Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.2007, Blaðsíða 25

Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.2007, Blaðsíða 25
DV Helgarblað föstudagur 17. ágúst 2007 25 Ég tel að þeim eigi að hálpa sem eru hjálpar þurfi en jafnframt eigi að fara vel með og gæta aðhalds. Þess vegna er ég ekki róttækur hægrimaður í þeim skilningi enda tel ég að menn þurfi að temja sér umburðarlyndi á öllum sviðum í þjóðlífinu.“ Sjálfstæðisflokkurinn státaði sig lengi af því að vera flokkur allra stétta. Er hann það? „Þótt ég hafi stundum efast um það er enginn annar flokkur bet- ur í stakk búinn til þess. Mér sýnist til dæmis að nýja ríkisstjórnin ætli að láta gott af sér leiða á þeim væng þjóðfélagsins þar sem fólk má sín minna eftir þá velmegun sem ríkt hefur á mörgum sviðum. Margir hafa mikið umleikis eftir góð ár og það er alveg hægt að skera af kökunni og hlúa að þeim sem ekki hafa notið jafn ríkulega hingað til.“ Eitt að vera góður leikmaður Margir láta sig dreyma um að gera knattspyrnu að ævistarfi en fæstir fá þann draum uppfylltan. „Ákveðnir aðilar, ágætir menn á Akranesi, höfðu trú á því að ég gæti látið gott af mér leiða í þessum efn- um. Mér bauðst að fara út á land og gerast spilandi þjálfari en þá sagði Haraldur vinur minn Sturlaugsson að ef ég ætlaði að þjálfa væri eins gott að byrja á Akranesi.“ Guðjón hætti ungur að spila, 31 árs, og fór beint út í þjálfunina. Eft- ir þrjú farsæl sumur á Akureyri kom hann til baka og var í fyrsta skipti ráðinn í fullt starf sem þjálfari ÍA. Með Guðjóni í Skagaliðinu höfðu verið talsvert meiri spámenn á vell- inum en hann. Hvers vegna átti það fyrir honum, bakverðinum harða, að liggja að taka við liðinu? „Eitt er að vera góður leikmað- ur og annað að vera góður stjórn- andi, eins og dæmin sanna. Það dug- ar skammt að vera góður leikmaður, menn þurfa að hafa að geyma miklu fjölbreyttari manngerð í þjálfun- inni.“ Guðjón hefur oft farið í gegnum það í huganum hvað hefði getað gert hann að betri leikmanni. „Það hefur hjálpað mér við að byggja upp unga leikmenn. En það eru breyttir tímar í dag. Hér áður unnu menn fyrir þeim peningum sem þeir höfðu úr að spila en nú er svo margt sem glepur unga menn. Engu að síður er að koma upp kynslóð leikmanna sem er til í að leggja hart að sér og temja sér þann agaða lífsstíl sem þarf til þess að ná góðum árangri.“ Peningavit ólíkt fótboltaviti Mikil stemning varð víða með- al knattspyrnuáhugamanna þeg- ar Guðjón hóaði saman íslenskum peningamönnum til að yfirtaka hið fornfræga félag Stoke. Það ævintýri endaði ekki eins og Guðjón ætlaði og heldur ekki þegar hann tók við elsta knattspyrnuliði Englands, Notts County, þar sem nýtt fjármagn átti að spila stóra rullu með góðum þjálfara en skilaði sér ekki. „Peningarnir skipta miklu máli. Þeir eru ríkjandi úti um allt og mörg- um peningamönnum mun aldrei endast ævi til þess að eyða þeim. Þeir hafa því fundið sér farveg víða. Að vissu leyti gekk Stoke-dæm- ið upp. Ég var þar við stjórnvölinn í þrjátíu mánuði og náði því takmarki að koma félaginu upp um deild. Eft- ir að ég fór frá félaginu virtist verða ákveðin breyting og þeim tókst ekki að ljúka ætlunarverki sínu. Því miður eru margir peningamenn sem halda að þeir hafi vit á nánast hverju sem er. Það er mikill misskilningur. Ef barnið manns veikist fer maður með það til læknis en ekki til múrara eða málara.