SunnudagsMogginn - 18.12.2011, Síða 28
28 18. desember 2011
kannski fyndi ég hann í guðfræðideildinni. Þegar
ég hóf námið þar var Auður Eir að ganga mikla
þrautagöngu í umsóknarferli um prestsembætti
þannig að ég var oft spurð: Hvernig dettur þér í
hug að eyða mörgum árum í guðfræðinám þegar
konur fá ekki prestsembætti? Ég lét þessar við-
varanir sem vind um eyru þjóta. Svo opnaðist
leiðin og núna eru rúmlega 70 konur vígðir prest-
ar. Ég hef aldrei séð eftir því að gerast prestur. Ég
starfaði í sautján ár í höfuðborginni og er núna að
byrja tólfta árið mitt í sveitinni, á Möðruvöllum í
Hörgárdal, sem er dásamlegur staður. Ég er
reyndar mikið borgarbarn og þess vegna er gott
að vera nálægt Akureyri en ég elska líka sveitina
mína og þar býr afskaplega gott fólk og skemmti-
legt.“
Hvernig viðhorfi mættirðu sem kvenprestur
meðal karlprestanna?
„Ég er sjötta konan sem er vígð. Fyrstu árin
vorum við kvenprestarnir rós í hnappagatið hjá
karlprestunum sem klöppuðu okkur á bakið og
sögðu að það væri mjög gaman að fá konur í
prestastétt. En svo fór okkur kvenprestunum að
fjölga og við fórum að hafa skoðanir á ýmsum
konur hafa lent í miklum hremmingum. Og það er
svo merkilegt að sjá hversu sterkar konur verða
þegar þær fara að vinna með sjálfar sig og tilfinn-
ingar sínar og sættast við sjálfar sig. Það er stór-
kostlegt að kynnast því hversu mikið er hægt að
gera.“
Var ekki erfitt fyrir þig að ganga inn í þannig
aðstæður og kynnast konum sem höfðu orðið að
líða svo mikið?
„Þessar konur gáfu mér kraft og þær byggðu sig
upp með því að tala um tilfinningar sínar við mig.
Sálgæsla er öðruvísi en venjuleg sálfræðiaðstoð
eða félagsráðgjöf því hún byggist á trúnni. Sál-
gæsla er trúnaðarsamtal starfsfólks kirkjunnar við
hvern þann sem á trúnaði þarf að halda og kýs að
leita til kirkjunnar. Sálgæsla byggir fyrst og fremst
á því að hlusta og leiðbeina þeim sem standa á
einhvers konar krossgötum í lífinu og hjálpa þeim
að finna nýja stefnu. Í sálgæslunni vinn ég mikið
við að byggja upp sjálfstraust hjá fólki. Þessi að-
ferð nýtist mjög vel og alveg sérstaklega þegar
konur eru að vinna úr gamalli og erfiðri reynslu.“
Hvernig er ferlið?
„Segjum að það komi til mín kona sem hefur
orðið fyrir erfiðleikum í barnæsku. Hún byrjar á
því að segja mér hvað hafi komið fyrir. Það er
aldrei átakalaust því það kostar mikil átök að
vinna úr erfiðri reynslu. Síðan setjumst við niður
á rólegan stað og ég nota hefðbundar íhugunar-
aðferðir, til dæmis algera slökun, og gæti þess að
konan finni að hún sé fullkomlega örugg. Eftir það
förum við í það að endurupplifa atburðinn án þess
að hún finni fyrir ótta. Við vinnum með þennan
atburð og sveipum hann ljósi og kærleika frá Guði
og um leið verður endurminningin ekki eins
hræðileg og það verður auðveldara að lifa með
henni.“
Þráði að hitta Guð aftur
Af hverju gerðistu prestur?
„Ég ólst upp í guðsótta og góðum siðum og átti
mjög djúpa og einlæga barnatrú. Unglingsárunum
fylgdi síðan efasemdatímabil. Þegar ég var í
fimmta bekk í menntaskóla var Dalla, dóttir Auð-
ar Eirar, í sama bekk og ég og við vorum við vígslu
séra Auðar, þegar hún varð fyrsti kvenprestur
þjóðarinnar. Sú stund hafði gríðarlega mikil áhrif
á mig. Ég áttaði mig á því að kona gæti orðið
prestur.
