Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 87

Snænarvagras, Phippsia algida. — Urðatindur við Norðurfjörð.
Snarrótarpuntur, Deschampsia caespitosa. — Víða í gömlum túnum. Bar mönnum er ég
talaði við, saman um það að þeim blettum hefði fjölgað og þeir stækkað eftir kalárin
síðustu. Mestan snarrótarpunt sá ég í túninu á Kúvíkum, sem nú eru í eyði. í úthaga
fann ég hann á einum stað, Krossnesi. A Snæfjallaströnd er hann víða í gömlum tún-
um og á Skjaldfönn í Skjaldfannardal er nokkuð af honum i gömlu, órótuðu túni.
Skrautpuntur, Miliura effusum. — Tvíhlíðarskógur 'í Kaldbaksvík á Ströndum. Skógar-
kjarr í Skjaldfannardal, á n. st.
*Trjónubrúsi, Sparganium affine. — Lómatjörn hjá Lambadal í Dýrafirði.
Brönugras, Orchis maculata. — Kirkjubói í Reykjarfirði á Ströndum. Mikið niðri við ós
í deigum mosajarðvegi. Kaldbakur við Kaldbaksvík. Þiðriksvalladalur.
Hjónagras, I.eucorchis albida. — Hnífsdalur. Kaldbaksdalur, Víðidalsá, Tröllatunga á
Ströndum.
Hjartatvíblaðka, Lislera cordata. — l'undin víða á öllu svæðinu. Mjög mikið í grasbrekku
hjá Steintúni í Norðurfirði.
Kræklurót, Corallorliiza trifida. — Botnsdalur í Dýrafirði. Steintún í Norðurfirði.
Brcnninetla, Urtica urens. — í kirkjugarðinum á Haga á Barðaströnd.
*Hrukkunjóli, Rumex crispus. — Eyðibýlið Innri-Hnífsdalur í Hnífsdal. Vex þar í göml-
um kálgarði og í kringum hann. Hefir vaxið þar lengi.
Lágarfi, Stellaria humifusa. — Lambadalur og Hjarðardalur í Dýrafirði. Ingólfsfjörður.
Línarfi, St. borealis. — Fyrst fundinn í Vatnsfirði við ísafjarðardjúp, 1893. Síðan hefi ég
fundið liann á þessunt þremur slöðum: Botnsdal í Dýrafirði, 1947, Unaðsdal á Snæ-
fjallaströnd, 1955, og Skjaldfannardal, 1964. Sameiginlegt með öllum þessum fundar-
stöðum línarfans er það, að hann vex aðeins á litlum bletti á hverjum stað. í Botns-
dal óx hann á einni stórri hvítmosaþúfu í hálfdeigjumó. í Unaðsdal var hann í litlum,
stökunr gulvíðirunn og náði hvergi út fyrir takmörk lians. A Skjaldfannardal vex hann
í lágu en þéttu birkikjarri.
Skurfa, Spergula arvensis. — Neðri Hjarðardaiur, á meluru; Næfranes, meðfram veginum;
Gemlufall, til og frá. yUlir staðirnir í Dýrafirði.
Broddkrækill, Sagina subulata. — Grímshamrakleyf og Kirkjuttingur á Snæfjallaströnd.
Hnúskakrækill, S. nodosa. — Víða á Snæfjallaslrönd. Mikið í Oshólmum og við Hesta-
vallalaug í Reykjarfirði ytri.
*SnækrækilI, S. intermedia. — Kúvikurkleyfar, 1954, Reykjarfjörður ytri, 1955.
*Fjallakrækill, S. caespitosa. — Arnesfjall, Eyri í Ingólfsfirði, 1954, og Drangar, 1955, á
Ströndum.
Ljósberi, Viscaria alpina. — Kúvíkurkleyfar, mikið. Allur hvítblóma, f. albiflora.
Fjörukál, Cacile maritima. — Drangar á Ströndum.
Sóldögg, Droscra rotundifolia. — Staður í Súgandafirði. Svanshóll á Ströndum, einkum
við jarðyl. Kaldbaksdalur.
*Blóðrót, Potentilla crecta. — Þessa tegund telur Bjarni Jónsson fundna á Eyvindardal
eystra og á Fljótsdalsheiði, (Náttúrufr. 12. árg., 1942) og er hennar getið í Flóru ísl.
3. útg., sem óvissrar tegundar. Nú fann ég hana, 1955, við heitan læk, hjá hinum
forna kirkjustað, Kirkjubóli í Reykjarfirði ytri, svo að nú verður ekki lengur dregið
í efa að hún er innlend tegund. Hún vex þarna í smátoppum á litlu svæði.
• Baunagras, Lathyrus maritimus. — Reykjarfjörður ytri, mikið í fjörusandi. Bjarnarnes
hjá Kirkjuhvammi á Rauðasandi.
Mýraertur, L. palustris. — Reykjarfjörður innri. Mýrar í Dýrafirði, við vaðal. Kolla-
fjarðarnes.
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 85