Morgunblaðið - 07.12.2011, Qupperneq 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. DESEMBER 2011
Atvinnuauglýsingar
Sveitarfélagið Ölfus
Íþróttakennari
Grunnskólinn í Þorlákshöfn óskar eftir að
ráða íþróttakennara í tímabundið starf til
loka skólaársins.
Um er að ræða heila stöðu frá 1. janúar 2012.
Laun eru skv. kjarasamningi K.Í.
Allar nánari upplýsingar veitir Halldór
Sigurðsson skólastjóri.
Síminn er 480 3850 eða: halldor@olfus.is.
Upplýsingar um skólastarfið eru einnig á
heimasíðu skólans: http://skolinn.olfus.is
Umsóknum skal skilað fyrir 15. desember
nk. til skólastjóra.
Öllum umsóknum verður svarað þegar
ákvörðun hefur verið tekin um ráðningu.
Skólastjóri.
Félagslíf
I.O.O.F.7.192120771/2 E.K.
 HELGAFELL 6011120719 IV/V
 GLITNIR 6011120719 I
I.O.O.F. 919212078  0*
Hörgshlíð 12
Boðun fagnaðarerindisins.
Bænastund í kvöld kl. 20.00.
Háaleitisbraut 58-60
Samkoma í kvöld kl. 20:00.
Allir hjartanlega velkomnir.
Nei við bæn
Ræðumaður:
Ragnar Gunnarsson.
Annað efni: Fréttir frá Eþíópíu.
Basarinn opinn 11-16 alla
laugardaga fram að jólum.
Vantar fólk til að selja jólakort
og pappír í Kringlunni.
Raðauglýsingar
Elsku pabbi
minn, þín er sárt saknað og það
verður erfitt að takast á við lífið án
þín en ég er ánægð að hafa fengið
að hafa þig í lífi mínu. Minning-
arnar hverfa þó aldrei og mun ég
ávallt varðveita þær í hjarta mínu.
Takk fyrir að hafa verið mér góð-
ur faðir og tekið mig inn í líf þitt.
Þú komst alltaf fram við mig sem
eigin dóttur og það sýnir hversu
stórt hjarta þú hafðir.
Þótt minn elskulegi faðir
og kæri vinur
hafi nú kallaður verið heim
Þórir Karl
Jónasson
✝ Þórir Karl Jón-asson fæddist í
Reykjavík 25. júlí
1969. Hann lést á
heimili sínu í
Reykjavík 8. nóv-
ember 2011.
Útför Þóris
Karls fór fram frá
Grafarvogskirkju
17. nóvember 2011.
til himinsins sælu sala
og sé því frá mér farinn
eftir óvenju farsæla
og gefandi samferð,
þá bið ég þess og vona
að brosið hans blíða og
bjarta
áfram fái ísa að bræða
og lifa ljóst í mínu hjarta,
ylja mér og verma,
vera mér leiðarljós
á minni slóð
í gegnum
minninganna glóð.
Og ég treysti því
að bænirnar hans bljúgu
mig blíðlega áfram muni bera
áleiðis birtunnar til,
svo um síðir við ljúflega
hittast munum heima á himnum
og samlagast í hinum eilífa
ljóssins yl.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Elska þig pabbi minn.
Þín dóttir,
Tinna Margrét.
Sigríður Marín
Einarsdóttir
✝ Sigríður MarínEinarsdóttir
fæddist á Brekku,
Ingjaldssandi, 4.
október 1921. Hún
andaðist á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 27. október
2011.
Útför Sigríðar
fór fram í kyrrþey
4. nóvember 2011.
þetta væri til á riti
í dag.
Þegar ég varð
eldri og eignaðist
son minn, Ólaf Rún-
ar, varstu mér
ómetanleg hjálp. Þú
hjálpaðir mér svo
oft þegar hann var
veikur og áður en
hann fór á leikskóla
til að ég gæti mætt
í vinnu. Þegar hann
byrjaði í Melaskólanum tókst þú
á móti honum og oftar en ekki
komu vinir hans líka heim til þín
á Tómasarhagann. Þú naust
þess að dekra við son minn, takk
fyrir það mamma mín. Þú elsk-
aðir líka barnabörnin mín og átt-
ir með þeim Óla og Evu Huld og
foreldrum þeirra öll jól. Þær
kölluðu þig alltaf ömmu-sí og
eiga ótal góðar minningar um
þig.
