Morgunblaðið - 09.06.2012, Blaðsíða 39

dóttur og Guðmundar Jónsson-
ar. Páll missir föður sinn 1927 þá
tíu ára gamall, fer þá í fóstur til
Lovísu Grímsdóttur og Guð-
mundar Ásmundssonar að
Laugalandi. Þar elst Páll upp við
gott atlæti en vinnusemi eins og
þá var títt.
Árið 1944 kvæntist Páll
Björgu Sigurrós Jóhannsdóttur,
systur minni. Þau festu kaup á
jörðinni Mið-Mói og byggðu þar
öll hús frá grunni og fluttu þang-
að 1947. Það var lítill bústofn
sem þau byrjuðu með, en búið
óx jafnt og þétt eftir því sem ár-
unum fjölgaði. Þau hjón höfðu
aðallega kúabúskap hin síðari ár.
Það var mikil gestanauð hjá
þeim hjónum, þar mátti enginn
koma nema þiggja góðgerðir og
spjalla. Þeim hjónum var þriggja
barna auðið. Guðmundur Óli lög-
reglumaður, kvæntur Guðrúnu
K. Kristófersdóttur og eiga þau
fimm börn. Jónmundur Valgeir,
lést 29. okt. 2004, og Sigríður.
Jónmundur átti heimili á Mið-
Mói öll sín ár og aðstoðaði for-
eldra sína eins og tími hans
leyfði. Sigríður hefur verið allar
stundir með foreldrum sínum og
hugsaði um föður sinn eftir að
móðir hennar lést. Björg eigin-
kona Páls lést 3.2. 2007. Þau
hjón voru samstíga um flesta
hluti. Það var Páli mikið áfall
þegar Jónmundur lést og enn
meira þegar eiginkonan lést
þremur árum síðar. Páll jafnaði
sig nokkuð eftir þessi áföll og
átti nokkuð góð þrjú ár í faðmi
dóttur sinnar, sonar, tengdadótt-
ur og barnabarna. Páll var mað-
ur sátta alla sína ævi enda vel
liðinn af sveitungum sínum, var
hjálpsamur og greiðvikinn. Páll
vann utan heimilis aðallega á
haustin. Þar á meðal nokkur
haust í sláturhúsi í Haganesvík.
Einnig átti hann bát sem hann
réri á haust og vor. Þetta áttu
aðeins að vera nokkur þakkar-
orð fyrir langt og gott samstarf
og vináttu liðinna ára. Síðasta
sinn sem ég og kona mín hittum
Pál var í 95 ára afmæli hans sem
haldið var í Forsæti 10, 23. apríl
sl. Þar voru samankomnir ætt-
ingjar og vinir hans. Páll var þá
sjúklingur á Sjúkrahúsi Skaga-
fjarðar en kom heim til að fagna
merkum áfanga.
Ég og fjölskylda mín sendum
Sigríði, Guðmundi og fjölskyldu
hans innilegar samúðarkveðjur
með þökk fyrir allar stundir í
gleði og sorg í gegnum árin. Það
er huggun harmi gegn að þið
eigið eingöngu góðar minningar
um kærleiksríkan föður, afa og
langafa.
Hvíl þú í friðarfaðmi og guði
falinn.
Ólafur Jóhannsson.
Á bjartri vornótt, þegar
Skagafjörðurinn skartaði sínu
fegursta, kvaddi aldurhniginn
öðlingur, Páll Ragnar Guð-
mundsson eða Palli á Miðmói
eins og ég kallaði hann alltaf,
þennan heim.
Frá því að ég fór að muna eft-
ir mér norður í Fljótum er hann
einn af þessum rólegu, traustu
og margfróðu mönnum, sem ég
var viss um að hefði alltaf rétt
að mæla.
Palli var afar hæglátur, dag-
farsprúður og í mínum huga
mikið góðmenni. Hann gekk
hljóður til sinna starfa, að yrkja
jörðina, var farsæll bóndi til
fjölda ára og þótt Miðmór sé
ekki stór jörð var þar alltaf nóg
að bíta og brenna.
Páll var gæfumaður í sínu
einkalífi. Kona hans, Björg Jó-
hannsdóttir eða Bogga á
Miðmói, var í mínum huga harð-
dugleg gæðakona, hög í höndum
og hjartahlý. Mín tilfinning er sú
að þau Miðmóshjón hafi unað
glöð við sitt og ekki talið grasið
grænna handan við lækinn, þótt
þau fylgdust vel með framförum
á líðandi stund.