“ Urðu það þér mikil vonbrigði hvernig málin þróuðust hjá Stoke? „Já, ég fer ekki í grafgötur með það. Ég taldi að farið væri á sveig við það sem ætlunin var í upphafi. En þetta var ákvörðun stjórnar. Ým- islegt breyttist hjá félaginu í minni tíð. Áhorfendum fjölgaði úr tæplega 10 þúsund manns í um 14 þúsund. Engu að síður er ljóst að vinna mátti betur í innra starfi klúbbsins og efla markaðsdeildina og bregðast við hlutunum fyrr. Á endanum held ég að það hafi reynst stjórnendunum hvað erfiðast að búa í öðru landi og koma sem gestir til Stoke.“ Beinir orkunni í rétta átt Þegar þjálfaraferill Guðjóns er skoðaður er hægt að telja langa bunu: ÍA, KA, KR, ÍBK, Stoke, Start, Notts County, Barnsley, landsliðið. Hann hlýtur að horfa talsvert til baka um leið og hann horfir fram á við? „Ég reyni að meta veikleika og styrkleika í þeim stöðum sem ég hef verið í áður um leið og ég tek við ein- hverju nýju.“ En hvað sjálfan þig varðar per- sónulega, náðir þú oft góðum ár- angri í starfi um leið og þú varst hvað umtalaðastur og sagður skandalísera hvað mest? „Já, en það breytir ekki því að ég hef alltaf lagt mikið á mig í vinnunni. Þegar ég var yngri hafði ég miklu meiri orku eða réttara sagt öðruvísu orku. Mér hefur lærst að beina henni í réttan farveg og beisla hana.“ Þótt Guðjón væri ekki aðalstjarn- an í Skagaliðinu kom George Kirby þjálfari að máli við hann og vildi fá hann út til Englands að reyna fyrir sér hjá liðum í næstefstu deild. Kirby hafði ákveðin lið í huga þar sem Guð- jón gæti sýnt sig. Hér þótti mönnum ekki mikill metnaður í því að Guðjón færi að setja stefnuna á næstefstu deild á Englandi. „Kirby hafði ekki orð á þessu við marga aðra og bauð ekki öðrum leikmönnum á þessum tíma en síðar sá ég hvað Kirby var að meina eftir að ég áttaði mig á þeirri hörku sem þar bíður manna. Þar er andleg harka ekki síður en líkam- leg. Mér hefur sem sagt smám sam- an lærst að það eru ekki bara flink- ir ballettdansarar sem ná árangri í boltanum. Það þarf miklu meira til eins og hefur sýnt sig í félagsliðun- um sem ég hef þjálfað og landslið- inu. Það er stöðugt verið að reyna á þolrifin í mönnum og menn þurfa að læra af reynslunni.“ Heppinn maður Guðjón hefur ekki farið varhluta af kjaftagangi um sig en hann hefur aldrei látið bugast eða efast um að hann væri á réttri hillu. „Þótt ég hefði viljað að margt færi öðruvísi tel ég mig heppinn mann. Ís- land er lítið samfélag og hér er mikill núningur. Frændi minn og vinur var eitt sinn að taka við nýju og krefjandi starfi í samfélaginu. Ég fór með hon- um upp í Perlu og labbaði með hon- um út á svalrinar og sagði við hann: „Jæja, félagi. Þetta er borgríkið sem þú býrð í. Ef þú hendir steini hérna út í pollinn, þá gárast allt vatnið.“ Það er nefnilega svo að í okkar litla samfélagi er fylgst með öllu sem við gerum. En ég hef verið heppinn og farsæll maður og er ánægður með mitt líf.“ Menn búast við bommertum frá þér. Þegar endurkoma þín í íslenska boltann var staðfest fögnuðu sum- ir því vegna þess að þú mundir gera knattspyrnuumfjöllunina skraut- legri, burtséð frá því hver árangur Skagamanna yrði. „Já, já, en ég hef gert það viljandi að hafa mig ekki mikið í frammi og einbeita mér að því að byggja upp mitt gamla lið og skapa stemningu á Skaganum. Sjö menn fóru í burtu og tveir voru fengnir til liðsins þannig að bilið sem ég þurfti að brúa var ærið. Í knattspyrnu eru menn alltaf að byggja upp. Það þýðir ekkert að reyna að halda einhverri óbreyttri stöðu.“ Endurkoma Guðjóns á Skagann var nokkuð umtöluð. Tvíburabræð- urnir Arnar og Bjarki Gunnlaugssyn- ir höfðu tekið við liðinu í fyrra þeg- ar stefndi í fall. Því tókst að bjarga á síðustu stundu og bræðurnir voru tilbúnir að halda áfram með liðið. Stjórnin á Skaganum vildi hins vegar reynslumeiri þjálfara og ljóst var að Guðjón var í spilunum. „Slíkt verður alltaf umdeilt og ákveðið hlutfall sem tilheyrir óánægjuhópnum. Ég tel mig hins vegar hafa fengið góðar móttökur og hafa fengið góðan meðbyr. Þegar ég tók við KA á sínum tíma þótti mörg- um það glapræði en það átti eftir að breytast.