Morgunblaðið - 06.01.2012, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 06.01.2012, Blaðsíða 29
MINNINGAR 29 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JANÚAR 2012 ✝ Ragnar Sig-urbjörn Stef- ánsson fæddist á Grófargili í Skagafirði 19. mars 1957. Hann lést á heimili sínu á Akureyri 22. desember 2011. Foreldrar hans eru Jón Stefán Sigurbjörnsson, fæddur að Þröm í Staðarhreppi í Skagafirði 2. október 1932, og Marín Hall- fríður Ragnarsdóttir, fædd að Hallfríðarstaðarkoti í Hörg- árdal 26. apríl 1937. Ragnar átti tvö systkini, Magneu Hrönn, f. 12. október 1958, d. 4. janúar 2012, búsett í Reykjavík ásamt sambýlis- manni sínum Jóni Höskulds- syni, og Stefán Már, f. 23. mars 1976, búsettur í Kópa- vogi ásamt unnustu sinni Láru Margréti Traustadóttur. Sambýliskona Ragnars til fjölda ára er Salbjörg Júlíana Thorarensen fædd að Neðri- Brekku í Saurbæ, Dalasýslu, 9. ágúst 1959. Foreldrar Sal- bjargar eru Bogi G. Thor- arensen, f. 12. febrúar 1933, og Lilja Lára Sæmundsdóttir, f. 5. júlí 1933, d. 22. sept- ember 1998. Börn Ragnars og Salbjargar eru tvö; Marín Hallfríður, f. 5. júlí 1981 og Bogi Rúnar, f. 27. nóvember 1984. Marín er gift Kolbeini Friðrikssyni, f. 21. nóvember 1981 og eiga þau soninn Kára, f. 20. mars 2010. Meiri hluta æv- innar bjó Ragnar á Akureyri þar sem hann gekk í Oddeyrarskóla á Akureyri og síðar Gagnfræðaskóla Akureyrar. Seinna fluttist hann tímabundið til Reykjavíkur þar sem hann stundaði nám í Iðnskóla Reykjavíkur og útskrifaðist þaðan sem hárskeri. Ungur var Ragnar í nokkur sumur í sveit hjá hjónunum Heiðari og Kristínu á Hæli í Húna- vatnssýslu. Sem unglingur starfaði hann sem handlang- ari í smíðavinnu hjá frænda sínum Marinó Jónssyni, auk þess sem hann starfaði í Mjólkursamlaginu á Ak- ureyri. Ragnar starfaði lengi á Rakarastofu Sigvalda í Kaupangi á Akureyri þar sem hann var einnig nemi meðan á námi hans stóð. Árið 1993 stofnaði Ragnar sína eigin rakarastofu, Rakarastofu Ragnars. Þá stofu rak hann í Gránufélagsgötu 4 á Ak- ureyri þar til hann flutti starfsemi sína aftur á gamlan stað í Kaupangi. Útför Ragnars fer fram frá Akureyrarkirkju í dag, 6. jan- úar 2012, og hefst athöfnin kl. 13.30. Ákveðinn, rólegur, þolinmóð- ur og toppnáungi. Þessi orð lýsa pabba best. Ef hann var búinn að ákveða hvernig hlutirnir ættu að vera, þá varð þeim ekkert breytt. Það var alveg sama hvað hann tók sér fyrir hendur, hann kláraði alltaf verkið. Sama hversu flókið eða leiðinlegt það var. Hann fór þetta alltaf á þrjóskunni og „Grófargilsþráan- um“. Það skipti ekki máli hvort hann var í vinnunni, í bílavið- skiptum eða bara á blettinum fyrir austan, þá var hann ekki tilbúinn að láta menn vaða yfir sig á skítugum skónum. Ég var bara smákrakki þegar hann fór að fara með mig á bíla- sölur og á bílasölurúntana. Síðan þá hafa verið farnir margir bíla- sölurúntar og þeir hafa oft leitt af sér misgóð kaup. Það kom sér vel að vera sonur Ragga rakara þegar ég var farinn að brasa í bílaviðskiptum. Pabbi þekkti nokkra bílasala og það kom sér vel þegar sölulaun og annar kostnaður var til staðar. Einnig var maður nokkuð öruggur um að verstu druslurnar voru ekki boðnar. Húsbílaferðirnar eru ógleym- anlegar, fyrst á Rúbbanum og síðan Bensanum. Oftast var bara rúllað yfir skarðið og gist í Vaglaskógi. Það var því vel við hæfi að fá land undir bústað í Fnjóskárdalnum, eða Hnjóska- dalnum, þó svo að enginn bú- staður