Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 37

(Equisetum arvense), beitieski (E. variegatum), kornsúra (Polygonum
viviparum), grasvíðir (Salix herbacea) og krummalyng (Ernpetrum
hermafroditum). Brjóstagras (Thalictrum alpinum) og bláberjalyng
(Vaccinium ulighiosum) hittast alloft. Hengistör (C. rariflora) sést
stundum, en yfirleitt er hér of þurrt fyrir hana. Grávíðirinn (S. glauca)
nær engan veginn ætíð 100% tíðni, en hans gætir alltaf verulega í gróð-
ursvip. Hlutföll tegundaflokka og lífmynda greina sig ekki verulega
frá 23. Iiverfi, nema H% er sums staðar lítið eitt hærra
Gróðurhverfi þetta finnst við lík skilyrði og hverfi 23, nema hér
er að jafnaði nokkru raklendara, og stundum er nærri jafnblautt og í
hverfi 22. Yfirborðið er hallandi, þó hallaminna en í 23 og oftast smá-
þýfðara. Blettur 14 liefur nokkra sérstöðu. Hann er frá Kjálkaveri á
Gnúpverjaafrétti í mjóu stinnustararmýrar belti, sem liggur meðfram
alldjúpri lækjargróf, en á hina hliðina er brokflói. Þar sem svo hagar
til kemur alltaf fram sarna gróðurhverfi. Yfirborðið er hér þurrt, svo
að það nálgast valllendi eða heiði og allstórþýft. Rhacomitrium sést þó
naumlega. Túnvingull (Fesluca rubra) og fjallasveifgras (Poa alpina)
eru svo áberandi, að livort um sig þekur nærri eins mikið og stinna-
störin (C. Bigelozvii). Sauðfé sækir mjög í slíka gróðurbletti, má oft
greina þá um langan veg á því, að í þeim er féð svo þétt á beit eins og
þess væri gætt, en skepna sést naumast í hinum aðliggjandi flóa. Slík
svæði eru því ætíð mjög nöguð þegar líður á sumar. Einkum virðist féð
þó sækjast eftir grösunum.
Athugunarblettur 10 er úr Öxnadal á Bárðdælaafrétti í 590 m hæð,
þar er hálfdeigja og tiltölulega sléttlent. Hinir blettirnir allir eru frá
Gnúpverjaafrétti og liggja í verulegum halla, 11 þó minnst. Hverfið
er víða aðalgróðurlendi mýrarinnar en þó stundum fléttað saman við
stinnustarar-hengistarar hverfið. Eru gróðurhverfi þessi leiðbeining
um hversu djúpt er á jarðvatninu. Þar sem grynnst er á því er stinnu-
starar-hengistararhverfi, en stinnustarar-grávíði hverfið þar sem dýpra
er á því.
25. Stinnustarar-gráviði-mýrelftingar hverfi (C. Bigelowii-S. glauca-
Equisetum palustre soc.) (Tab. V. A—B 15—20).
Athuganir á þessu hverfi eru allar gerðar á Bárðdælaafrétti einkum
á hinum lægri svæðum lians. Óvíða þekur það stór svæði, og ekkert
verður sagt um útbreiðslu þess annars staðar á landinu. Hverfið er
skyldast Iiverfi 22 bæði um staðsetningu og tegundir. Auk einkennis-
tegundanna eru þessar helztar: Kornsúra (Polygonum viviparum), blá-
3*
I'ÍMARIT UM JSLENZKA GRASAFRÆÐJ - plórd 35