Morgunblaðið - 30.11.2011, Qupperneq 23

veikindum hennar. Ást hans og
umhyggja fyrir henni var aðdáun-
arverð. Dætur þeirra sinntu móð-
ur sinni af ástúð þessi erfiðu ár
sem og starfsfólkið á Eir, sem
sinnir erfiðu starfi af mikilli prýði.
Ég kveð nú mína elskulegu
tengdamóður í hinsta sinn með
djúpri virðingu og þakklæti fyrir
samleið okkar og einstaka vináttu
sem lifir áfram í hjarta mínu sem
og arfleifð hennar í dætrum mín-
um.
Knútur Signarsson.
Elsku besta amma mín.
Ég vil þakka þér fyrir að hafa
verið amma mín. Betri ömmu en
þig hefði ég ekki getað hugsað
mér.
Ég veit ekki hversu oft ég svaf
á milli ykkar afa þegar ég var lít-
ill. Og mikið fannst mér það gott
og þú sagðir líka alltaf að þú svæf-
ir best þegar ég væri hjá ykkur.
Þú fórst líka alltaf með bænirnar
með mér og sagðir mér sögur og
söngst fyrir mig og á sunnudags-
morgnum fórum við í barnaguðs-
þjónustu í Áskirkju í mörg ár.
Við spiluðum yfirleitt lúdó eða
yatzy á laugardagskvöldum,
hlustuðum á skemmtilega tónlist
og fengum okkur pepsí og settum
rjómaís út í. Það fannst mér gam-
an og svo var líka alltaf mjög
skemmtilegt á jólunum og á
gamlárskvöld. Alltaf svo mikið
fjör í kringum okkur.
Við gerðum ótalmargt saman,
þú, ég og afi. Ég man t.d. alltaf
eftir því þegar við fórum öll stór-
fjölskyldan til Flórída. Þar var nú
ýmislegt skemmtilegt gert.
Ég átti 35 ára afmæli um dag-
inn og bauð fjölskyldu minni og
vinum í síðbúið boð að kvöldi 19.
nóvember. Þá kom kallið og í
staðinn fyrir að fara á ball þá end-
uðum við öll heima hjá þér upp á
Eir þar sem haldin var bæna-
stund. Þar mættum við öll
prúðbúin og ég veit að þetta hefur
þú svo sannarlega skipulagt. Þú
varst nefnilega svo ákveðin og
skipulögð kona.
Takk fyrir allt, elsku amma
mín, og ég lofa að passa afa fyrir
þig og við höldum svo sannarlega
áfram að spila yatzy og hugsum
þá alltaf til þín.
Hvíl í friði, elsku amma mín, og
ég veit að þú fylgist alltaf með
mér þar sem þú ert núna.
Kristinn Sigurður (Deddi).
Elsku hjartans amma Guðrún,
nú ert þú horfin á braut og mun-
um við systur sakna þín mikið og
minnast þín með hlýhug enda hef-
ur þú alltaf verið okkur svo góð.
Þegar við vorum yngri vorum
við það heppnar að fá að dvelja
mikið hjá þér og afa á Laugarás-
veginum, enda bjugguð þið stutt
frá okkur. Æskuminningar okkar
með þér eru margar og góðar en
sterkastar eru þó þær minningar
um öll þau skipti sem við gistum
hjá þér og afa, allar baðferðirnar
með þér og þegar við kúrðum
með þér uppi í rúmi og þú sagðir
okkur söguna af Fjalla-Eyvindi,
klóraðir okkur í höfðinu og söngst
„Sofðu unga ástin mín“ þangað til
við svifum inn í draumalandið.
Elsku amma, þú ert ein góð-
hjartaðasta kona sem við höfum
kynnst. Þú varst góð við alla og þá
sérstaklega við þá sem minna
mega sín. Þú kenndir okkur að
gefast ekki upp og um mikilvægi
þess að láta drauma sína rætast
og fylgja hjartanu. Við gátum
alltaf leitað til þín og þú náðir
ætíð að breyta vandamálum okk-
ar yfir í tækifæri. Við verðum þér
því ávallt þakklátar fyrir allt sem
þú kenndir okkur og vonumst við
til þess að geta orðið jafn góðar
manneskjur og þú varst.