Traust vináttubönd voru
hnýtt milli foreldra minna og
Miðmósfjölskyldunnar. Sú vin-
átta var svo traust að ekkert
náði að slíta hana í sundur. Eftir
að foreldrar mínir fluttu á Sauð-
árkrók voru Palli og Bogga og
synir þeirra alltaf tilbúin eftir
sem áður að rétta þeim hjálp-
arhönd. Það var ómetanlegt fyr-
ir mig að vita af því og verður
aldrei fullþakkað.
Hér var ekki ætlunin að tí-
unda ævistarf þessarar alþýðu-
hetju heldur aðeins gera veik-
burða tilraun til að þakka fyrir
allt og allt.
Við Haukur vottum Siggu,
Guðmundi, Guðrúnu og fjöl-
skyldu þeirra svo og öllum
syrgjendum okkar dýpstu sam-
úð og kveðjum Palla frá Miðmói
með virðingu og þökk.
Hið aldna íturmenni
sem okkur kveður nú
var hetja prúð í hjarta
með hreina sterka trú.
Að loknu lífsins starfi
sem ljúft í minning er
var aftanroðinn indæll
í örmum vina hér.
(Böðvar Bjarnason)
Blessuð sé minning Páls
Ragnars Guðmundssonar.
Sigurbjörg Björg-
vinsdóttir (Sillý frá
Fyrir-Barði).
Kæri afi er fallinn frá eftir
erfið veikindi og er ég ánægður
að hann skuli ekki vera lengur
með okkur því hann fór frá okk-
ur sáttur við sitt og sína eftir 95
ár og þar af leiðandi er ég sáttur
við brottför hans. En mikill
söknuður er í hjarta mér og mun
vera lengi því mér þótti óend-
anlega vænt um afa minn.
Afi ólst upp í Fljótunum í
Skagafirði og var þar alla sína
tíð eða þar til hann flutti upp á
Sauðárkrók með ömmu heitinni
og Siggu frænku, haustið 2006,
þar sem hann eyddi síðustu ár-
um sínum. Mín kynni af afa voru
þau að þarna færi maður sem
væri búinn að strita fyrir sínu án
þess nokkurn tíma að kvarta yfir
því hvað hann hefði mátt hafa
fyrir hlutunum. Það hlýtur að
hafa verið erfitt að vera á vertíð-
um fjarri fjölskyldunni en gott
að koma heim í faðm þeirra.
Seinna meir fór Jonni heitinn
með þér og það hlýtur að hafa
verið miklu betra.
Ég á margar minningar um
afa og má þar nefna eins og þeg-
ar farið var að vitja um netin í
Haganesvík eða í Flókadals-
vatni. Og líka það að tína ull-
arlagðana af túnum og fengum
við þá að mála felgurnar á trak-
tornum í staðinn sem verðlaun.
Ég mun aldrei gleyma því þegar
þú komst suður á spítalann í
eina viku fyrir nokkrum árum.
Ég kom til þín á hverjum degi
með blöð til að lesa, tók þig með
á rúntinn um Þingvelli, Hafn-
irnar og til Línu frænku og kom
jafnvel með kjötsúpu handa þér
til að bragða á. Mér þykir vænt
um þann tíma sem við fengum
þá.
Þú vissir allt og gjörþekktir
jörðina þína og sá ég á þér hvað
þér þótti vænt um bæinn þinn,
sérstaklega þegar ég fór með
þig á rúntinn þangað þegar ég
kom norður og fórum við nánast
alltaf þegar veðrið og heilsan var
góð, og það gladdi mig mikið að
sjá hvað var léttara yfir þér að
sjá sveitina þína. Þessi ást þín á
Fljótunum var mikil og öfunds-
verð.
Elsku besti afi minn, ég kveð
þig með þessum orðum:
Þegar raunir þjaka mig
þróttur andans dvínar
þegar ég á aðeins þig
einn með sorgir mínar.
Gef mér kærleik, gef mér trú,
gef mér skilning hér og nú.
Ljúfi drottinn lýstu mér,
svo lífsins veg ég finni
láttu ætíð ljós frá þér
ljóma í sálu minni.
