Sveitarstjórnarmál - 01.06.1976, Blaðsíða 42

144
kvæmni og bætir þjónustu við íbú-
aiia.
Breyttar reglur
jöfnunarsjóðs
Fjórðungsþingið 1975 bentlir á
nauðsyn þess að endurskoða lög
um tekjustofna sveitarfélaga með
það l'yrir augum, að þeir verði bet-
ur afmarkaðir og nægi til að standa
undir þeim verkefnum, sem sveit-
arfélögunum eru ætluð.
Þingið vekur athygli á því, að
núverandi úthlutunarreglur Jöfn-
unarsjóðs miðast að mestu við út-
hlutun eftir íbúatölu sveitarfélaga
og stuðla ekki nægilega að jöfnun
á aðstöðu til álagningar á milli
sveitarfélaga.
Bendir þingið á það höfuðhlut-
verk Jöfnunarsjóðs sveitarfélaga að
jafna aðstöðu sveitarfélaga og legg-
ur til að teknar verði upp tillögur
úr skýrslu Sambands ísl. sveitarfé-
laga, þar sem lagt er til, að fé úr
Jöfnunarsjóði verði notað til að
greiða jöfnunarframlag þeim sveit-
arfélögum, sem sitja við skarðan
álagningarstofn, enda þótt lekju-
stofnar séu að fullu nýttir. Það er
skoðun þingsins, að með þessu sé
hægt að jafna verulega aðslöðu
dreifbýlisins, jafnframt verði frarn-
lag Jöfnunarsjóðs til þeirra sveit-
arfélaga, sem ekki nýta liöfuð-
tekjustofna sína á eðlilegan liátt,
skert sem nemur þeim afslætti, sem
veittur er.
Þéttbýlisvegafé
Fjórðungsþing Norðlendinga
1975, telur, að sú lagabreyting að
verja 25% vegafjár í stað 10% til
þess að hraða verkefnum í þéttbýli
sé til bóta og auki liagkvæmni
Iramkvæmda, verði rétt á málum
lialdið. Hins vegar ítrekar fjórð-
ungsþingið fyrri kröfur Fjórðungs-
sambands Norðlendinga um, að fé
það úr vegasjóði, sem rennur til
vegagerðar í þéttbýli, verði ein-
vörðnngu varið til framkvæmda á
þeim stöðum, sem dregizt liafa aft-
ur úr í varanlegri gatnagerð. Verði
gerð sérstök áætlun um verkefni
þetta, sem nái til landsins alls, og
fjár aflað til framkvæmdanna, sem
tryggi, að þeim verði lokið innan
fárra ára.
Þingið bendir á, að nauðsynlegt
er að fella liugtakið þjóðvegur í
þéttbýli niður úr vegalögum, þann-
ig að fjárframlögin nái til gatna-
kerfa þéttbýlisstaða sem lieildar.
ByggðasjóSur
Fjórðungsþing Norðlendinga
1975, ályktar að marggefnu tilefni,
að Byggðasjóður er, samkvæmt lög-
um og eðli sjóðsins, tæki til þess
ætlað að hafa áhrif á þróun byggð-
ar f landinu. Lánveitingar í öðrum
tilgangi eða til þess landsvæðis,
sem fólk hefur fyrst og fremst flutt
lil á undanförnum árum, eru brot
á lögum sjóðsins og ósamrýmanleg
tilgangi og starfsemi hans.
Telur Fjórðungsþing Norðlend-
inga slíkar lánveitingar beri að
stöðva nú þegar og fjáröflunar-
vandamál þau, sem Byggðasjóður
hefur verið látin leysa, en eru hon-
um óviðkomandi, verði leyst á ann-
an og eðlilegri liátt.
Fjórðungsþingið fagnar eflingu
Byggðasjóðs með atiknu framlagi
ríkissjóðs, en lýsir jafnframt undr-
un sinni á því, að sjóðurinn virðist
sjaldan ltafa haft úr minna fjár-
magni að spila en einmitt nú.
Þjónusta frá
sýsluskrifstofum
Fjórðungsþing Norðlendinga
1975 bendir á með skírskotun til
þjónustukönnunar á vegurn Fjórð-
ungssambandsins og umræðna á
vegum stofnananefndar, að nauð-
synlegt sé að endurskipuleggja
þjónustustarfsemi sýslumannsemb-
ættanna við íbúa þeirra svæða og
þéttbýlisstaða, sem liggja fjær að-
seturstað sýslumanna. Með auknum
umboðsstörfum á vegum embætt-
anna, aukast dagleg samskipti
sýsluskrifstofanna við íbúana, t. d.
vegna almannatrygginga og héraðs-
sjúkrasamlaga.
Fjórðungsþingið leggur því til,
að komið verði upp þjónustustarf-
semi á vegum sýsluskrifstofanna í
þéttbýlisstöðum utan aðseturs
sýsluskrifstofu, sem annist í urn-
SVEITARSTJÓRNARMÁL