Morgunblaðið - 31.05.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29Aldarminning
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. MAÍ 2012
✝ Helga Að-
alsteinsdóttir
fæddist á Sauð-
árkróki 4. nóv-
ember 1946. Hún
lést í Reykjavík 22.
maí 2012. For-
eldrar hennar
Geirþrúður Stef-
ánsdóttir, f. 30.
október 1920 á
Flugumýri í
Skagafirði og
Aðalsteinn Guðmundsson, f. 9.
október 1923 í Reykjavík, d. 1.
september 1985. Systkini Helgu
eru Guðmundur Birgir Að-
alsteinsson, f. 21. september
1950, Guðrún Aðalsteinsdóttir,
f. 5. janúar 1952 og Stefán Að-
Bjartur Logi, f. 13. nóvember
1972, kvæntur Jóhönnu Ósk
Valsdóttur, f. 15. desember
1972. Börn þeirra eru: a) Frið-
rik Valur, f. 31. ágúst 2005, b)
Dagmar Helga, 22. október
2008, 4) Dögg, f. 10. febrúar
1976. Sonur hennar er a) Bjart-
ur Eldur Þórsson, f. 9. ágúst
2004, faðir hans er Þór Jó-
hannesson.
Helga byrjaði ung að vinna á
sjúkrahúsinu Sólheimum í
Reykjavík og styrktist þá áhugi
hennar á hjúkrunarstarfinu
sem hafði kviknað á unga
aldri. Hún útskrifaðist úr
Hjúkrunarskóla Íslands 1976
og starfaði sem hjúkrunarfræð-
ingur upp frá því, fyrst á
Landakotsspítala, síðar á Borg-
arspítala og loks í Seljahlíð þar
sem hún var lengst af deild-
arstjóri hjúkrunardeildar.
Útför Helgu fer fram frá
Neskirkju í dag, 31. maí 2012,
kl. 13.
alsteinsson, f. 28.
apríl 1956.
Eiginmaður
Helgu er Guðni
Garðarsson, f. 5.
mars 1945, þau
giftust 14. nóv-
ember 1965. Börn
þeirra eru: 1)
Garðar, f. 24. maí
1965, kvæntur
Önnu Jónsdóttur,
f. 30. júlí 1966.
Börn þeirra eru: a) Guðni, 14.
desember 1987, b) Edda, f. 20.
nóvember 1989, maki hennar
er Theodór Gaukur Krist-
jánsson, sonur þeirra er Birkir
Örn. c) Auður, f. 22. maí 1997.
2) Andri, f. 28. maí 1970. 3)
Kvíða ekki flestir fyrir að
hitta tengdaforeldra sína, og
ekki síst tengdamóður, í fyrsta
skipti? Það getur ekki annað
verið en að þannig hafi það ver-
ið hjá mér, þó að núna, tæpum
10 árum síðar, finnist mér það
varla geta verið. Samskiptin við
Helgu og Guðna gengu frá
fyrstu tíð eins og ég hefði
þekkt þau lengi og alltaf var
gott að líta inn í Einarsnesinu,
sem ég eftir á að hyggja hefði
auðvitað átt að gera miklu oft-
ar.
Þegar Friðrik Valur fæddist
voru það ömmurnar tvær sem
voru okkar Bjarts stoð og
stytta fyrstu dagana og voru
óþreytandi að elda ofan í okkur
og gefa góð ráð og var ómet-
anlegt fyrir mig að geta leitað
til Helgu jafnt og mömmu
minnar og alltaf var öllum
spurningum og beiðnum jafn
vel tekið. Þegar nýbakaðir for-
eldrar höfðu áhyggjur af ein-
hverju sem varðaði heilsu
frumburðarins var gott að geta
leitað til hjúkrunarfræðingsins
Helgu sem leysti ljúfmannlega
úr því sem upp kom og benti á
lausnir og róaði niður eftir því
sem við átti. Svo var Helga
boðin og búin að koma að passa
þegar heilsan leyfði og hún var
ekkert að æsa sig yfir því þó að
húsmóðurhæfileikar tengda-
dótturinnar væru nú ekki upp
á marga fiska.