(Gísli á Uppsölum)
Kristófer Freyr
Guðmundsson.
MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. JÚNÍ 2012
✝ GuðbjörgHelgadóttir
fæddist á Ökrum á
Mýrum 5. ágúst
1918. Hún lést á
Dvalarheimili aldr-
aðra í Borgarnesi 1.
júní 2012. For-
eldrar hennar voru
Helgi Bogason, f. 5.
mars 1890, d. 19.
apríl 1967, og Jón-
asína Elísabet Þor-
steinsdóttir, f. 1. júní 1896, d. 12.
nóvember 1927. Systkini Guð-
bjargar voru þau Steinunn
Helgadóttir, f. 28. júlí 1919, d. 7.
desember 2003, og Bogi Helga-
son, f. 4. október 1921, d. 21. des-
ember 2011, Jón Helgason, f. 8.
apríl 1934, Valgeir Helgason, f.
22. febrúar 1936, og Ingibjörg
Helgadóttir, f. 7. ágúst 1937.
Guðbjörg giftist Oddi Sigurðs-
syni, f. 27. október 1908, d. 23.
apríl 2006. Börn þeirra eru Jón-
asína, f. 19. október 1946, gift
Reyni Bragasyni og
eiga þau þrjú börn,
Sigurður, f. 28.
september 1947,
Helgi, f. 30. nóv-
ember 1949, giftur
Sigríði Þórð-
ardóttur og eiga
þau 10 börn, Hjalti,
f. 25. ágúst 1951,
giftur Elínu Þor-
steinsdóttur og eiga
þau sex börn, Sess-
elja, f. 2. nóvember 1952, gift
Lárusi Fjeldsted og eiga þau
þrjú börn, Jón, f. 2. nóvember
1954, giftur Herdísi Þórð-
ardóttur og eiga þau þrjú börn,
og Þorbjörn, f. 7. september
1957, giftur Jóhönnu Þorvalds-
dóttur og eiga þau sex börn.
Guðbjörg og Oddur bjuggu
lengst af í Kolviðarnesi í Eyja-
hreppi.
Útför Guðbjargar fer fram frá
Borgarneskirkju í dag, 9. júní
2012, og hefst athöfnin kl. 14.
Mig langar til að minnast
ömmu minnar og nöfnu með fá-
einum orðum. Ég var svo hepp-
inn að fá að kynnast ömmu strax
við fæðingu. Ég var mikið hjá
henni þegar ég var lítil og þegar
ég var unglingur var ég svo
heppinn að fá að vera hjá ömmu
og afa í Kolviðarnesi í eitt sumar
meðan ég vann á Hótel Eldborg.
Amma var frábær kona, alltaf já-
kvæð, ljúf og hlutirnir voru aldr-
ei neitt vesen. Þeir voru bara
gerðir á einfaldan og öruggan
hátt. Amma var snillingur í elda-
mennsku og gerði besta grjóna-
graut og flatbrauð sem ég hef
smakkað. Ekki er hægt að minn-
ast ömmu án þess að minnast á
afa en þau voru mjög samrýmd
og t.d. vaskaði afi alltaf upp eftir
matinn í Kolviðarnesi og alltaf
var hann tilbúin að hjálpa henni
og aðstoða ef á þurfti að halda.
Þegar við systurnar og Oddur
vorum í Laugargerði var mikið
sport að labba niður í Kolviðar-
nes til að heimsækja gömlu hjón-
in og buðum við oft nokkrum út-
völdum krökkum með okkur.
Þegar amma og afi komu í heim-
sókn til okkar á Vörðufelli lum-
aði hún alltaf á síríus súkkulaði,
brjóstsykri og opal eða öðru góð-
gæti sem við systurnar vorum að
sjálfsögðu mjög ánægðar með.
Ömmu þótt mjög vænt um
fólkið sitt og vissi nákvæmleg
við hvað hver starfaði eða í
hvaða skóla hver var. Eins var
amma með alla afmælisdaga á
hreinu og komst ég í klípu eitt
sinn þegar ég útbjó dagatal með
afmælisdögum hjá öllum í fjöl-
skyldunni sem voru örugglega
hátt í 70 manns en þegar hún
opnaði það kom hún strax auga á
villu í því. Þetta fattaði gamla
konan komin á tíræðisaldur,
þannig að ég tók dagatalið og
þurfti greinilega að fara mjög
vel yfir það og gera það upp á
nýtt.
