Helgafell - 01.01.1943, Síða 138

124
HELGAFELL
mjög hœpiS, aS peir fari aS lesa hana á eftir.
Bókin er annars hinn hollasti lestur, eins og
hlöSin hafa veriS sammála um, og eiga útgef-
endurnir pakkir skildar fyrir skilning sinn og
áhuga á viSfangsefnum bókarinnar, en hún
fjallar aS verulegu leyti um paS, hvernig menn
geti hezt komiS ár sinni fyrir borS meS flátt-
skap og undirhyggju og er aS pessu leyti ó-
missandi handbók fyrir hvern pann mann, sem
hefur hug á aS pretta meSbræSur sina, en
veit ekki ennpá, hvernig hann á aS fara aS
pví. Er skemmtilegt til pess aS vita, aS höf-
undurinn virSist hafa sniSiS UfsskoSun stna
mjög eftir hinni fornu kenningu Hávamála, aS
„fagurt skal mæla
en flátt hyggja",
og minnir petta mig á paS, sem ég hef raun-
ar .oft drepiS á áSur hér i Utvarpinu, aS allt
of lítiS hefur veriS gert aS pví hingaS til aS
gefa út forn kvæSi og sögur meS alpýSlegum
hugleiSingum vísindamanna og myndum í
biblíustil. AS visu hefur ísafoldarprentsmiSja
hafizt mjög myndarlega handa um petta á siS-
astliSnu hausti, og á ég par viS útgáfu pá af
Gylfaginningu, sem ég hef áSur getiS
um hér í vetur, en sú bók er nú löngu upp-
seld. í GuSs friSi!"
Síðan Helgafell kom út seinast, hafa nokk-
ur ný tímarit íslenzk bætzt í hóp þeirra, er
fyrir voru, þó ekki verði nema eins þeirra get-
ið hér, en það er tímaririð Frón, sem gefið er
út í Kaupmannahöfn fyrir forgöngu og at-
TÍMARITIÐ FRÓN bema tveggja
í KAUPMANNAHÖFN merkra,, fræðl'
manna íslenzkra,
sem þar eru búsettir, þeirra Jóns Helgasonar
prófessors og Jakobs Benediktssonar magisters.
Hefur tímarit þetta sett sér það verkefni að
treysta samtök og þjóðrækni þeirra íslcndinga
á meginlandi Evrópu, sem nú eru að mestu
eða öllu leyti sviptir sambandinu við þjóð
sína og ættjörð, og hefur það þannig merki-
legu menningarhlutverki að gegna, sem það
telur vonandi ekki vera lokið, þó friður komizt
á aftur í heiminum. Það er alkunna, að þjóð-
rækni og ættjarðarást festir eigi hvað sízt ræt-
ur meðal þcirra, er dvelja fjarri fósturjörð sinni
og hefur það löngum sannast á íslendingum í
Kaupmannahöfn. Saga íslenzkrar sjálfstæðis-
og menningarbaráttu gerist þar að verulegu
leyti meðal áhugasamra stúdenta og mennta-
manna, og er það of kunnugt til að verða rak-
ið hér. En þetta hefur enn rifjast upp fyrir
mönnum við hina nýju þjóðræknishreyfingu,
sem þar hefur hafizt, og ennfremur við það,
að Félag íslenzkra stúdenta í Kaupmannahófn
átti í byrjun þessa árs hálfrar aldar afmæli og
var þess minnst af ungum og gömlum Hafn-
arstúdentum í Reykjavík, en margir þeirra
hafa á ungum aldri hafið þjóðmálastarfsemi
sina í þeim félagsskap og raunar ekki öllum
farið mikið fram síðan. Til minningar um af-
mælið gáfu stúdentarnir andvirði eins herberg-
is á Garði, sem ætlað er dönskum stúdentum,
sem nám kunna að stunda hér við Háskólann,
og var það ve! ril fundið og gert af maklegri
ræktarsemi. Það mæltist einnig vel fyrir, er
nýja stúdentagarðinum bættist um líkt leyti
sænskt herbergi og norskt, auk nokkurs fjár
upp í andvirði finnsks herbergis, og munu flest-
NORÐURLANDA- ir hafa fagnað ÞV1 og
HERBERGIN Á tallð vel fanð’ að hin'
NÝJA GARÐI ar Norðurlandaþjóð-
irnar mættu, að stríð-
inu loknu, draga nokkra ályktun af þessu um
þann hug, er íslendingar bera til þeirra.
En til voru þeir, sem áttu bágt með að sætta
sig við þessar ráðstafanir og það hugarþel, sem
þær vottuðu. Nokkrir piitar, sem höfðu leit-
að sér menntunar undir handarjaðri Hitlers
í ÞriSja rikinu og líklega reynzt heppilegir
nemendur, mundu vel efrir því, að á Norður-
löndum bjuggu þjóðir, sem sjálfur foringinn
átti sökótt við, og skyldi þess nú freistað, að
refsa þeim fyrir það með nokkrum hætti. Þá
var þessum piltum eigi síður ríkt í huga,
að um sama leyti og Félag íslenzkra stúdenta
í Kaupmannahöfn varð fimmtíu ára, eins og
fyrr getur, stóð fyrir dyrum annað afmæli,
sem þeim var næsta hjartfólgið, og skyldi þess
einnig minnzt, þótt ekki yrði því við komið
að hafa hátt um þann fagnað, eins og sakir
stóðu. Lögðu nú hinir þýzklærðu menntamenn
höfuð sín í bleyti og varð það að ráði, að þeir
gerðust forgöngumenn að fjársöfnun til
greiðslu fyrir nazistaherbergi á Garði handa
þeim þegnum Hitlers, sem kynnu að eiga er-
indi ril Háskóla íslands í framtíðinni. Var