Í eitt af fyrstu skiptunum
sem hún kom heim að passa
Friðrik Val komst hún varla
fyrir í stofusófanum vegna
stærðarinnar þvottahrúgu sem
hafði verið skellt þar niður og
dagað uppi. Þegar ég kom
heim aftur var búið að brjóta
saman allan þvottinn og sor-
tera í bunka á sófaborðið.
„Ertu nokkuð móðguð?“ spurði
Helga og brosti út í annað þeg-
ar ég starði á fatabunkana á
borðinu. Ég hélt nú síður, enda
vissi hún sem var að húsmóð-
urgenin voru af skornum
skammti í mér og við hjónin
auk þess alltaf á hlaupum í ým-
is tónlistarverkefni og fleira og
öll hjálp geysilega vel þegin.
Það var svo orðið þannig að ef
ekki var einhver þvottur til-
tækur til að brjóta saman þeg-
ar hún kom að passa sagðist
hún með glotti ekkert hafa haft
að gera á meðan. Börnunum
fannst alltaf gaman þegar
amma Helga kom að passa og
bæði Friðrik Valur og nafna
Dagmar Helga biðja fyrir
bestu kveðjur til ömmu og
segja að nú sé hún í himninum
hjá Guði og ætli að passa þau
þaðan. Að leiðarlokum vil ég
þakka bestu tengdamömmu í
heimi samfylgdina og alla
hjálpina í gegnum tíðina.
Jóhanna Ósk.
Hann var brattur síðasti
spölurinn hjá henni Helgu
minni, það vitum við sem fylgd-
ust vanmáttug með, en hún
gekk með reisn, stóð meðan
stætt var, og ég er stolt af
henni. Hún var stóra systirin
mín og svo miklu meira en það.
Hún var athvarfið mitt í gleði
og sorg, hló með mér þegar við
átti, taldi í mig kjarkinn þegar
þess þurfti, alltaf í mínu liði,
alltaf traust, alltaf til staðar.
Síðustu daga hefur hugurinn
reikað, minningarnar streyma
fram og mörgum fylgja bros.
Helga mín, barn, foringi í
systkinahópnum, stjórnar leikj-
um og prakkarastrikum. Helga
mín, ung stúlka, ástfangin og
dularfull. Helga mín, ung kona,
gift, orðin móðir, og ég komin
til sumdardvalar hjá litlu fjöl-
skyldunni á Fáskrúðsfirði, hún
átján, ég tólf. Þá held ég að við
höfum bundist þeim traustu
böndum sem aldrei brustu.
Helga mín flutt til Reykja-
víkur, börnunum fjölgar, það
skiptast á skin og skúrir.
Helga mín komin í Hjúkrunar-
skólann og lætur sig ekki muna
um að bæta við fjórða barninu
meðfram náminu. Við systurn-
ar lærðum báðar hjúkrun, unn-
um saman lengst af, alltaf sátt-
ar alltaf vinir. Það er ekki
sjálfgefið að eiga svona gott
samband við samferðafólk sitt
eins og Helga átti, þar held ég
hafi komið til einstakt jafnað-
argeð, skynsemi, heiðarleiki,
sáttfýsi að ógleymdum frábær-
um húmor. Fjölskyldan hennar
er orðin stór, komin tengda-
börn, barnabörn og nú síðast
barnabarnabarn. Öll voru þau
henni afar kær og hún þeim.
