Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 25
13. Ljósustarar-mýrastarar hverfi (C. rostrata-C nigra soc.) (Tab. III.
A—B 5-6).
Þetta mun vera útbreiddasta gróðurhveríi ljósustararflóans, eink-
um þó á hinum þurrari stöðum. Sums staðar hverfur það yfir í star-
ungsmýri, með drottnandi mýrastör. Hverfið er alltegundamargt og
fylgitegundir breytilegar, fara þær mjög eftir rakastigi á hverjum stað.
Frá öðrum hverfum ljósustararflóans greinir það sig í því, að flötur
mýrastararinnar er meiri en ljósustarar, og víða gætir mýrastarar í svip.
I þessu hverfi og næsta á undan liittist hrafnastör (C. saxatilis) á stöku
stað. Sums staðar mynda ljósastör (C. roslrata) og hrafnastör (C. saxa-
tilis) sérstakt gróðurhverfi einkum í námunda við tjarnir, en enga at-
hugun hefi ég úr því hverfi.
Báðir athugunarblettirnir eru frá Kaldadal, suðvestur frá Brunn-
um. Þar eru víðáttumiklir ljósustararflóar, og er þetta gróðurhverfi
langútbreiddast í þeim. Þar sem blautast er verður hins vegar ljósu-
starar-vetrarkvíða hverfi.
Ég hef hér leitast við að greina gróðurhverfi ljósustararflóans sund-
ur eftir háplöntum einum saman. En hætt er við, að sú greining dugi
ekki til fullnustu, vegna þess hve tegundasamsetning margxa þeirra
er lík.
14. Vetrarkviða-flóaslarar hverfi (C. chordorrhiza-C. limosa soc.) (Tab.
III. A-B 7).
Hér verður lýst einni athugun gróðurhverfis, sem er í nánu sam-
liengi við ljósustararflóann, enda þótt það geti ekki talizt beint til hans
og væri réttast tilgreint sem sjálfstæð gróðursveit, vetrarkviðaflói (Cari-
ceturn cliordorrhizae). Eins og fyrr segir er frernur lítið um vetrarkvíða-
stör í hálendinu, og þessi eini athugunarblettur vetrarkvíðaflóans er
frá Fljótsheiði í námunda við blettina Tab. III. 2—3. A þessum slóð-
um finnst vetrarkvíðahverfið á smáblettum innan um ljósustararfló-
ann, og greina þeir sig vel frá lionum, því að ljósastörin hverfur þar
skyndilega, en vetrarkvíðastörin verður drottnandi. Ekki er þó ljóst,
hver munur skilyrða kunni að vera á þessum blettum, nema leir er þar
meiri og rótfúi. Sér þar víða í nakinn gróðursvörðinn, og mosar eru
nær engir. Vetrarkvíðinn ríkir bæði í svip og fleti. Auk einkennisteg-
undanna ber nokkuð á mýrastör (C. nigra), fergini (Equisetum. fluvia-
tile), horblöðku (Menyanthes trofoliata) og hálmgresi (Calamagrostis
neglecta). Hverfi þetta og hverfi 11 virðast standa mjög nærri Stygio-
Caricetum chordorrhizae Nordhagen 1943 s. 522—526.
TÍMARIT UM ÍSI.ENZKA GRASAFRÆBI - FlÓra 23