hafi enn risið. Eftir að hjólhýsið var keypt þá var reynt að fara um hverja helgi austur og þar eru margar minningar til staðar. Í plöntunum sem við gróðursettum, í skúrnum, í grill- pallinum. Ýmis málefni hafa ver- ið rædd þar og voru komnar ýmsar hugmyndir og draumar um húsbíla og hver veit nema að þær verði að veruleika einn dag- inn. Svo var líka alltaf hægt að gera grín að „Gøg og Gokke“. Besti skóli sem ég hef verið í er sá að fá að brasast með þér í gegnum árin. Læra að redda sér. Þó svo að þolinmæðin hafi ekki alltaf verið til staðar hjá mér en þá reddaðist það alltaf. Okkur gekk svo vel að vinna saman að það var orðið nánast óþarfi að tala saman því skilningur okkar á milli var svo góður. Þér leiddist aldrei að segja sögur. Sögur frá Hæli, af ykkur Bjössa, úr þinni barnæsku eða af körlunum sem komu í klippingu. Þegar þú veiktist og gast ekki lengur unnið þá fann ég það á þér að þig vantaði að hitta kúnn- ana og spjalla við þá eða hlusta á þá létta á sér. Ég skal sjá til þess að mamma pirrist reglulega þegar ég fæ þær hugmyndir að skipta um bíl. Einnig passa ég upp á að Kári fái sína bílasölurúnta og spilla honum með súkkulaði og öðru góðgæti. Það verður erfitt að koma heim í hádeginu og vera einn. Engar sögur. Takk fyrir að vera frábær pabbi og mjög góður vinur. Ég bið að heilsa öllum sem ég þekki þarna hjá þér og eru á leiðinni. Bogi Rúnar. Á síðustu misserum hef ég mikið leitt hugann að hugtakinu tími. Hugtakið felur ekki aðeins í sér nútíð og framtíð heldur einn- ig fortíðina og þær minningar sem við eigum þaðan. Oft telur maður sig hafa allan þann tíma í heiminum sem maður þarf á að halda en raunin getur orðið allt önnur. Undanfarnir mánuðir hafa kennt mér að meta núlíð- andi stund á annan hátt en ég gerði áður og sólunda ekki þeim tíma sem ég hef. Sumu er ekki hægt að fresta til morguns því morgundagurinn rennur kannski ekki upp, í það minnsta ekki endilega í mynd gærdagsins. Tíminn er líkt og tár sem falla, heit og sölt þau tala um gleði og sorgir. Á einu augabragði verða þau til og hverfa og aðeins minningin ein verður eftir. (Gaukur) Þessar ljóðlínur lýsa vel því sem berst um í brjósti mér þeg- ar ég hugsa til þín þessa dagana. Sá dagur er þú þurftir að lúta í lægra haldi fyrir veikindum þín- um kom alltof fljótt, elsku pabbi. Á sama tíma er ég þakklát fyrir allar þær góðu minningar sem ég á og mun ætíð geyma í hjarta mínu. Í veikindum þínum sýndir þú mikið æðruleysi og hugsaðir þeim mun meira um líðan fjöl- skyldunnar. Þetta var sá maður sem þú bjóst yfir. Þú tókst þarfir okkar ávallt fram yfir þínar eig- in. Það sást vel á sambandi ykk- ar Kára. Það var þér erfitt þegar veikindin gerðu það að verkum að þú áttir erfiðara með að sinna litla afastráknum á þann hátt sem þú gerðir áður. Í fyrstu átti hann líka erfitt með að skilja hvers vegna afi vildi ekki koma að leika eða út að skoða bílana. En hann vandist því að vera með þér á þann hátt sem þið gátuð. Hann reyndi að lækna afa með því að gefa honum plástur og vatn að drekka. Þetta sýndi vel hve einstakt samband ykkar tveggja var. Þið hugsuðuð hvor um annan. Ég mun sjá til þess að afastrákurinn þinn mun aldrei gleyma afa Ragga. Sagt er að tíminn lækni öll sár en ég tel það vera langan tíma þar til mín sár gróa því pabbi, lífið er svo óraunverulegt án þín. Ó, pabbi minn, hve undursamleg ást þín var. Ó, pabbi minn, þú ávallt tókst mitt svar. Aldrei