Ég hugsa til þín á hverjum
degi og sakna þín mjög mikið.
Guð geymi þig og verndi.
Þín dóttir,
Guðlaug.
Elsku mamma. Mig langar að
þakka þér fyrir svo margt. Ég
naut þeirra forréttinda að þú
varst alltaf til staðar heima. Það
var svo gott að koma úr skól-
anum og geta sagt þér hvernig
dagurinn var. Stundum
straukstu tárin og huggaðir mig
eða hlóst með mér. Þú saumaðir
líka svo falleg föt á mig fram
eftir aldri að unun var að sjá.
Takk elsku mamma fyrir all-
ar sögurnar sem þú sagðir,
skemmtilegast var að heyra
sögurnar sem þú bjóst til sjálf,
margar voru meira að segja
framhaldssögur. Gaman væri ef
Svana frænka mín er gengin á
vit feðranna, sennilega fegin að
vera loksins frjáls og geta hlaup-
ið um á nýjan leik því það átti
ekki við hana Svönu mína að
vera bundin í fjötra, svo lífsglöð
og kát kona.
Minningar mínar um Svönu
lúta allar að gleði og kátínu, hún
kom alltaf í heimsókn til okkar í
Kringlumýrina þegar hún var á
Akureyri og aldrei man ég eftir
Svana Sigríður
Jónsdóttir
✝ Svana SigríðurJónsdóttir
fæddist á Kvíabekk
í Ólafsfirði 1. sept-
ember 1921. Hún
lést á dvalarheim-
ilinu Hornbrekku
15. nóvember 2011.
Útför Svönu fór
fram frá Ólafs-
fjarðarkirkju 26.
nóvember 2011.
henni öðruvísi en
talandi og hlæjandi,
það var Svana.
Svana og Sigur-
finnur voru í mín-
um huga eitt og ég
held að þau hafi
verið ástfangin allt
lífið, þau elskuðu
Kleifarnar og húsið
sitt Sólheima og
vildu hvergi annars
staðar vera og þar
bjó Sigurfinnur allt þar til yfir
lauk.
Svönu þakka ég allar góðar
viðtökur, gleði og kátínu.
Ég og fjölskylda mín vottum
aðstandendum Svönu samúð
okkar og trúum því að Svana og
Sigurfinnur séu nú saman á ný í
Sólheimum.
Með kærri kveðju til ykkar.
Kolbrún
Ingólfsdóttir.
Í litlu samfélagi er nándin
mikil og samheldnin sterk. Þeg-
ar ég kom fyrst á Kleifarnar
fann ég sterka strauma af sög-
unni og lífi fólksins. Fegurð
fjallanna og fjörðurinn gerði
þetta að sameiginlegri heild.
Nú hefur síðasti aldni ábúandi
á Kleifum kvatt þetta jarðneska
líf, hún Svana húsfreyja í Sól-
heimum.
Svana og Sigurfinnur móður-
bróðir Óla míns áttu heima í Sól-
heimum öll sín búskaparár og
var húsfreyjan sístarfandi og
margir áttu gott skjól hjá Svönu
og frænda.
Þegar ég kynnist Svönu fann
ég hve lífsreynd kona hún var,
mörg reynslan var henni erfið
en hún var alltaf bjartsýn og já-
kvæð. Afskaplega stolt af sínum
afkomendum og það gladdi hana
mikið af hafa ömmustelpurnar
sínar í kringum sig. Ásta var
hennar stoð og stytta og góðir
kærleikar með þeim.
Einlægni og hlýja voru ein-
kennandi fyrir Svönu og fagnaði
hún okkur innilega þegar Óli
minn kom í heimsókn með fjöl-
skyldu sína á Kleifarnar. Í Sól-
heima var notalegt að koma,
setjast með þeim hjónum við
eldhúsborðið og skiptast á frétt-
um og rifja upp gamlar minn-
ingar.