Ég var svo lánsöm að fara með
Helgu í nokkur ógleymanleg
ferðalög, fyrst og fremst brúð-
kaupið hennar Söru á Spáni,
þar sem við Helga, mamma og
yngri börnin mín tvö skemmt-
um okkur svo vel og þau féllu
fyrir Helgu, fyrir húmornum
hennar og gleðinni. Svo voru
ferðirnar okkar norður á sumr-
in með mömmu á æskuslóð-
irnar hennar í Skagafirði þar
sem var heilsað upp á frænd-
fólkið og okkur allstaðar tekið
með kostum og kynjum. Síð-
ustu ferðina fórum við síðasta
sumar og það er ómetanlegt í
minningunni. Það hefur verið
aðdáunarvert að fylgjast með
fjölskyldunni í þessari baráttu.
Guðni sem vék ekki af verð-
inum, þar varð ekki betur gert,
börnin hennar og fjölskyldur
þeirra sem vildu allt fyrir hana
gera, mamma okkar sem átti
svo fallegt samband við dóttur
sína, bræður okkar og þeirra
fjölskyldur, vinkonurnar sem
komu eða hringdu daglega,
vinnufélagar og vinir sem báðu
fyrir kveðjur og nú síðast
starfsfólkið hjá Karitas og á
11G, að ógleymdum læknunum
Elísabetu og Hlíf sem sinntu
henni af virðingu og fag-
mennsku. Ég bið guð að
styrkja okkur öll og varðveita
Helgu mína, um leið og ég kveð
með síðustu kveðjunni okkar
„Þú ert best“.
Guðrún Aðalsteinsdóttir.
Helga
Aðalsteinsdóttir
Það gleður mig að kynnast
þér hugsaði maður stundum
þegar maður sat í bílnum á leið-
inni heim eftir að hafa setið
kvöldstund með þér uppi á
hjúkrunarheimilinu þar sem
Kjartan tengdapabbi lá. Ég
hafði samt þekkt þig hátt í þrjá-
tíu ár en kynntist þér öðruvísi á
síðustu árum þegar við hittumst
á Eir. Kjartan lá þar mikið veik-
ur og þú komst ótrúlega oft til
hans og þú varst ekki að koma
bara til að kíkja í heimsókn. Þú
komst þangað til að gleðja aðra
með glensi og gríni. Þú komst til
að leysa aðra af þegar þess
þurfti. Þú varst til staðar þegar
brugðið gat til verri vegar og
einnig þegar Kjartan var hress-
ari. Þetta kallast á íslensku að
sýna kærleik í verki og það
gerðir þú svo sannarlega. Þetta
gerðir þú með gleðibragði án
þess að minnast á eigin veikindi.
Það kemur því ekki á óvart að
þú sért mikils metinn innan fjöl-
skyldunnar.
Jóna systir þín er þér æv-
Már Hallgrímsson
✝ Már Hall-grímsson
fæddist í Hafn-
arnesi við Fá-
skrúðsfjörð 2.
ágúst 1939. Hann
andaðist á Land-
spítala í Fossvogi
20. maí 2012.
Útför Más var
gerð frá Graf-
arvogskirkju 30.
maí 2012.
inlega þakklát fyrir
hjálpina og allar
góðu stundirnar.
Guðjóni, Oddnýju
Völu og Höllu þykir
mjög vænt um þig
og það þykir mér
og mínum börnum
líka. Ég vil senda
samúðarkveðjur til
allra ættingja þinna
og megi Guð gefa
ykkur styrk til að
takast á við sorgina.
Ég leit út um gluggann og sárt var að
sjá
síðasta blómið mitt hnigið í dá.
Í frostinu hlaut það sitt helkalda sár
það hnigu af augum mér saknaðartár.
Samt veit ég það öruggt að vorsólin
hlý
vekur þig aftur til lífsins á ný.
Fræ þitt er hulið í frjósamri jörð
það fá ekki grandað því illviðri hörð.
(Guðrún Sigurborg Vilbergsdóttir)
Már Hallgrímsson, far þú í
friði, það gleður mig að hafa
kynnst þér.
Kveðja,
Þorvaldur (Þorri).