var neinn svo ástúðlegur eins og þú. Ó, pabbi minn, þú ætíð skildir allt. Liðin er tíð, er leiddir þú mig lítið barn. Brosandi blítt, þú breyttir sorg í gleði. Ó, pabbi minn, ég dáði þína léttu lund. Leikandi kátt, þú lékst þér á þinn hátt. Ó, pabbi minn, hve undursamleg ást þín var. Æskunnar ómar ylja mér í dag. (Þorsteinn Sveinsson) Elsku pabbi, margs er að minnast, margs er að sakna. Þín dóttir, Marín Hallfríður. Elskulegur tengdafaðir minn, Ragnar Sigurbjörn Stefánsson, Raggi rakari, er látinn. Hann lést langt fyrir aldur fram, rétt rúmlega fimmtugur að aldri eftir mjög stutta og harða baráttu við krabbamein. Síðustu vikur og mánuðir hafa verið erfiðir fyrir fjölskylduna þar sem Magnea, systir Ragnars, háði einnig hetjulega baráttu við krabba- mein. Hugur okkar og bænir eru hjá þeim og fjölskyldunni. Ég kynntist Ragga í byrjun árs 1998 þegar ég og Marín fór- um að draga okkur saman. Vor- um við þá á fyrsta ári okkar í Verkmenntaskólanum á Akur- eyri. Ég og Marín vorum aðeins 16 ára unglingar á þeim tíma. Raggi og Salla tóku mér opnum örmum frá fyrstu kynnum og bjó ég á heimili þeirra í 3 ár af veru minni í framhaldsskóla á Akur- eyri. Á heimili þeirra kynntist ég ást og hlýju og ég leit á Ragga og Söllu sem mína aðra foreldra. Við Marín fórum í nám til Berlínar haustið 2009 og þar eignuðumst við son okkar, Kára. Hann var sólargeislinn í augum afa síns og þótti Ragga leitt að geta ekki verið nær fyrsta og eina afabarni sínu. Mér skilst að það sé ennþá far í parketinu eftir Ragga þegar hann gekk um gólf heima hjá sér heilan dag í síman- um og beið fæðingu barnabarns- ins. Í sumar sem leið, þegar miklar annir voru hjá okkur Marín, fengum við pössun fyrir Kára hjá afa og ömmu á Ak- ureyri allan júlímánuð. Það var ómetanlegur tími fyrir þá báða og þau öll. Ég er í dag þakklátur fyrir allan þann tíma sem Kári fékk að eiga með afa sínum, enda er hann mjög mikill afastrákur. Það sáum við líka vel þegar Kári kvaddi afa sinn kvöldið sem hann lést, kyssti hann góða nótt á enn- ið og veifaði til hans eins og hann var vanur að gera þegar hann kvaddi afa sinn og ömmu á Ak- ureyri. Raggi hafði góðan húmor og gat verið mjög stríðinn. Hann var oft að gantast og það var gaman að heyra hann segja frá. Við Marín og Kári litli fluttum aftur heim til Íslands í haust sem leið og er ég mjög ánægður að hafa náð að eiga með Ragga góðar stundir síðustu mánuðina sem hann lifði. Minningin um ástkæran tengdaföður og frá- bæran afa lifir. Blessuð sé minn- ing hans. Þökk sé þér fyrir alla ástúð þína allt sem þú gafst af þinni heitu sál. Lengi skal kær þín milda minning skína merlar hún geislum dauðans varpa á. (Matthías Jochumsson) Kolbeinn Friðriksson. Öðlingsmaður er fallinn frá. Alltof fljótt. Þegar ég læt hug- ann reika og rifja upp minningar um Ragga, mág minn, koma einna fyrst upp í hugann tveir eiginleikar sem mér finnst ein- kennandi fyrir Ragga, hann var með eindæmum barngóður og hafði hæfileika til að segja sögur á skemmtilegan hátt. Það eru ófáar stundirnar sem við höfum átt við eldhúsborðið með Söllu og Ragga, setið þar og spjallað, drukkið kaffi og hlustað á Ragga segja skemmtilegar sögur. Langflestar sögurnar voru hnyttnar og skemmtilegar og ekki skemmdi svo fyrir brosið hans Ragga og grallarasvipurinn þegar hann sagði frá. Ég sé Ragga ljóslifandi fyrir mér við þessar aðstæður og fyrir mér er það dýrmæt minning. Raggi var afskaplega