Ég þráði líka að fá að hitta Guð aftur. Mér fannst
ég hafa týnt honum og hugsaði með mér að
S éra Solveig Lára Guðmundsdóttir er höf-undur bókarinnar Aðgát skal höfð í nær-veru sálar. Þar fjallar hún um hvert ævi-skeið manneskjunnar fyrir sig, tekur á
viðkvæmum málum og bendir á hvernig vinna má
úr erfiðum aðstæðum og öðlast hugarró. Þegar
Solveig Lára er spurð um tilurð bókarinnar segir
hún:
„Ég er búin að vera prestur í 28 ár og öll þessi ár
hefur sálgæsla verið mitt aðalstarf. Þegar ég varð
prestur árið 1983 var ég eina konan sem var prest-
ur á höfuðborgarsvæðinu. Konur byrjuðu strax að
sækja til mín til að ræða vandamál sín og síðan
gerðist ég prestur kvennaathvarfsins og það opn-
aði fyrir mér enn nýjan reynsluheim. Þessi bók
mín Aðgát skal höfð í nærveru sálar byggist á
reynslu minni af samtölum við fólk á öllum aldri.
Það eru til sálfræðibækur fyrir fólk sem er að
vinna úr erfiðleikum eða sárri reynslu og byggja
upp sjálfstraustið en þær eru yfirleitt fremur
fræðilegar. Svo eru til amerískar sjálfshjálp-
arbækur, sem mér finnst ekki höfða til íslensks
samfélags. Ég vildi skrifa bók sem væri miðuð við
íslenskar aðstæður, bók sem fólk gæti alltaf átt og
flett upp í. Þess vegna byggi ég bókina á öllum
æviferli manneskjunnar og tilgangurinn er að
benda fólki á að vinna úr reynslu sinni jafnóðum
svo það endi ekki sem biturt gamalmenni. Þetta
segi ég bitrum gamalmennum ekki til lasts heldur
vegna þess að ég er búin að kynnast mörgum
þeirra og það er raunalegt að kynnast gömlu fólki
sem er biturt út í lífið. Ef þessar manneskjur hefðu
unnið úr lífsreynslunni jafnóðum væru þær ekki
svona bitrar.“
Krafturinn í íslenskum konum
Þú hefur kynnst mörgum þannig manneskjum?
„Já, og líka fólki sem lét allt yfir sig ganga. Ef
við hins vegar vinnum jafnóðum úr reynslu okkar
verðum við miklu sáttari manneskjur. Ég er búin
að vinna mikið með frábærar konur og hef séð
hverju úrvinnsla tilfinninga skilar. Ég hef einnig
séð hversu sterkar konur geta verið. Í bók minni
er sérkafli um sálgæslu kvenna vegna þess að mér
fannst ég skulda þeim konum sem hafa sótt sál-
gæslu hjá mér sérstaka umfjöllun. Krafturinn sem
býr í íslenskum konum er ótrúlegur. Ég hef
kynnst konum sem hafa misst allt. Konum sem
voru misnotaðar í æsku. Konum sem hafa búið við
áratuga ofbeldi. Konum sem horfa á eftir börn-
unum sínum í eiturlyf. Það er ótrúlegt hvað sumar
Viðtal
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
Mikilvægt að
kona verði
biskup
Séra Solveig Lára Guðmundsdóttir ræðir í viðtali um nýja
bók, prestsstarfið, sálgæslu og tímann þegar hún var
prestur Kvennaathvarfsins. Solveig Lára segir mikilvægt
að kona verði biskup. Sjálf íhugar hún að gefa kost á sér
sem vígslubiskup á Hólum.
’
Ég tel það afar mikilvægt að kona verði
kjörin biskup. Þau skilaboð eru mjög
sterk úti í samfélaginu að það sé kominn
tími til. Ég hef fengið hvatningu alls staðar af
af landinu að gefa kost á mér, en starf biskups
Íslands er vandasamt og ekki þakklátt. Eins og
nú er háttað er starf biskups Íslands allt of
mikið veraldarvafstur og stjórnsýsla og því
þarf m.a. að breyta. En ég er sannfærð um að
kona getur mjög vel gegnt því embætti. Það
hefur verið skorað á mig að gefa kost á mér
sem vígslubiskup á Hólum og ég er tilbúin til
að taka það að mér fái ég til þess stuðning.