„Bankinn ætlar að koma og
spila með okkur golf“ hversu oft
höfum við ekki heyrt föður okk-
ar segja þessa setningu og ljóma
af ánægju og spenningi yfir holl-
inu þann daginn. Bankinn var
Már eða Mási eins og við köll-
uðum hann iðulega og var einn
af bestu vinum pabba. Már
starfaði hjá Landsbankanum og
fékk þannig gælunafnið sem
pabbi notaði gjarnan. Það er
kannski ekki sjálfgefið að börn
tengist vinum foreldra sinna
sterkum böndum, en Már var
þannig að okkur hefur alltaf
fundist hann vera einn af fjöl-
skyldunni. Hann kom í jólaboð-
in, skírnir og önnur hefðbundin
fjölskylduboð og við systurnar
kölluðum hann oft bróður okkar
svona í góðlátlegu gamni okkar
á milli.
Már hugsaði ákaflega vel um
heilsuna og stundaði hreyfingu
alla tíð. Golf, gönguferðir, sund,
hann var alltaf að og alltaf vel til
fara, sólbrúnn og flottur með
fallegt bros sem yljaði um
hjartarætur. Já, það er leitun að
myndarlegri manni, en hann var
sko miklu meira en það, góð-
mennskan skein af honum og
betri ferðafélaga er vart hægt að
hugsa sér. Það eru einmitt allar
ferðirnar og sérstaklega til Flór-
ída sem koma efst í huga okkar
systra þegar við sitjum hér sam-
an og minnumst hans Más.
Már var mikill fjölskyldumað-
ur og kunni því vel við sig í okk-
ar stóra hóp. Honum samdi jafn-
vel við alla hvort sem það voru
fullorðnir eða börn, en hann var
mikil barnagæla. Við systurnar
fengum reglulega fréttir af
einkadóttur hans á okkar aldri,
henni Siggu, sem var í námi er-
lendis og hann var rífandi stolt-
ur af. Ekki minnkaði stoltið þeg-
ar barnabörnin fóru að koma í
heiminn og hann sagði okkur
sögur af drengjunum hennar
Siggu og kom með þau í heim-
sókn þegar fjölskyldan var á Ís-
landi. Afahlutverkið fór honum
einstaklega vel og nutu dætur
okkar systra þess í ferðum okk-
ar saman. Hann gaf sér alltaf
tíma til að leika við þær og segja
þeim sögur og vitum við að
strákarnir hennar Siggu hafa
misst mikið við fráfall afa síns,
en búa við margar góðar minn-
ingar af frábærri fyrirmynd.
Í október 2011 hittumst við í
síðustu Flórídaferðinni. Það var
hrekkjavaka og Már kom í heim-
sókn með Siggu sína og fjöl-
skylduna svo og tengdafjöl-
skyldu hennar og áttum við
saman ógleymanlega kvöldstund
þar sem farið var í búninga,
borðaður kalkúnn og bankað á
dyr til að sníkja sælgæti. Allir
skemmtu sér konunglega, bæði
börn og fullorðnir, en sérstak-
lega var Már í essinu sínu með
alla ástvinina í heimsókn hjá
góðum vinum. Okkur fannst
meiriháttar að fá Siggu og henn-
ar fjölskyldu með Má í heimsókn
og geta sýnt þeim húsið sem
hann hefur svo oft dvalið í með
okkur. Í því húsi eru fjögur
svefnherbergi og við erum fjórar
systurnar, en eitt herbergið er
og verður alltaf kallað Mása her-
bergi.
Elsku Sigga, Gunnar, Auðólf-
ur Már, Árni Karl og Ásgeir
Hrafn. Við systur, dætur okkar
og Gummi sendum innilegar
samúðarkveðjur og eigum eftir
að minnast Más með söknuð í
hjarta, en fallegar minningar
verða dregnar fram enda þak-
kæti og fegurð sem er okkur
efst í huga við minningu góðs
vinar.