Við kveðjum þig nú í hinsta
sinn með fallega kvæðinu sem
mun alltaf minna okkur á þig.
Sofðu unga ástin mín,
– úti regnið grætur.
Mamma geymir gullin þín,
gamla leggi og völuskrín.
Við skulum ekki vaka um dimmar
nætur.
(Jóhann Sigurjónsson.)
Við söknum þín mikið. Hvíl í
friði, elsku amma.
Kristín Helga og
Sigrún Anna.
Hún amma mín, Guðrún er nú
fallin frá. Hún var sú yndislegasta
manneskja sem ég þekkti, var
alltaf brosandi og hamingjusöm.
Ég hlakkaði alltaf til að fara til
ömmu minnar þar sem hún var
svo hlý og umhyggjusöm og mér
leið vel í kringum hana. Hún var
mjög víðsýn og hafði mikinn
áhuga á heiminum, hún ferðaðist
um heiminn og lærði heilmikið á
því og hún kenndi mér að hafa
stærri sýn á heiminum. Ég er svo
þakklátur að hafa haft hana í
mínu lífi og ég veit að hún verður
með mér alla tíð.
Guð geymi þig, elsku amma
mín.
Guðjón Kjartan Böðvarsson.
Elsku amma Guðrún, mér
finnst erfitt að trúa því að þú sért
farin frá okkur. Þó að þú værir
búin að vera veik svo lengi, þá var
alltaf gott að vita af þér, koma til
þín og sitja hjá þér. Þegar ég
strauk mjúku hendurnar þína og
hlustaði á þig syngja leið mér allt-
af vel í návist þinni. Núna veit ég
að þér líður vel og þú ert að
strjúka hendurnar á Hafdísi og
syngja fyrir hana.
Við vorum ávallt svo nánar og
þú varst alltaf eins og klettur við
hlið mér. Þú sagðir alltaf við mig
að ég væri best og flottust og það
veitti mér styrk. Það var ekkert
skemmtilegra en að fá að gista
hjá þér. Að hlusta á þig segja mér
sögur, fara svo með bæn og
syngja fyrir mig á meðan þú
straukst á mér augun.
Elsku amma, ég vil þakka þér
fyrir að vera mér alltaf svo traust
og góð. Þú kenndir mér að það er
allt hægt ef viljinn er fyrir hendi.
Fáir hafa haft eins djúpstæð áhrif
á mig og þú og ég er þér ævinlega
þakklát. Ég kveð þig með ljóðinu
þínu.
Þú ert sem bláa blómið
svo blíð og hrein og skær
ég lít á þig og löngun
mér líður hjarta nær.
mér er sem leggi ég lófann
á litla höfuðið þitt
biðjandi guð að geyma
gullfagra barnið mitt.
Guðrún Kristín
Kolbeinsdóttir.
Elsku amma Guðrún.
Þau eru mér hvað helst minn-
isstæð kvöldin sem ég fékk að
gista hjá þér. Það var ekkert jafn
notalegt og þegar þú svæfðir mig
á kvöldin. Þú sagðir mér söguna
um Fjalla-Eyvind og Höllu,
söngst síðan vögguvísur og
straukst á mér hárið.
Alltaf varstu hlý, hláturmild og
í alla staði glæsileg kona. Það var
svo yndislegt að koma heim til þín
og máta alla fínu hattana þína og
fara í búðarkonuleik í heimi silki-
blóma.
Kæra amma, þú varst engri lík
og góð fyrirmynd í lífi mínu.
Ég elska þig ávallt.
Blátt lítið blóm eitt er,
ber nafnið: Gleymdu ei mér.
Væri ég fleygur fugl
flygi ég til þín.