barn- góður, hann var natinn við börn- in sín, Mæju og Boga, og sinnti þeim af stakri blíðu. Hann var mikill félagi barna sinna og er missir þeirra því mikill. Raggi naut þeirrar gleði að verða afi þegar Kári litli kom í heiminn og áttu þeir félagar margar góðar stundir saman. Minning um góð- an dreng lifir áfram með okkur. Með sorg í hjarta kveð ég þig að sinni, Raggi minn, og þakka fyr- ir allar ánægjustundirnar sem við höfum átt með þér. Fyrir hönd okkar Smára, Eg- ils Þorra og Elvars Orra votta ég elskulegri systur minni, Söllu, okkar dýpstu samúð vegna frá- falls Ragga, missir hennar er mikill. Einnig vottum við Mæju, Kolbeini, Kára og Boga Rúnari okkar dýpstu samúð, svo og for- eldrum og systkinum Ragga. Kristín H. Thorarensen. Ragnar Sigurbjörn Stefánsson ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, ARNÓR JÓN SVEINSSON, Hjallalundi 22, Akureyri, lést í faðmi fjölskyldu sinnar, á heimili sínu þriðjudaginn 3. janúar. Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju miðvikudaginn 11. janúar kl. 13.30. Fyrir hönd fjölskyldunnar, Sigurrós Aðalsteinsdóttir. ✝ Innilegar þakkir til allra fyrir auðsýnda samúð og hlýju vegna fráfalls ástkærs föður okkar, tengdaföður, afa, langafa og langalangafa, JÓNS STEINGRÍMSSONAR verkfræðings. Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar Landspítala Landakoti og hjúkrunarheimilisins á Mörk fyrir einstaka hlýju og vinsemd. Steingrímur Jónsson, Guðrún Olga Einarsdóttir, Þóra Jónsdóttir, Júlíus Lennart Friðjónsson, Vigdís Löve Jónsdóttir, barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn. ✝ Elskuleg amma okkar, HERDÍS ALBERTSDÓTTIR, Sundstræti 33, Ísafirði, sem lést á aðfangadag jóla verður jarðsungin frá Ísafjarðarkirkju laugardaginn 7. janúar kl. 14.00. Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð kvenfélagsins Hlífar á Ísafirði, minningarspjöld fást hjá Eymundsson. Kristjana Sigurðardóttir og fjölskylda. ✝ Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, ÓLAFÍU GUÐMUNDSDÓTTUR frá Böðmóðsstöðum, Hvassaleiti 58. Með ósk um gæfuríkt nýtt ár. Inga K. Guðmundsdóttir, Bjarni Guðmundsson, Þórdís K. Guðmundsdóttir, Pálmar Guðmundsson, Erla Rannveig Gunnlaugsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, MAGNEA STEINUNN MAGNÚSDÓTTIR, lést á Hrafnistu í Reykjavík mánudaginn 2. janúar. Útför fer fram frá Bústaðakirkju mánudaginn 9. janúar kl. 13.00. Margrét Bárðardóttir, Helgi Friðgeirsson, María Sigurðardóttir, Jóhannes Bárðarson, Agnethe Aðalsteinsdóttir, Magnús Bárðarson, Linda Björnsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Hjartkær sonur minn, bróðir, frændi og vinur, BIRGIR SNÆFELLS ELÍNBERGSSON, lést á Landspítalanum þriðjudaginn 3. janúar. Útför verður auglýst síðar. Fjóla Unnur Halldórsdóttir, Ragnar Snæfells Elínbergsson, Lára Halla Snæfells Elínbergsdóttir, Benedikt Elínbergsson, frændsystkini og vinir. ✝ Við þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við fráfall elskulegrar eiginkonu, móður, tengdamóður, ömmu og systur, GUÐRÚNAR ÓLAFÍU JÓNSDÓTTUR, Lóu Tómasson, sem andaðist á National Institutes of Health í Bethesda, Maryland, sunnudaginn 20. nóvember. Gunnar Tómasson, Ragnheiður Gunnarsdóttir, Sverrir Gunnarsson Tómasson, Christine Tómasson, Stefán, Koby og Lóa, Guðrún Gunnarsdóttir Rubin, Joshua Rubin, Jack, Zoe og Cassie, Sigrún I. Jónsdóttir.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.