“ Vildi nýjan þjóðarleikvang Guðjón skynjar ýmsar breyting- ar frá gulltímabili sínu sem þjálfari ÍA. „Fleiri leikmenn eru tæknilega betri, en á móti kemur að ég hefði viljað sjá meiri þroska í leikfræðinni og ég hefði viljað sjá menn í betra formi. Við vitum að á sama tíma og við erum að reyna að bæta okkur eru aðrar þjóðir að reyna að gera það líka.“ Gríðarlegum fjármunum hefur verið varið í knattspyrnuna í formi bættrar aðstöðu, launa og nú síðustu árin í kaup á sjónvarpsefni sem teng- ist fótbolta. Það eru fleiri sem borga fyrir þetta en bara þeir sem hafa áhuga á fótbolta. „Rétt er það. Til dæmis var um- deilt þegar knattspyrnuhöllin var byggð á Akranesi en þetta er líklega best nýtta mannvirkið okkar. Ég held að peningum sé vel varið í íþróttir og ég vona að við séum hvergi hætt.“ Vilja menn ekki sjá árangur á móti? Hann hefur ekki verið mjög glæsilegur hjá landsliðinu síðustu árin. „Það er alveg rétt. Og þegar menn spyrja hvernig peningum sé varið þá er þetta alltaf spurning um pólitík. Ég var til dæmis á móti því að byggja upp Laugardalsvöllinn. Vildi hafa hann óbreyttan sem fótbolta- og frjálsíþróttavöll en byggja þess í stað 15 til 18 þúsund sæta lokaðan völl. Það hefði orðið ódýrara. Fótbolta- heimurinn getur nefnilega verið svo- lítið pólitískur, brellinn og bröndótt- ur.“ Eiður skoði lífsstíl sinn Eggert Magnússon, fyrrverandi formaður KSÍ, er núna kominn í ljónagryfjuna á Englandi sem Guð- jón þekkir svo vel. Hefur Eggert eitt- hvað þangað að gera? „Það er mjög forvitnilegt að fylgj- ast með því. Hann virðist hafa tals- vert annað hlutverk en aðrir for- menn og er meira í sviðsljósinu. Ég átti von á því að Eggert yrði með aðra nálgun þarna og hann virðist feiki- lega vinsæll meðal stuðningsmanna West Ham og það er mikilvægt. Hann mun síðan verða dæmdur af einu, þeim árangri sem liðið nær á vellin- um. Ég vona svo sannarlega að liðið nái fótfestu því Björgólfur og Eggert eru að setja mikið í þetta. Hver hefur sína sýn á það sem þeir eru að gera og ég hefði viljað sjá þá gera þetta að- eins öðruvísi.“ Hvernig skilduð þið Eggert að skiptum? „Að mörgu leyti nýtti ég mér landsliðið. Ég vissi að þeir þurftu á mínum kröftum að halda og kýldi á það og hélt síðan mína leið, enda hafði þáverandi stjórn ekki trú á því að hægt væri að ná lengra á þeim tíma. Það er gott á milli okkar Eggerts og KSÍ reyndist mér góður vinnu- staður.“ Hefur Eyjólfur jafngóðum leik- mönnum á að skipa og þú? „Það er líklega ekki sanngjarnt að bera þetta saman. En það má segja að í mínu liði á sínum tíma hafi ver- ið mun fleiri iðnaðarmenn en lista- menn,“ segir Guðjón og brosir. Íslenski landsliðsfyrirliðinn hef- ur mátt þola mikið mótlæti upp á síðkastið. Síðustu fréttir af honum heima á Íslandi voru að ráðist hefði verið á hann á Lækjartorgi. „Það var dapurlegt. Ég var að vonast til þess að Íslendingar væru stoltari þjóð en þetta. Menn hafa rætt um að Eiður hafi ekki kært. Mér finnst að lögregl- an eigi að hafa uppi á þeim mönnum sem þarna voru að verki og kæra þá. Þetta er þjóðarskömm og lögreglan á ekki að skýla sér á bak við það að Eiður hafi ekki kært. Á hinn bóginn má velta því fyrir sér hvað Eiður var að gera þarna. Hann er það góður knattspyrnumaður og á þeim tíma- punkti í lífinu og á sínum ferli að hann þarf að gæta að því að ganga hægt um gleðinnar dyr. Eiður er ekki bara góður knattspyrnumaður held- ur ekkert nema gæskan og gæðin sem manneskja.