Svo mína sálu nú
sigraða hefur þú,
engu ég unna má
öðru en þér.
(Þýsk þjóðvísa.)
Kristín Kolbrún.
 Fleiri minningargreinar
um Guðrúnu Hjálmarsdóttur
Waage bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. NÓVEMBER 2011
Elsku afi Guðni, ég sit hérna
heima í stofu í Danmörku og hugsa
um allar þær góðu minningar sem
ég á með þér.
Ég vona að þú vitir hvað þú hef-
ur verið mér mikil fyrirmynd og ég
er harðákveðin í því að þegar ég
verð orðin 90+ þá ætla ég að vera
eins flott og þú. Fara í göngutúr á
hverjum morgni, alltaf á slaginu
og skella mér í sund nokkrum
sinnum í viku, ekki endilega til
þess að synda en kannski bara til
þess að spóka mig á sundlaugar-
bakkanum eins og þið félagarnir
gerðu stundum á sólríkum dögum.
Ég er svo endalaust stolt af því að
segja fólki frá þér, já hann afi
minn, hann er sko 90+ og fer í
sund, gönguferðir og er betri að
pútta en ég.
Einu sinni í skólanum hérna í
Danmörku áttum við að hugsa
okkur manneskju sem okkur þætti
standa upp úr hvað varðar heil-
brigt líferni, mér datt enginn ann-
ar í hug en þú. Við áttum að nota
nokkrar mínútur í að skrifa um
manneskjuna og svo máttu þeir
sem vildu, lesa upp yfir bekkinn.
Ég var ekki mikið fyrir að tala fyr-
ir framan bekkinn á minni skóla-
bókardönsku, en í þetta skiptið gat
ég ekki annað en leyft fólki að
heyra hvað ég ætti flottan og dug-
legan afa. Ég beit því á jaxlinn,
rétti upp hönd og sagði þeim frá
þér með montbros á vör og rjóðar
kinnar.
Ég er þakklát fyrir sumarið
sem ég vann á Hrafnistu og hafði
tækifæri til þess að rekast á ykkur
ömmu yfir daginn og heimsækja
ykkur í pásunum. Ég náði þó aldr-
ei að plata þig til þess að vera með í
stólaleikfiminni, enda var það nú
bara eitthvað fyrir gamla fólkið
sagðir þú. Einn daginn komst þú
og heimsóttir mig í æfingasalinn,
það þótti mér vænt um, við kíktum
á tækin og ég sýndi þér hinar
ýmsu æfingar. Þessar minningar
mun ég alltaf geyma í hjarta mínu
og hugsa til baka með bros á vör.
Nú hefur þú fengið hvíldina og
þið amma eruð saman á ný.
Amma sennilega byrjuð að skjóta
á þig með prakkarasvip, þú tekur
því með þínu jafnaðargeði og
heldur áfram að flauta skemmti-
lega flautinu þínu.
Elsku afi, ég mun alltaf minn-
ast þín með gleði og stolti í hjarta
og hugsa til þín í hvert skipti sem
ég lít á gömlu klukkuna ykkar
sem þú gafst mér. Þú varst flott-
asti afi sem hægt er að hugsa sér.
Hvíldu í friði
Erna Halldórsdóttir.
Mig langar hér að minnast afa
míns og nafna, Guðna Ólafssonar
í nokkrum orðum. Ég er elsta
barnabarn hans og ömmu heit-
innar, Finneyar R. Árnadóttur
sem lést 13. ágúst 2009. Ég var
ekki hár í loftinu þegar ég fékk að
fara vestur á Súgandafjörð til að
dvelja hjá þeim heiðurs hjónum
sumarlangt í fyrsta skipti, og var
ég öll sumur fram á unglingsaldur
hjá þeim fyrir vestan.
Vistin hjá afa og ömmu var al-
gjört ævintýri, og dekrað var við
piltinn á allan mögulegan hátt.
