Sveitarstjórnarmál - 01.04.1973, Qupperneq 28

eru einum bjóðanda, skuli án tafar veittar öll-
um þeim, sem sótt hafa útboðsgögn — enda segir
í skilgreiningu útboðs, að boðið skuli á „grund-
velli sömu upplýsinga."
í 7. greininni er greint frá því, að opna skuli
öll tilboð samtímis og í lieyranda liljóði og megi
bjóðendur vera viðstaddir. Ekki á að vera neitt
launungarmál fyrir bjóðendum, hvað aðrir liafi
boðið.
í næstu greinum er þess getið, að bjóðandi er
bundinn af tilboði sínu í ákveðinn tima. Hann
er því að sjálfsögðu skyldugur að standa við
boðið, þótt lionum finnist ef til vill, þegar Iiann
sér tilboð annarra, að hans tilboð liefði átt að
vera hærra. Um val tilboða eru þau ákvæði, að
tilboð, sem ekki eru í samræmi við verklýsingu
og önnur gögn, skuli ekki tekin til greina. Þetta
þýðir í stórum dráttum það, að maður, sem lagt
hefur vinnu í að gera tilboð, á rétt á að farið
sé eftir ákveðnum leikreglum um meðferð og
mat á tilboðum annarra.
í 10. og 11. grein er frá því greint, að svara
skuli skriflega öllum boðurn. Tilkynning um,
að boði sé ekki tekið, skal send, áður en liðinn
er sá frestur, sem verkkaupi hefur til að taka
boðum. Leyfilegt er að hafna öllum boðum, en
ekki má bjóða verk út að nýju, fyrr en öllum
tilboðum hefur verið hafnað eða útboðið úr
gildi fellt. Bréfleg tilkynning til bjóðenda um,
að lilboði hans sé tekið, telst jafngilda því, að
verksamningur sé kominn á „þess efnis, sem
greinir í litboðsgögnum og tilboði." Bjóðandi
getur þannig ekki neitað að skrifa undir samn-
ing.
Ákvæðin í 12. til 13. greinar staðals fjalla um
verksamningana og leikreglur þær, sem gilda um
samskipti verktaka og verkkaupa, þessara tveggja
aðila, sem ekki eru að keppa hvor við annan,
heldur að stefna að ákveðnu marki, þ.e. að byggja
mannvirki, sem uppfyllir kröfur þær, sem gerðar
hafa verið.
Vinnuáætlun
í grein 13.2 eru ákvæði um vinnuáætlun. Ég
talaði hér áðan um vinnuáætlun, sem nauðsyn-
SVEITARSTJÓRNARMÁL
legan þátt í undirbúningi verksins af hálfu eig-
andans, en hér getur hann krafizt þess, að verk-
takinn geri slíka áætlun. Hann ætti raunverulega
alltaf að krefjast þess, að verktakinn geri skrif-
lega vinnuáætlun um það, hvernig hann ætli að
standa að verkinu. Þar með geta báðir aðilar
gert sér grein fyrir því, meðan á verkinu stendur,
hvort upphafleg áætlun eða ákvæði í útboðs-
gögnum um, að verki skuli lokið á ákveðnum
tíma, muni standast og þá gripið í taumana
nægilega snemma, ef útlit er fyrir, að svo muni
ekki verða.
Bankatrygging
í 15. grein eru ákvæði um heimild verkkaupa
til að krefjast þess af verktaka, að liann setji
tryggingu, bankatryggingu eða aðra jafngóða,
fyrir ]jví, að hann muni standa við verksamn-
inginn. Þessi ákvæði eru alveg nauðsynleg; verk-
kaupa er t.d. ekki nema stundum kunnugt um
fjárhagslega getu væntanlegs verktaka og þarf
að tryggja sig fyrir því að sitja ekki uppi í miðj-
um klíðum með hálfgert verk. Verktakaskipti
kosta alltaf peninga, og á bankatryggingin að
rnæta a.m.k. hluta af þeim kostnaði.
Ákvæðin um heimild til, að gagnaðilinn setji
tryggingu, eru gagnkvæm, þ.e. verktaki getur
krafið verkkaupa um tryggingu, enda veit verk-
takinn ekki heldur nema stundum um fjárhags-
getu verkkaupans. Þessi ákvæði eiga að sjálf-
sögðu einnig við um skipti aðalverktaka og und-
irverktaka, og væru betur notaðar oftar á þeim
vettvangi.
Breytingar
16. grein fjallar um breytingar á verki. Sjald-
an er unnt að komast alveg hjá því, að einliverjar
breytingar verði á verkinu, eftir að samningur
er gerður, og fjallar greinin um, hvernig auka
eða minnka skuli greiðslur til verktakans, ef
framlag hans eykst eða minnkar.