Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 15

Ég fylgi hér sömu málvenju og í fyrri ritgerðum mínum (Steindórs-
son 1937, 1943 og 1945), að flokka mýrarnar eftir rakastigi þeirra og
að nokkru eftir uppruna. Eftir því eru megindeildir íslenzka mýrlend-
isins þrjár: flói, flœðimýri og mýri, en auk þess er sérstakt gróðurfélag
í dýjinn. Hér er einkum að ræða um flóa og mýri, þótt flæðimýri komi
að vísu fyrir, en eins og síðar mun sýnt, geta mörk hennar og flóans
orðið býsna óskýr a. m. k. í hálendinu.
A. Flói (The flói (swamp) vegetation).
Flóinn er blautastur alls mýrlendis (Steindórsson 1945 s. 381).
Hann er útbreiddur í öllu votlendi hálendisins. Af svæðunr þeim, sem
hér er fjallað um, er mest um hann á Holtavörðuheiði. Flóagróður er
alls staðar einleitur og fáskrúðugur. Langalgengasta tegundin er kló-
fífa eða brok (Eriophorum angustijolium), og setur hún svip sinn á
langstærstu svæðin. Gróðurhverfi flóans lief ég flokkað í fjórar gróður-
sveitir: brokflóa, gulstararflóa, Ijósustararflóa og hengistararflóa.
a. Brokflói (Eriophoretum angustifolii).
Þetta er algengasta og víðáttumesta gróðursveit flóans. Þar sem hún
finnst er mjög blautt, en þó ekki svo að vatn fljóti ætíð yfir gróður-
sverðinum, t. d. getur brokflóinn Jrornað nokkuð um hásumarið. Um-
hverfis tjarnir verður brokið stundum mjög stórvaxið, og minnir þar
nokkuð á hástarabeltið (Magnocaricion) í nágrannalöndunum. Ef svo
hagar til í brokflóanum, að regluleg uppistaða vatns myndist þar ein-
hvern lduta úr árinu hverfur brokið að mestu eða öllu en mýrastör (Ca-
rex nigra)* kemur í þess stað. Gróðurmagn brokflóans er allmikið, og
því jafnan í honum mikill sinuflóki. Gróðurbreiðan er að mestu sam-
felld og mosi lítill. Flóinn er hallalaus að kalla, svo að vatnið stendur
kyrrt að mestu. Yfirborð brokflóans er að mestu slétt, en þó getur hann
verið smáþýfður, þar sem þurrast er, og verður þá oft erfitt að draga
mörkin milli mýrar og flóa. Oft er brokflóinn torveldur yfirferðar sak-
ir þess, hve rótfúinn hann er. Mómyndun er lítil hvarvetna um há-
lendið.
Algengustu tegundir brokflóans eru, brok eða klófífa (Erioj)horum
angustifolium), hengistör (Carex rariflora) og hálmgresi (Calamagros-
tis neglecta). Eftir því sem bezt verður séð stendur brokflóinn mjög
* Latnesk heiti eru hér sömu og i Flóru íslands, 3. útg., nema C.arex nigra í stað C.
Coodenoughii og C. Bigelowii = C. rigida.
tímarit um íslenzka grasafræði - Flóra 13