Amma var félagslynd og lærði
maður fljótt að það þýddi ekkert
að heimsækja hana á þriðjudög-
um og fimmtudögum því þá var
hún að spila og ef maður kom
fyrir klukkan kl. 16 fór maður
niður í handavinnu til að heilsa
upp á hana en eftir hana liggur
fjöldinn allur af útsaumsmynd-
um.
Amma var ekki neyslufrek
kona en var mjög ánægð þegar
henni voru gefin ný föt en tók
það alltaf fram að hún þyrfti
þess nú ekki, hún ætti nóg,en
henni fannst alltaf gaman að
vera vel til fara. Amma og afi
voru hjá okkur nokkur jól eftir
að þau komu í Borgarnes og er
það mjög skemmtilegur tími í lífi
okkar sem hefur mótað jólahald-
ið hjá okkur. Alltaf var gaman að
fylgjast með ömmu þegar við
vorum að opna pakkana því hún
var ekkert síður spennt en við.
Eftir að hún hætti að koma til
okkar laumaðist ég alltaf með
nokkrar sjávarréttatartalettur
til hennar á aðfangadag því
henni þótti þær svo góðar.
Ég er ævinlega þakklát fyrir
að búa í næsta húsi við hana og
að hafa getað hlaupið á milli
húsa og ekki síst núna síðustu
daga til að geta fylgst með heilsu
hennar og líðan.
Að lokum vil ég þakka fyrir
frábæra umönnun sem amma
naut á DAB sem hún svo sann-
arlega kunni að meta og talaði
oft um hversu hlýjar og yndis-
legar starfsstúlkurnar væru.
Hvíl í friði elsku amma
Þín nafna
Guðbjörg Hjaltadóttir.
Guðbjörg
Helgadóttir
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Ástkær faðir okkar og vinur,
BJÖRGVIN HERMANNSSON
húsgagnasmíðameistari,
Boðahlein 22,
Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
mánudaginn 11. júní kl. 13.00.
Vilhjálmur Pétur Björgvinsson,
Hermann Björgvinsson,
Sigríður Jóhannsdóttir.Sími 892 4650
Gísli Gunnar
Guðmundsson
Guðmundur
Þór Gíslason
Elfar Freyr
Sigurjónsson
Netfang: foldehf@simnet.is - Vefsíða: foldehf.is
Vistvænar íslenskar kistur
Þjónusta allan sólarhringinn.
Komum heim til aðstandenda ef óskað er.
✝
Hjartans þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
REYNIS ÍSFELDS KJARTANSSONAR,
Klapparstíg 1,
Reykjavík.
Kristín Hauksdóttir,
Pálína Reynisdóttir, Helgi Pálsson,
Kristbjörn Ísfeld Reynisson, Ásbjörg Þórhallsdóttir,
Petrína Erla Reynisdóttir, Hilmar Hafsteinn Gunnarsson,
Guðrún Sigríður Reynisdóttir, Sigurður Þorvaldsson,
Jóhann Ísfeld Reynisson, Steinunn Snorradóttir,
Bryndís Reynisdóttir, Halldór Jörgensson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUÐMANN TOBÍASSON,
Hólavegi 9,
Sauðárkróki,
lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks
mánudaginn 4. júní.
Útförin verður gerð frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 16. júní
kl. 14.00.
Marsibil Þórðardóttir,
Kristín Guðmannsdóttir, Eiríkur Ingi Björnsson,
Guðbjörg Guðmannsdóttir, Böðvar Hreinn Finnbogason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KRISTÍN GESTSDÓTTIR,
Flókagötu 4,
Reykjavík,
verður jarðsungin mánudaginn 11. júní
kl. 11.00 frá Dómkirkjunni í Reykjavík.
Valborg Sigurðardóttir, Svavar Sölvason,
Gestur Þór Sigurðsson, Vilborg Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍN JÓNA JÓHANNSDÓTTIR,
Boðahlein 8,
Garðabæ,
sem lést sunnudaginn 3. júní, verður
jarðsungin frá Vídalínskirkju mánudaginn
11. júní kl. 13.00.
Símon Þór Waagfjörð,
Kristín Sigríður Vogfjörð,
Jónína Waagfjörð, Gunnar S. Sigurðsson,
Jóhanna Waagfjörð, Páll K. Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.