Svana var okkur greiðvikin og
væn í sumarheimsóknum okkar
á Kleifarnar og átti Jóna okkar
alveg sérstakt samband við
Svönu. Hvað ungur nemur gam-
all temur.
Góðar og skemmtilegar minn-
ingar eru frá samverustundun-
um í Árgerði þar sem sagan var
gædd lífi á eftirminnilegan hátt.
Söngur var Svönu hjartans
mál, naut hún þess einlæglega
að syngja með kirkjukórnum.
Svana var í essinu sínu þegar
Kleifamótin voru haldin. Opið
hús hjá henni; gestir og vinir
nutu þess að hittast og heilsast
og enginn fór svangur frá Svönu
enda rjómatertur og annað góð-
gæti á borðum.
Komið er að kveðjustund
kæra Svana, hjartans þakkir
fyrir mig og mína.
Einlægar samúðarkveðjur til
fjölskyldunnar.
Þín vinkona,
Elín Jakobsdóttir, Keflavík.
Í keðju traustrar vináttu og
félagsskapar sem varað hefur
nær 30 ár er nú höggvið skarð.
Upphaflega lágu leiðir okkar
og Friðriks saman gegnum Ro-
und Table nr. 6. Í þeim góða fé-
lagsskap eru einkunnarorðin
„Tileinka – Aðlaga – Bæta“ höfð
að leiðarljósi. Við sem nutum
þess að kynnast Friðriki og vera
honum samferða skynjuðum
fljótt að hann þurfti ekki að hafa
mikið fyrir að vinna samkvæmt
þessum orðum. Hann var góður
félagi og einn af þeim sem ekki
kunna að segja nei eða „þetta er
ekki hægt“. Verkefnum sem
honum voru falin í tengslum við
félagsskapinn var ekki slegið á
frest, heldur unnin fljótt og vel.
Hann var formaður Round Table
starfsárið 1986-1987. Í því félagi
hætta menn sjálkrafa er 40 ára
Friðrik Axel
Þorsteinsson
✝ Friðrik AxelÞorsteinsson
fæddist 23. nóv-
ember 1947. Hann
lést á blóðlækn-
ingadeild 11G á
Landspítalanum
19. nóvember 2011.
Útför Friðriks
fór fram frá Bú-
staðakirkju 25.
nóvember 2011.
aldri er náð. En við
stofnuðum þá bara
annan klúbb fyrir
okkur eldri með-
limi, sem heitir
Eðal 6. Þar var
Friðrik forseti
starfsárið 1994-1995
og svo aftur starfs-
árið 2008-2009. Það
er notalegt að ylja
sér við endurminn-
ingar, finna fyrir og
minnast þægilegrar nærveru
Friðriks sem einkenndist af
glettni, hlýju og einlægni. Þrátt
fyrir erfið veikindi hélt hann
þessum eiginleikum fram á
hinstu stund. Við sem hér erum
horfum á eftir góðum dreng og
einstökum vini með sorg og
söknuð í brjósti, meðan þau sem
handan tilveru okkar standa
opna arma sína er hann birtist.
Það eru forréttindi að hafa átt
samleið með jafnheilsteyptri
persónu. Samleið í trausti og vin-
áttu í næri 30 ár. Vin okkar og
traustan hlekk í klúbbnum okk-
ar, Friðrik Axel Þorsteinsson,
kveðjum við með söknuði. Helgu
og öllum ástvinum hans sendum
við okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
F.h. Eðal 6 félaga,
Viðar H. Eiríksson.
Kæra tengdamóðir.
