Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.2007, Blaðsíða 34

föstudagur 17. ágúst 200734 Sport DV
H
inn 37 ára gamli Sinisa
Valdimar Kekic hef-
ur sjaldan eða aldrei
spilað eins vel frá því
hann kom hingað til
lands og akkúrat í sum-
ar. Hann er næstmarka-
hæsti leikmaður Lands-
bankadeildar karla í
knattspyrnu með sjö
mörk í ellefu leikjum,
í liði sem er í neðri hluta deildarinnar. Kekic
var valinn í lið 7. til 12. umferðar, enda leikið
mjög vel að undanförnu.
Kekic fæddist 19. nóvember 1969 í bæ
þrjátíu kílómetra frá Belgrad, höfuðborg Ser-
bíu. Hann hóf að leika knattspyrnu með sínu
heimaliði og komst í meistaraflokk félagsins
rúmlega sextán ára. Liðið lék þá í þriðju deild-
inni í gömlu Júgóslavíu, sem var mjög sterk á
þeim tíma.
Kekic ólst upp við góðar aðstæður ásamt
bróður sínum sem er ellefu mánuðum eldri
og systur sinni sem er þremur árum eldri.
„Mamma þurfti aldrei að vinna. Pabbi vann í
stóru fyrirtæki. Það voru aðrir tímar þá, það
var ekkert stríð í Júgóslavíu. Það var alveg nóg
að pabbi ynni. Við áttum stórt hús, fórum í
skóla og hann var með allt, bíl og það var ekk-
ert vandamál. Foreldrar mínir voru ekki ríkir
en við áttum pening fyrir mat og ég og bróð-
ir minn fórum oft út að skemmta okkur,“ segir
Kekic.
Hann segir að allt hafi breyst þegar stríð-
ið skall á árið 1991, þrátt fyrir að stríðið hafi
ekki verið í Serbíu. „Stríðið byrjaði í Slóveníu,
fór yfir í Króatíu og svo var stríð í Bosníu í sex
ár. Það fór allt niður á við. Ekki bara hjá okk-
ur heldur öllum. Það var erfitt. Ég man þetta
mjög vel. Ég var bara strákur og var ekkert að
hugsa um hvað gerðist á morgun. Ég fór að
sofa og þegar ég vaknaði var mamma að horfa
á sjónvarpið og hún var grátandi. Ég spurði
hana hvað væri að gerast og hún og sagði að
það væri stríð byrjað í Slóveníu og það var erf-
itt að skilja þetta. Ég veit ekki enn í dag hvern-
ig þetta byrjaði og til hvers,“ segir Kekic.
Fjögur mörk dugðu ekki til
Kekic kom til Grindavíkur árið 1996. Áður
en það gerðist hafði hann þó farið á reynslu
hjá grísku liði. „Ég æfði í tíu daga og spilaði
æfingaleik. Við unnum 6–1 og ég skoraði fjög-
ur mörk. Þjálfarinn sagði að það vantaði eitt-
hvað meira og ég var niðurbrotinn eftir það.
Stríðið var í gömlu Júgóslavíu, ekki mikill pen-
ingur þar og allir voru að svindla.
Allir voru að hugsa um að fara eitthvert, til
Grikklands, Möltu, Kýpur eða hvert sem er.
Bara að fara og fá einhverja peninga. Ég ætlaði
að fara til Hollands og Belgíu en það breytt-
ist alltaf. Ég var hættur að hugsa um að fara
eitthvert. Hugsaði að kannski væri best fyr-
ir mig að fara að vinna og spila fótbolta. Svo
kom þetta tilboð frá Grindavík og ég var ró-
legur yfir því. Ég vissi mjög lítið um Ísland og
ég sagði: Ókei, ég skal fara og kíkja og sjáum
svo til. Ég var að hugsa um að koma hingað í
fjóra mánuði og spila frá maí til september,“
segir Kekic.
Hann segir það hafa verið mikil viðbrigði
fyrir sig að koma til Íslands. „Hér er allt öðru-
vísi. Fólkið er mjög rólegt, ekki mikið stress,
allir á bíl og allir með allt sem til þarf. Þetta
var yndislegt. Ég var að koma frá Belgrad þar
sem búa tvær og hálf milljón til þrjár milljónir
manna. Þar er allt á fullu. Þetta var ekki erfitt
en þetta var eitthvað sem ég hafði aldrei séð
og aldrei spáð í.
Ég vaknaði klukkan tíu og fór út til að fá mér
kaffi og sígarettu. Ég fór út og það var enginn á
götunum. Allir að vinna. Kannski einn til tveir
bílar á klukkutíma og ég var spá hvort fólkið
væri ennþá sofandi. Ég komst mjög fljótlega
inn í þetta,“ segir Kekic og bætir við að það
hafi verið erfiðara að komast inn í fótboltann.
„Ég skildi ekki neitt. Maður þarf meira en fjóra
mánuði til að komast inn í fótboltann, hvernig
liðið spilar og af hverju það spilar svona.“
Kekic segir að með tímanum hafi hann far-
ið að kunna vel við sig í Grindavík. „Grinda-
vík gaf mér allt. Þar eru margir sem elska fót-
bolta. Ég fann ekki fyrir því að fólk væri með
fordóma. Það var mikilvægt. Ég þurfti bara að
spila vel og sigra. Ekkert annað. Það var öðru-
vísi fyrir mig.
Ég fékk tíma til að sýna mig. Það var aldrei
nokkur pressa. Grindavík var ekki að spila
vel í deildinni en það var alltaf hugsað um
að vinna næsta leik. Það var ekki mikið rifist í
klefanum. Leikurinn bara kláraður og hugsað
um að gera allt til að vinna næsta leik,“ segir
Kekic.
