Helgafell - 01.01.1943, Side 91
SAGAN UM HELFÖR MÍNA
77
Nú á ég ekki annað ógjört en að rita upp texta orðsendinganna þriggja. í
þeirri fyrstu, sem er til konungsins, hef ég reynt að túlka hugarfar alls al-
mennings hinnar ítölsku þjóðar með því að lýsa viðhorfi mínu í stuttu máli.
Ég hygg, að bæði lýðveldismenn og konungssinnar muni geta fallizt á hana.
Við spyrjum aðeins einnar spurningar: ,,Ertu með frelsi eða á móti því?“
Þegar afi konungs okkar hafði beðið einn hinn mesta ósigur, sem getur í
sögu ítala, vildi austurríkski marskálkurinn, að konungur næmi úr gildi stjórn-
arskrána, en það vildi hann ekki gera. Og óskar konungurinn okkur þess í
alvöru, nú eftir einhvern mesta sigur, sem saga ítala getur (sigur frjáls-
lyndra manna), að síðustu leifar þessarar stjórnarskrár hverfi, án þess að
hreyfð sé hönd eða fótur til varnar henni ?
Auk bréfa minna mun ég varpa niður nokkrum eintökum af ágætri bók
eftir Bolton King, og heitir hún: „Fasistahreyfingin á Ítalíu'*. Eins og
menn varpa mat niður í borgir, þar sem íbúarnir svelta, svo varpa ég nú
sögubókum niður yfir Rómaborg.
Ég ætla að fljúga yfir Korsíku og eyjuna Monte Christo í tólf þúsund feta
hæð, læt svo flugvélina líða áfram tuttugu síðustu kílómetrana og kem til
Rómaborgar um klukkan átta. Ef ég hrapa, verður það ekki vegna illrar
stjórnar á flugvélinni, þótt ég hafi ekki flogið einn nema sjö og hálfa klukku-
stund. Flugvélin mín fer ekki nema 150 kílómetra á klukkustund, en vélar
Mussolínis fara 300 kílómetra. Hann á níu hundruð af þeim, og allar hafa
þær skipanir um að skjóta niður með vélbyssum hvaða grunsamlega flug-
vél, sem er og hvað, sem það kostar. Hversu lítið, sem þeir kunna að þekkja
til mín, hljóta þeir að láta sér skiljast, að ég hef ekki lagt árar í bát eftir
fyrstu tilraunina. Ef Balbo, vinur minn, hefur gert skyldu sína, eru þeir
nú að bíða eftir mér. Því betra. Ég verð meira virði látinn en lifandi.
L. de B.
Nú koma textarnir.
I.
Til Ítaliukpnungs jrá ÞjóSernisfélaginu.
Yðar hátign I
Það er heilagur samningur milli konungs og þjóðar, og þér hafið unnið
eið að þeim samningi. Þegar þér í nafni þessa samnings kölluðuð oss til
þess að verja Ítalíu og þær meginreglur, sem þér hétuð að halda uppi, þá
gegndum vér kalli, sex milljónir manna, og að boði yðar féllu sex hundruð
þúsund þeirra. í dag verðum vér að minna yður á þennan samning, fyrst og
fremst í nafni þessara sömu meginreglna, sem nú eru þó fótum troðnar meira
en nokkru sinni áður; í öðru lagi í nafni yðar sjálfs, herra konungur, og
enn í nafni þeirra, sem létust.
Sex hundruð þúsund borgarar létu lífið að yðar boði, til þess að tvær borg-