Helgafell - 01.01.1943, Qupperneq 126

112
HELGAFELL
in birtu myndir af fornum borgarvirkjum í
Rússlandi, sem þýzkir riddarar höfðu reist end-
ur fyrir löngu, og ræddu um „menningarhlut-
verk Þjóðverja í Rússlandi." Nú hugðust allir
verða ríkir á svipstundu — hver Aríi milljóna-
mæringur.
Þessa dagana draup smjör af hverju strái,
og það var næstum sorglegt, að gleðivíman
skyldi rjúka svo fljótt af sem raun varð á.
Menn vöknuðu með andfælum. Hér fara á eft-
ir fyrirsagnir á fyrstu síðu í Völkischer Beo-
bachter dagana eftir, að Dietrich flutti ræðu
sfna:
io. október (með stórum, rauðum stöfum
þvert yfir síðuna):
„Stundin er komin“
„ÚRSLIT RÁÐIN Á AUSTURVÍG-
STÖÐVUNUM"
11. okt. (með svörtu Ietri):
„FLEYGURINN GEGNUM VARNAR-
LÍNU RÚSSA BREIKKAR"
12. okt.:
„GEREYÐINGU SOVÉTHERJANNA
NÆSTUM LOKIГ
„Ógnaröld í Odessa, sovétliðhlaupar skotnir
í bakið“.
13. okt.:
„Vyasma-Bryansk vígvellirnir langt fyrir vest-
an vígstöðvarnar."
14. okt.:
„Hemaðaraðgerðir á austurvígstöðvunum
samkvæmt áætlun.“
15. okt.:
„Hernaðaraðgerðir ganga eins og við var
búizt.“
Og þennan sama dag var stærsta fyrirsögn-
in: „Hraðbátar sökkva brezkum skipum úr
skipalest."! Tæpum hálfum mánuði eftir mestu
sókn í sögu Hiders, einni viku efdr, að „úr-
slitin vom ráðin“ og fjómm dögum efrir, að
síðustu herjum Stalins hafði verið tvístrað, var
það fréttnæmara en mestu ormstur heimsins,
að tveimur skipum hafði verið sökkt á Erm-
arsundi! Daginn efrir birtist ritstjórnargrein
á fremstu síðu í Völkischer Beobachter, sem
kemur þessu máli við. Fyrirsögnin var „Þrjár
milljónir", og var þar átt við fjölda þeirra
fanga, sem yfirherstjórnin kvað Þjóðverja hafa
tekið. Höfundurinn virtist fremur vera að
reyna að sannfæra sjálfan sig en lesendurna.
„Enginn her“, skrifar hann, „gemr staðizt
slíkt tjón, þótt hann eigi ótæmandi uppspretm
mannafla eins og Ráðstjórnarríkin hafa. Her
bolsévika er molaður. Það varalið, sem Ráð-
stjórnarríkin kunna að hafa, gemr ekki orð-
ið nein hindrun........Takmarkinu í styrj-
öldinni í Rússlandi er náð: her andstæðinganna
hefur verið gereytt.“ Greininni lýkur með þess-
um orðum:: „Her Stalins er blátt áfram horf-
inn af yfirborði jarðar."
Sommerfeld höfuðsmaður er úteygður
Prússi og ölkær. Hann er opinber talsmað-
ur þýzku herstjórnarinnar í útbreiðslumála-
ráðuneyrinu, og kjörorð hans em hlýðni og
skylda. Enginn gat verið bemr til þess fall-
inn að berja í bresrina fyrir dr. Dietrich. Hann
gerði það jafndásamlega og með sömu þrá-
kelkninni og Rússarnir vörðu Moskvu. Klukk-
an hálfsex á hvcrjum degi tók hann á móti
blaðamönnum, og á hverjum degi í marga
mánuði ítrekaði hann, án þess að blikna eða
blána, að Rauði herinn væri úr sögunni. Hann
lét ekki staðreyndir rugla sig. Ekkert var eft-
ir, meine Herren, nema fáeinar sveitir solrinna
rússneskra verkamanna, er safnað hafði verið
í skyndi, og nokkrar konur og börn með
byssur í höndum. Moskva mundi verða tekin,
meine Herren, ekki minnsti vafi á því.
Hinn 23. nóvember notaði „Völkischer
Beobachter rauða letrið afmr í geysistóra
tveggja orða fyrirsögn: „ROSTOV TEKIN."
En sala blaðsins jókst ekki vimnd. — Menn
veittu meiri athygli tilkynningu frá herstjórn-
inni, sem birtist í blaðinu hálfum mánuði síðar,
svo að lítið bar á. Þá var liðið að jólum, en
búðir vom tómar að undanteknum leikfanga-
búðum, ekkert vín fékkst í jólapúnsið og
hvergi gæsir né hérar í jólasteikina. Raðirnar
fyrir framan búðina lengdust í rökkrinu á
kvöldin. f rilkynningunni var frá því sagt,
að hermenn foringjans hefðu haldið brott úr
borg einni við mynni Donfljótsins, sem köll-
uð var Rostov, til þess að undirbúa hefndar-
aðgerðir gegn borgarbúum fyrir fjandsamlega
hegðun þeirra. Tilkynningin var prenmð með
svörm letri.