Sveitarstjórnarmál - 01.04.1973, Qupperneq 47
AGREIIMIIMGUR UM
IMIÐURSTÖÐU ATKVÆÐA-
GREIÐSLU í HREPPSIMEFIMD
Ingólfur Aðalsteinsson, lirepps-
nefndarfulltrúi í Njarðvíkurhreppi
skrifar eftirfarandi:
Getur orðið ágreiningur um niður-
stöður atkvœðagreiðslu i hrepps-
nefnd?
Flestir sveitarstjórnarmenn munu
svara ofanritaðri spurningu neit-
andi, en svo ólíklega vill til, að í
Njarðvíkurlnjéppi liefir risið á-
greiningur um niðurstöður ákveð-
innar atkvæðagreiðslu, og þykir
mór vel við hæfi að kynna þetta
tilfelli sérstaklega á þessum vett-
vangi, þar sem ætla má, að lilið-
stæður ágreiningur gæti komið upp
víðar.
Tildrög að framangreindum á-
greiningi voru sem nú skal greina:
Á fundi hreppsnefndar Njarðvík-
urhrepps 19. des. 1972 kom frani
tillaga, borin fram af 3 fulltrúum
minnihluta hreppsnefndar, en
hreppsnefndin er skipuð 7 fulltrú-
um og sátu peir allir fundinn. Við
atkvæðagreiðslu um tillöguna
greiddu flutningsmenn hennar at-
kvæði með henni, en hinir 4 sátu
hjá. Oddviti hreppsnefndar leit
svo á, að tillagan hefði verið felld
vegna ónógrar þátttöku. Þessu mót-
mæltu þeir fulltrúar, sem greitt
höfðu atkvæði með henni.
í fundarsköpum f)vir hrepps-
nefnd Njarðvíkurhrepps, sem sam-
þykkt voru 21. júní 1966 og síðar
staðfest af félagsmálaráðuneyti,
eins og lög gera ráð fyrir, segir svo
í 15. grein:
„Afl atkvæða ræður úrslitum
mála. Verði atkvæði jöfn, telst
ályktun fallin, en um kosningu
ræður hlutkesti. Skylt er hverj-
um hreppsnefndurmanni að
vera viðstaddur atkvæðagreiðslu
og taka þátt i henni, nema
hann hafi lögmæt forföll, hafi
hann verið á fundi, þegar á-
lyktunin var rædd.“
Og í 16. grein:
„Nú er mál útrætt, og skal þá
gengið til atkvæða. Atkvæða-
greiðsla fer venjulega þannig
fram, að hver hreppsnefndar-
maður réttir upp aðra hönd
sína. Nafnakall skal viðhaft, ef
einn hreppsnefndarmanna ósk-
ar þess, áður en til atkvæða
kemur, svo og ef atkvæðagreiðsla
þykir óglögg. Við nafnakall
greiðir oddviti síðastur atkvæði."
Með hliðsjón af framanrituðu
taldi minnihluti hreppsnefndar sig
ekki geta unað úrskurði oddvita,
og samþykkti hreppsnefndin að
vísa málinu til félagsmálaráðuneyt-
isins til úrskurðar.
Félagsmálaráðuneytið hefir kos-
ið að fara í kringum málið og
segir m.a. i svarbréfi þess til hrepps-
nefndar:
„Ráðuneytinu er ekki kunn-
ugt um, hvort leitað hafi verið
nafnakalls við afgreiðslu máls-
ins í hreppsnefnd, en vill geta
þess, að ef svo hefði verið gert,
hefði ekki getað orkað tvímæl-
is um afdrif málsins. Þegar
nafnakall er viðhaft, teljast þeir,
sem hjá silja, liafa tekið þátt
í atkvæðagreiðslunni."
Við þessa afgreiðslu félagsmála-
ráðuneytis vil ég gera þessa at-
hugasemd: Samkvæmt fundarsköp-
um voru fundarmenn skyldir til
að vera þátttakendur i atkvæða-
greiðslunni sbr. 15. grein hér að
framan. Ósk um nafnakall hafði
ekki komið fram fyrir atkvæða-
greiðslu, og alls engin ástæða til
þess að ætla, að afstaða þeirra
hefði verið önnur, þótt það hefði
verið við haft. Fundarmenn stað-
festu fundargerðina með því að
undirrita hana athugasemdalaust —,
og komu engar athugasemdir fram
um það, að meirihluti hreppsnefnd-
ar hefði ekki ætlað að vera hlut-
laus.
Tillagan hlýtur pví að teljast
samþykkt.
A það skal bent til glöggvunar,
að hefði einn maður eða tveir úr
meirihluta greitt atkvæði á móti
tillögunni, þá var hún, skv. skiln-
ingi oddvitans, samjiykkt, en Jtar
sem enginn greiddi atkvæði gegn
itenni var hún felld! — Þvilik rök-
leysa getur ekki staðizt fyrir nein-
um dómstóli.
SVEITAIÍSTJÓRNARMÁL