Björk, Guðmundur,
Guðrún, Sigríður
og Erla.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÖF KARVELSDÓTTIR
frá Hnífsdal,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði sunnudaginn
27. maí.
Útför hennar fer fram frá Langholtskirkju
þriðjudaginn 5. júní kl. 11.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð
Guðlaugar B. Pálsdóttur, reikning nr. 0142-15-730008,
kt. 0112444759.
Kristján Pálsson, Sóley Halla Þórhallsdóttir,
Ólafur Karvel Pálsson, Svandís Bjarnadóttir,
Guðrún Helga Pálsdóttir,
Ólafía Guðfinna Pálsdóttir, Arnar Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, langafi og langalangafi,
SKÚLI SKÚLASON
bifvélavirki,
Miðbraut 22,
Seltjarnarnesi,
er lést þriðjudaginn 22. maí, verður
jarðsunginn frá Seltjarnarneskirkju
mánudaginn 4. júní kl. 13.00.
Hansína Sigurjónsdóttir,
Hafsteinn Skúlason, Brynja Rannveig Guðmundsdóttir,
Áslaug Ingibjörg Skúladóttir, Gunnsteinn Guðmundsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar móður okkar, tengda-
móður, ömmu, langömmu og langalang-
ömmu,
BERTHU GÍSLADÓTTUR
frá Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins Droplaugar-
staða fyrir hlýhug og góða umönnun.
Rósa Martinsdóttir, Ársæll Lárusson,
Emilía Martinsdóttir, Sigurður Ingi Skarphéðinsson,
Sigríður Sylvía Jakobsdóttir,
Lárus Ársælsson, Sveinborg Lára Kristjánsdóttir,
Bertha María Ársælsdóttir, Kolbeinn Gunnarsson,
Jóhanna María Eyjólfsdóttir,
Martin Eyjólfsson, Eva Þengilsdóttir,
Drífa Kristín Sigurðardóttir,
Martin Ingi Sigurðsson, Anna Björnsdóttir,
Hildur Erna Sigurðardóttir, Steinar Sigurðsson,
barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.
Hinn 27. maí varð hann afi
minn Jón Jens á Munaðarnesi
100 ára. Hann lést 9. mars 2005.
Minningarnar um hann afa
streyma fram á þessum degi
allt frá sögunni um þegar hann
sótti ömmu fótgangandi um
miðjan vetur á biðilsbuxum til
ótrúlegra en sannra veiðisagna.
Eru minningar mínar um þann
tíma sem ég dvaldi hjá þeim
Jón Jens
Guðmundsson
✝ Jón Jens Guð-mundsson
fæddist á Mun-
aðarnesi í Árnes-
hreppi 27. maí
1912. Hann lést á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 9. mars 2005
og var útför hans
gerð frá Víðistaða-
kirkju 21. mars
2005.
hjónunum á Mun-
aðarnesi margar af
mínum dýrmæt-
ustu og bestu.
Það sem stendur
upp úr hjá mér eru
seinustu ár hans,
þar sem hann
reyndist sterkur
og góður eiginmað-
ur ömmu minnar
sem í veikindum
sínum þurfti að
treysta á fórnfýsi hans og sam-
viskusemi og hann afi brást þar
ekki. Hann hugsaði um ömmu
eins og ungbarn og umhyggja
hans gleymist seint þeim sem
sáu.
Ég er svo ótrúlega þakklát
og stolt yfir að vera dótturdótt-
ir þessa sérstaka manns. Til þín
afi minn sendi ég ástarkveðjur.
Steinunn B. Friðriksdóttir.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Neðst á for-
síðu mbl.is má finna
upplýsingar um innsending-
armáta og skilafrest. Einnig má
smella á Morgunblaðslógóið efst
í hægra horninu og velja viðeig-
andi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir
birtingu á útfarardegi þarf
greinin að hafa borist á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánu-
degi eða þriðjudegi).
Minningargreinar