Rifrildi við Sigurð
Sigurður Jónsson tók við Grindavík fyrir
tímabilið 2006. Hann og Kekic náðu illa sam-
an og Kekic yfirgaf Grindavík sumarið 2006.
„Þetta var erfitt fyrir mig. Ég var búinn að vera
með marga þjálfara hjá Grindavík og það var
aldrei neitt vandamál. Ég er fótboltamaður og
ég skrifa undir samning sem segir að ég eigi
að leggja mig hundrað prósent fram. Ef þjálf-
ari segir að þú eigir að hlaupa hundrað kíló-
metra, þá verður þú að hlaupa hundrað kíló-
metra. Ef þú mætir á æfingu og þjálfarinn
segir að það sé frí í dag og við skulum fara að
spila golf, þá ferðu og spilar golf. Hann ræður
og hann er pabbi minn á vellinum. Ég á pabba
heima og pabba á vellinum. Hann veit hvað er
best fyrir mig í dag og á morgun,“ segir Kek-
ic sem hafði verið hjá Grindavík í rúm níu ár
þegar Sigurður tók við.
„Svo kom Siggi Jóns og byrjaði að trufla
mig alltof mikið. Ég var mjög jákvæður þegar
hann kom til Grindavíkur. Hann hafði komið
Víkingi upp og var stór fótboltamaður hjá Ars-
enal,“ segir Kekic.
Rifrildi hans og Sigurðar urðu til þess að
Kekic ákvað að yfirgefa Grindavík. „Ég spil-
aði ekki vel og ég get ekki sagt að það hafi
verið honum að kenna. Allt liðið spilaði illa.
Við spiluðum á móti Breiðabliki, unnum 3-2
og Siggi sagði við mig að þetta væri ekki nógu
gott. Ég svaraði honum. Við vorum að tapa
2-1 og Óskar Hauksson skoraði tvö mörk og
við unnum. Við rifumst í hálfleik en eftir
leik var allt í lagi á milli okkar.
Eftir það spiluðum við við
ÍBV. Mig minnir að við höf-
um tapað og eftir
þann leik tal-
aði Siggi
ekki
við mig í fjóra eða fimm daga. Síðan var hald-
inn fundur og hann byrjaði að skamma mig
eins og ég væri krakki. Ég held að hann hafi
verið að sýna að hann væri stór og mætti
skamma. Ég sagði bara: Ekkert mál, ef þetta á
rétt á sér. Ef ég geri mistök. En ef þetta er bara
eitthvað til að sýna sig, þá verð ég pirraður.
Siggi sagði að ef hann segði mér að fara í
Sandgerði þá ætti ég að fara í Sandgerði. Ég
svaraði honum strax og sagði að hann væri
ekki góður maður að segja svona. Eftir það var
ekki gaman á æfingum. Ég mætti á æfingar,
spilaði fótbolta en var að hugsa um eitthvað
allt annað. Ég sagði honum hreint út að
svona virkaði þetta ekki hjá mér,“ seg-
ir Kekic, sem var heldur ekki sáttur
við þjálfunaraðferðir Sigurðar.
„Við æfðum mjög mik-
ið en það voru ekki erf-
ið hlaup. Við vorum að
spila fótbolta, leika
okkur og hann spil-
aði með. Það voru
skotæfingar í
einn og hálfan
tíma. Ég sagði
í janúar að
ef við héld-
um áfram að
æfa svona,
þá væri það
ekki gott fyrir
Grindavík.
Ég var ekki
ánægður með
þetta. Ég fór
til Jónasar
(þáverandi
formanns
knattspyrnu-
deildar Grinda-
víkur) og sagði
að kannski
væri best
fyrir mig
að fara. Ég
var í tíu ár
í Grindavík
og kannski
var þetta
rétti tím-
inn til að
fara. Ég var
ekki hundr-
að prósent viss
því ég kunni vel
við mig. Átti marga
vini þarna, allir vissu
hver ég var og ég vissi
hverjir allir voru. Það
eina sem ég þurfti að gera var
að mæta á æfingu. En ég fór í Þrótt
og ég var búinn að koma mér fyrir
eftir fjóra daga. Ég fór að elska fót-
bolta aftur,“ segir Kekic.
Nokkur úrvalsdeildarlið ósk-
uðu eftir því að fá Kekic í sínar raðir.
Grindavík vildi hins vegar ekki selja
hann til liðs í úrvalsdeildinni og Kekic
fór í Þrótt í júní 2006. Hann segir að Atli
Eðvaldsson, þáverandi þjálfari Þróttar,
hafi hjálpað honum mikið. „Atli var
landsliðsþjálfari, þjálfari KR og hann
er stór karakter fyrst og fremst. Ég var
niðurbrotinn eftir allt þetta rugl í
Grindavík, rifrildi við stuðnings-
menn og við Sigga. Ég fór í
Þrótt og leið strax vel. Það
var mjög mikilvægt fyr-
ir mig,“ segir Kekic.
Ísland Hefur gefið mér allt
Sinisa Valdimar Kekic hefur verið einn besti leik-
maður efstu deildar hér á landi undanfarin ár.
Hann hóf að leika með Grindavík fyrst eftir komu
sína hingað til lands, fór svo til Þróttar í Reykjavík
eftir deilur við þjálfara Grindavíkur og leikur nú
með Víkingi. Þrátt fyrir að vera á 38. aldursári slær
Kekic ekki slöku við og hefur skorað sjö mörk í
ellefu leikjum í sumar. Dagur Sveinn Dagbjarts-
son settist niður með Kekic og ræddi við hann um
lífið og tilveruna.
Slær ekki slöku við sinisa Valdimar Kekic hefur
sjaldan eða aldrei spilað eins vel og í sumar.