Þegar maður hugsar til baka
finnst manni nánast ótrúlegt hvað
afi var duglegur og áhugasamur
að hafa ofan af fyrir ungum
dreng. Þær voru svo óteljandi
margar og fjölbreyttar ferðirnar
sem farnar voru, meðan á sum-
ardvölum mínum vestur í Súg-
anda stóð.
Strandferðir á Skollasand,
skíðaferðir á Botnsheiði, báts-
ferðir yfir á Norðureyri, fjall-
göngur og gönguferðir á Hádeg-
ishorn, Búrfell og að
Sauðanesvita svo eitthvað sé
nefnt. Veiðiferðir inn í Vatnadal
og í Laugardalsá hjá Rögnu á
Laugabóli í Ísafjarðardjúpi, og
ekki er síður minnisstæð koma
víkingaskipsins í Vatnsfjörð á
landnámshátíðinni sumarið 1974,
og svona mætti lengi telja.
Fyrir ungan dreng var vistin á
Súganda hrein paradís og upp-
spretta ævintýra á degi hverjum,
sem ósjaldan enduðu í ljúffengum
kleinum hjá elskulegri ömmu heit-
inni henni Finneyju, sem alltaf sá
til þess að allir hefðu nóg að bíta og
brenna hvort sem við vorum heima
eða að heiman.
Afi var ekki síður duglegur að
ferðast með okkur ömmu um Vest-
fjarðakjálkann, og var oft farið í
helgarferðir með tjald eða tjald-
vagn til að njóta útiverunnar í fal-
legu umhverfi Vestfjarða, og svo
enduðu nú mörg sumrin með sum-
arbústaðardvöl hjá Kristleifi í
Húsafelli.
Afi var mikill útivistarmaður,
áhugasamur um landið sitt, og var
búinn að vera félagi í FÍ marga
áratugi.
Ég á afa að þakka áhugann á
útivist og fjallamennsku, því ofan á
ótal gönguferðir á fjöll og fell á
Vestfjörðum og víðar, þá gengum
við nafnarnir og vinirnir á Snæ-
fellsjökul í júní 1981 með FÍ. Var
það algjörlega ógleymanleg upp-
lifun, og kveikjan að ótal jökla- og
fjallaferðum seinna meir.
Með þessum orðum kveð ég þig,
afi, og þakka allar dásemdar
stundir sem við áttum saman í
gegnum tíðina.
Guðni Jónsson.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að eiga þrjá afa. Tveimur
þeirra kynntist ég ekki sem eru
feður foreldra minna. Guðni afi var
bróðir föður afa míns hans Frið-
þjófs Ólafssonar. Þetta gerði lífið
skemmtilegra, flókið fyrir suma en
ég var rík. Ég held nefnilega að ég
hafi eignast einn besta afa sem
hægt er að hugsa sér.
Ég var hjá ömmu og afa ófá
skipti meðan við bjuggum enn á
Suðureyri og seinna þegar við vor-
um flutt öll til Hafnarfjarðar.
Afi átti alltaf bláan Opal í
skápnum á Eyrargötunni, en
uppáhaldið var harðfiskurinn hans
afa og blár Opal. Þegar ég var
barn deildum við áhuga á frí-
merkjum og ég fékk reglulega frá
honum frímerki og umslög þar
sem hann hvatti mig til að halda
áfram.
Ég fann vel fyrir áhuga afa á því
sem ég hafði fyrir stafni og þá sér-
staklega seinni árin. Hann hringdi
reglulega til þess að fá að vita
hvernig gengi með lífið og til-
veruna.
Eftir að ég eignaðist son minn
Árna Fannar hafði ég gaman af
því að koma til hans í heimsókn
þar sem fór vel á þeim félögum, afi
kippti honum úr fanginu á mér og
saman fór þeir að skoða hluti og
virða fyrir sér heiminn í gegnum
gluggann. Afi var svo snöggur að
slá upp litlu kaffiboði ef svo bar til,
skellti borðplötu á skemil og bar
fram veitingar.
