svo man ég eftir heimiliskennara
á Hvallátrum hjá ólafi gamla
föðurbróður mínum. Fleiri börn
nutu góðs af því þarfa framtaki
hans, Annars held ég að upp-
fræðslan hafi að mestu leyti
farið fram á heimilunum. ^Amma
mín kenndi mér að stauta á Nýja
Testamentið. Það var í stóru
broti með skýru letri. HÚn hafði
bandprjón fyrir stíl. Förin eft-
ir hann sitja á blaðsíðunum enn„
Það var talsvert til af bókum
á mínu heimili. Bækur voru á
hverjum bæ„ Fólk las allt sem
það náði í„ Bækur og blöð gengu
á milli bæjanna í Skáleyjum.
Faðir minn keypti Isafold, JÓ-
hannes, sem seinna varð tengda-
faðir minn, keypti Lögréttu.
Fjallkonunni man ég líka eftir
og blaði sem hét Haukur. Öll
þessi blöð fluttu þjóðlegan
fróðleik að hluta til og var mik-
ið sóst eftir honum. Svo voru
neðanmálsgreinar prentaðar þannig
Breiðfirskt hákarlaskip.
Myndin er tekin um alda-
mót eða um það leyti sem
Bergsveinn var að slíta
barnsskónum