“ Sammála um að vera ósammála Eins og fram hefur komið hefur Guðjón haldið sér frekar til hlés í fjöl- miðlum í sumar. Hann kom engu að síður víða fram í umræðunni um hið umdeilda „slysamark“ sonar hans, Bjarna Guðjónssonar, í sigurleik gegn ÍBK á Skaganum. „Það er enginn undirbúinn fyrir slíkt óhapp, hvorki við né Keflvíking- ar. Ég stend við allt sem var sagt og gert á þeim tíma. En þegar litið er til baka hefði eflaust verið hægt að velta þessari stöðu betur fyrir sér en til þess vannst ekki tími.“ Synir Guðjóns, Þórður og Bjarni, eru í ÍA-liðinu og þriðji sonurinn Atli er í öðrum flokki. Hálfbróðir Þórðar og Bjarna, Björn, er einnig í Skagalið- inu. „Þetta er mjög sérstök staða,“ segir Guðjón og hlær. „Á daginn er ég fað- ir Dodda og Bjarna en þegar ég þjálfa, þá er ég orðinn þjálfarinn þeirra. Þeir vita að ég geri miklar kröfur til þeirra og þar er engin miskunn. Björn er bæði efnilegur knattspyrnumaður og góður strákur og hann veit að ég mun hjálpa honum eins og ég get.“ Ertu sjálfur betri maður en þú varst þegar þú fetaðir knattspyrnubraut- ina? „Já, ég hef unnið í sjálfum mér. Ég hef öðlast reynslu, meðal annars á Englandi. Þar kynntist ég ýmsu öðru en því sem menn sjá bara á yfirborð- inu.“ Hvað hefurðu gert til þess að rækta sjálfan þig? „Haustið 1996 ákvað ég að fara í meðferð.“ Var komið að einhverjum vendi- punkti hjá þér? „Nei, þetta gerðist eiginlega af sjálfu sér. Svo lærði ég ýmislegt af Bretanum sem kann þá list að vera sammála um að vera ósammála. Hjá okkur er of algengt að stimpla menn sem andstæðinga og óvini ef þeir eru ekki sammála. Í fótbolta eru menn til dæmis mjög viðkvæmir fyrir gagn- rýni. Að mínu viti er enginn einn sannleikur, hvorki í fótboltanum né í lífinu sjálfu. Þegar maður áttar sig á því færist yfir mann meiri ró og slök- un.“ Stutt og laggott: Hvar endar Skag- inn á stigatöflunni? „Ég er enginn spámaður og er með viðkvæmt lið í höndunum. Sum- ir af leikmönnunum eru fastari fyr- ir og ákveðnir en aðrir eru ekki jafn ákveðnir í því að stíga fast til jarðar og ekki jafn tilbúnir til þess að verða stór- ir og sterkir. Mitt hlutverk er að að- stoða þá og efla. Og ég væri að ljúga ef ég vildi ekki vinna alla þá leiki sem eftir eru. Það verður að koma í ljós.“ Vorkennir KR Þú býrð í vesturbæ Reykjavíkur. Hvernig blæs um KR-sálirnar? „Ég vorkenni KR en að mörgu leyti er ekki hægt að vorkenna þeim. KR-ingar geta ekki kennt neinum um nema sjálfum sér. Líklega er rétt að það yrði mikill skaði ef KR félli úr deildinni en spurningin er hvort þeir þurfi á því að halda til þess að takast á við það hugarfar sem til þarf.“ Að upphafinu. Nú eru systur þín- ar báðar búnar að skora í pólitík. Er komið að því að flullkomna þrenn- una hjá ykkur systkinum og að þú látir á þig reyna á þeim vettvangi? „Nei, ég held að ég sé miklu ham- ingjusamari og betur settur utan þings,“ segir Guðjón og hlær. „Ég er ekki viss um að það joð og japl sem er á þingi eigi við þann tígur sem býr í hjarta mér. Tígurinn myndi ekki sætta sig við rammann sem þar rík- ir. Auk þess held ég að mágur minn vilji ekki endilega hafa mig í hjörð- inni sinni sem óbreyttan þingmann. En ég verð áfram pólitískur en treysti því fólki sem þar er í forystu.“ Þú gerðir þriggja ára samning við ÍA. Er tígurinn kominn heim? „Já, mér finnst gaman og gott að vera hér heima.“ Knattspyrnumaðurinn Guðjón: „Eitt er að vera góður leikmaður og annað að vera góður stjórnandi, eins og dæmin sanna.“ „Pabbi lagði höfuð- kapp á að skapa góðan anda og samstöðu um borð. Það er lykil- atriði að fá fólk til liðs við sig sem er tilbúið að vinna saman.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.