Hann var einstakur maður,
hafði gaman af lífinu og naut þess
að gera það sem hann hafði áhuga
á. Afi hafði gaman að því að gera
grín og hlógum við móðir mín
óspart að því sem hann átti til með
að gera. Afi varð fljótur að taka lit
enda gekk hann reglulega úti og
sótti laugarnar. Við mamma vor-
um oft að dást að því hversu brúnn
hann væri og sögðum að það næði
eiginlega engri átt. En hann gerði
nú lítið úr því og sagðist bara vera
svona skítugur. Sumarið 2010
fundum við mamma hann á pútt-
vellinum á Hrafnistu og hann tók
mömmu að verða sjötuga í pútt-
kennslu og hann nokkur ár í
hundraðið á meðan sat ég á bekk
og hló – kasólétt. Ógleymanleg
minning í fallegu sumarveðri.
Elsku Guðni afi minn, takk fyrir
að reynast mér ótrúleg vel, sem
einstök fyrirmynd og vinur. Ég er
þakklát fyrir að hafa deilt lífinu
með þér því það sannarlega gerði
það litríkara.
Þín,
Finney Rakel.
 Fleiri minningargreinar
um Guðna Ólafsson bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
GUÐMUNDUR M. WAAGE,
Hvammabraut 2,
Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans laugardaginn
26. nóvember.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 2. desember
kl. 13.00.
Anna Bergmann Guðbjörnsdóttir,
Sigríður G. Waage, Þór Stefánsson,
Magnús G. Waage, Fríða Jóhannsdóttir,
Eyrún Hulda G. Waage
og barnabörn.
✝
Þökkum hlýhug og samúðarkveðjur vegna
andláts og útfarar okkar elskulega eigin-
manns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
JÓNASAR FINNBOGASONAR
íslenskufræðings.
Kristín Arnalds,
Einar Arnalds Jónasson, Maria Louise Wind,
Ari Jónasson, Hildur Jónsdóttir,
Elín Lilja Jónasdóttir, Egill Pálsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
systir,
VALGERÐUR JÓNSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Áskirkju föstudaginn
2. desember kl. 13.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð. Þeim sem vilja minnast hennar er
bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Kristrún Harpa Kjartansdóttir, Ingvar Pétursson,
Þorbjörg Jónsdóttir,
Sigfríður Jónsdóttir,
Hildur Jónsdóttir,
Magnea Jónsdóttir.
✝
Okkar ástkæri
INGÓLFUR GUÐNASON
bóndi
frá Eyjum I
í Kjós
lést á hjúkrunarheimilinu Grund mánudaginn
28. nóvember.
Anna Ingólfsdóttir, Kristinn Helgason,
Hermann Ingólfsson, Birna Einarsdóttir,
Páll Ingólfsson, Marta Karlsdóttir,
Guðrún Ingólfsdóttir,
Valborg Ingólfsdóttir, Ómar Ásgrímsson,
afabörn og langafabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR GUÐMUNDUR GUÐJÓNSSON
vélstjóri
frá Eyri við Ingólfsfjörð,
Strandasýslu,
lést á Höfða, dvalar- og hjúkrunarheimili
Akranesi, sunnudaginn 27. nóvember.
Jarðarförin fer fram frá Akraneskirkju þriðjudaginn 6. desember
kl. 14.00.
Sigríður E. Gunnarsdóttir, Sveinn T. Þórólfsson,
Ásdís Gunnarsdóttir,
Guðrún A. Gunnarsdóttir, Ásgeir G. Jónsson,
Helga Gunnarsdóttir, Sigtryggur Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts og útfarar okkar ást-
kæru eiginkonu, mömmu, ömmu og lang-
ömmu,
SÓLVEIGAR ÖNNU ÞÓRLEIFSDÓTTUR,
Gunnólfsgötu 14,
Ólafsfirði.
Einar Þórarinsson,
Aðalheiður Einarsdóttir, Guðmundur Þór Guðjónsson,
Þórarinn Rúnar Einarsson, Guðrún Johnsen,
barnabörn og barnabarnabörn.