Það var 26. júlí 1964 sem fund-
um okkar bar fyrst saman. Ég
knúði hikandi dyra í Glerárskóg-
um. Dálítil stund leið að enginn
kom til dyra, en um það bil sem
ég var að ganga burt þá opn-
uðust dyrnar og þú komst fram í
anddyrið. Þú horfðir á mig svolít-
ið fjarræn, með sambland af for-
vitni og spurn í svipnum. En út-
geislun þín lýsti svo mikilli hlýju
og kærleika að mér hvarf öll
feimni og hik við að spyrja eftir
dóttur þinni, sem ég var kominn
til að hitta. „Er Kristrún
heima?“ spurði ég svolítið hik-
andi. „Nei, þær systurnar eru
farnar vestur í Saurbæ, það er
eitthvert íþróttamót þar.“ „Jæja,
er það?“ svaraði ég dauflega og
bjóst til að kveðja. Þá komstu út
á hlaðið, straukst hárlokk frá
enninu sem hafði fallið fram. „Þú
ferð áfram og yfir Svínadalinn,
svo þegar þú kemur að kaup-
félaginu á Skriðulandi, þá beygir
þú til vinstri, þar sérð þú kirkj-
una á hólnum. Mótið er þar hjá,“
Eðvaldína Magney
Kristjánsdóttir
✝ EðvaldínaMagney Krist-
jánsdóttir fæddist á
Hríshóli í Barða-
strandarsýslu 8.
ágúst 1913. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 15. nóv-
ember 2011.
Eðvaldína var
jarðsungin frá
Hvammskirkju í
Dölum 26. nóv-
ember 2011.
sagðir þú og bentir í
áttina áfram vestur.
Síðan hef ég oft
hugsað um, hvað
það var sem fékk
þig til að vísa þess-
um ókunnuga, hálf-
vandræðalega
manni svo greiðlega
veginn til dóttur
þinnar. Voru það
örlaga- og gæfudísir
mínar sem þarna
létu til sín taka, samfara kær-
leika þínum að koma þeim til
hjálpar sem hnugginn var?
Síðan eru liðin rúm 47 ár sem
ég hef notið umhyggju þinnar og
elsku eins og allir sem af þér
höfðu kynni. Koma mér oft í hug
þær hlýju móttökur, þegar þú og
tengdafaðir minn voruð komin til
dyranna í Glerárskógum, þegar
komið var í hlað. Brosin ykkar,
hlýju handtökin, faðmlögin og
innilega gleðin yfir að fá fólkið
ykkar í heimsókn. Eins var um-
hyggjan, því ekki leið á löngu þar
til sagt var: „Komið nú upp og
fáið ykkur eitthvað.“ Brást þá
ekki að góðgæti var á borðum.
Það er ótal margt í þessa veru
sem býr í minningunni en efst er
þar innilegt þakklæti fyrir að
hafa átt þess kost öll þessi ár, að
sitja við nægtabrunn þinn fullan
af elsku þinni, kærleika og um-
hyggju sem umvefur minninguna
um þig.
Þú hefur nú, kæra tengda-
móðir, haldið í kjölfar dóttur
þinnar að nýju upphafi og ég
kveð.
Viðar G. Waage.
Guðni Ólafsson föðurbróðir
minn er látinn á 96. aldursári.
Hann var stór hluti af mínu lífi, á
margan hátt. Á fyrstu árum æv-
innar var hann mér einskonar
föðurímynd, þar sem ég dvaldi
langdvölum á heimili þeirra, hans
og Finnu, með ömmu, afa og
systkinahópnum, sem mér fannst
ég alltaf vera hluti af, enda skyld-
leikinn mikill. Feður okkar voru
bræður og mæðurnar systur.
Guðni Ólafsson
✝ Guðni Ólafssonfæddist á Suð-
ureyri við Súg-
andafjörð 1. apríl
1916. Hann lést á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 18. nóv-
ember 2011.
Útför Guðna fór
fram í Digra-
neskirkju 30. nóv-
ember 2011.
Seinni árin var
Guðni mér ímynd
hins heilbrigða lífs,
með jafnaðargeði
sínu, jákvæðni og
heilsusamlegum
lífsháttum.
Mér fannst alltaf
gott að koma til
þeirra í heimsóknir,
enda var mér var
alltaf tekið eins og
týndi sonurinn væri
kominn heim. Það voru móttökur
sem seint verður fullþakkað fyrir
og tæpast nokkurn tímann til
jafnað.
Það er því með söknuði, sem
ég kveð Guðna frænda minn og
erfitt þykir mér að vera fjarri nú
við útför hans. Samfylgdin var
ljúf og gefandi fyrir mig og mína.
Afkomendum Guðna sendi ég
samúðarkveðjur.
Sigmar Páll Ólafsson.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar