Morgunblaðið - 25.08.2012, Blaðsíða 39

Hvíli ég nú á kodda rótt
kröftum á ný ég safni.
Gefðu okkur öllum góða nótt
guð minn í Jesú nafni.
Elsku afi, takk fyrir allt sem
þú gerðir fyrir okkur. Við elskum
þig.
Þín afabörn,
Brynjar Snær, Sunneva
Dís og Karen Sif.
Elsku afi.
Engill hefur bæst í hópinn
sem guð á himnum nú fær.
Það er minn ljúfi afi
sem var mér svo kær.
Þótt svo að fjarlægð skildi okkur að
alltaf gott var að vita það.
Að góðan afa maður átti að
alltaf var hann tilbúinn að sýna það.
Tárin hrynja því niður minn vanga
að afi er horfinn okkur frá.
Hann sefur nú svefninn langa
sem líkami hans var farinn að þrá.
Kannski var kominn hans tími?
Kannski var komin hans stund?
Kannski var kominn sá tími
að guð kallaði hann á sinn fund?
Sárt er að kveðja þig afi
svo margt sem ég átti eftir að segja þér.
Ég vona þó að þú vitir
hversu mikils virði þú varst mér.
(Höf. ókunnur.)
Elsku afi okkar, við viljum
þakka þér fyrir allar samveru-
stundirnar sem við áttum með
þér. Blessuð sé minning þín.
Þín afabörn,
María, Telma, Pálmar,
Berglind, Bjarki, Brynjar,
Alexander, Sunneva, Bjart-
mar og Karen.
Mágur minn, Pálmar á Egg, er
látinn. Hann laut í lægra haldi
fyrir illvígu krabbameini sem
hann hafði líklega barist við í
rúm þrjú ár. Pálmar var einn
þessara hógværu manna sem
stunda vinnu sína, búskapinn, af
trúmennsku án þess að gera of
miklar kröfur eða hreykja sér
hátt. Betur fellur mér við þá sem
vinna störf sín þannig en þá sem
hrópa hátt á torgum. Í samræmi
við manninn Pálmar Jóhannes-
son þá verða þessi fátæklegu orð
mín hvorki mörg né hástemmd.
Pálmar var fæddur og uppal-
inn á Egg. Hann var örugglega
mikill gleðigjafi foreldrum sínum
og öðru heimilisfólki á Egg, en
þeim Jóhannesi og Jónínu hafði
áður fæðst andvana sonur. Pálm-
ar hóf búskap á Egg ásamt Sig-
urbjörgu eiginkonu sinni upp úr
1970. Þau Sigurbjörg og Pálmar
stunduðu að mestu mjólkurfram-
leiðslu og var búskapur þeirra
alla tíð til fyrirmyndar. Þar var
gengið vel um garða og allt til
eftirbreytni bæði innan- og utan-
dyra. Búið á Egg var oft í hópi
nythæstu kúabúa landsins og oft-
ar en einu sinni áttu þau nyt-
hæstu kúna á landinu. Pálmar
var mikill reglumaður og fór vel
með öll sín tæki og það var gam-
an að sjá þegar hann stillti upp
grænu dráttarvélunum sínum í
röð.
Pálmar var hávaxinn og
grannur, samsvaraði sér vel og
var sívinnandi, að því er ég gat
séð. Hann tók vel undir í um-
ræðum þegar fjallað var um
áhugamál hans og var vel heima
á mörgum sviðum. Hann var tón-
elskur og starfaði í kórum fyrr á
árum, en Jónína móðir hans var
vel að sér í tónlist og var meðal
annars organisti um tíma í Ríp-
urkirkju. Jóhannes faðir Pálm-
ars var einnig söngvinn og af
þekktri skagfirskri tónlistarætt.
Öll fimm börn þeirra Jóhannesar
og Jónínu eru tónelsk. Vonandi
berst þessi skagfirska tónelska
áfram til afkomenda Pálmars.
Ég á góðar minningar um
Pálmar sem ég mun geyma í
huga mér og hjarta. Ég bið Guð
að blessa afkomendur hans og
við hjónin og börnin okkar send-
um Sigurbjörgu, börnum og
barnabörnum innilegar samúð-
arkveðjur.
Bjarni E. Guðleifsson
Möðruvöllum.
Nú er höggvið stórt skarð í
systkinahópinn frá Egg í Hegra-
nesi. Okkar hjartkæri bróðir,
Pálmar, hefur kvatt þessa jarð-
vist um aldur fram, eftir erfiðan
og illvígan sjúkdóm. Við mann-
fólkið erum ekki alltaf sátt, en
svona er lífið. Guð einn ákveður
hvenær hann kallar hvern og
einn, og enginn ræður sínum
næturstað.
Það er margs að minnast frá
barnæsku okkar á Egg. Oft var
glatt á hjalla hjá okkur systkin-
um og öllum sumardvalarbörn-
um, sem voru í sveit á heimili
okkar. Pálmar var stundum dá-
lítið stríðinn við okkur systkinin,
en það var nú oftast fljótlega fyr-
irgefið. Þegar hann þroskaðist
tók hann þá ákvörðun að fara í
bændaskóla og tók síðan við búi á
móti foreldrum okkar, þegar afi
Sigurður og dætur hans, Sigríð-
ur og Halldóra, brugðu búi. Það
fór honum vel úr hendi enda
eignaðist hann hörkuduglega
konu, hana Sigurbjörgu, sem
gekk með í öll þau störf sem
þurfti að sinna. Saman ræktuðu
þau jörðina og byltu sverðinum í
fagurgræn tún. Þeim hjónum
fæddust fjögur vel gerð og
mannvænleg börn sem öll eru
uppkomin og eiga sínar fjöl-
skyldur og barnabörnin eru orð-
in fjölmörg.
Við systkinin erum þeim hjón-
um afar þakklát fyrir þá umönn-
un sem þau veittu foreldrum
okkar á þeirra efri árum. Það var
okkur mikils virði að taka hring-
ferð um sveitina, hitta fólkið okk-
ar, setjast niður yfir kaffi og
meðlæti og ræða um lífsins gagn
og nauðsynjar. Síðan ef til vill að
fara í göngutúr á gamlar slóðir,
fram í borgir eða út í Bæjarklöpp
og njóta þess að horfa yfir fjörð-
inn okkar fagra. Já, við söknum
þessara stunda, og við söknum
þín, kæri bróðir okkar, en við vit-
um að nú líður þér vel. Þú ert
laus við þjáningar og erfiðleika
og ert kominn í annan og betri
heim þar sem vel er tekið á móti
þér. Hafðu bestu þakkir fyrir all-
ar okkar samverustundir gegn-
um tíðina.
Elsku Sigurbjörg, Abba,
Dóra, Þórður, Jónína og fjöl-
skyldur, Guð veri með ykkur á
erfiðum tímum og gefi ykkur
styrk og kraft í sorginni.
Ef ég mætti yrkja,
yrkja vildi eg jörð.
Sveit er sáðmanns kirkja,
sáning bænagjörð.
Vorsins söngvaseiður
sálmalögin hans.
Blómgar akurbreiður
blessun skaparans.
(Bjarni Ásgeirsson)
Hvíl í friði.
Ingibjörg, Pálína,
Elín og Sigurður.
Löng þá sjúkdómsleiðin verður,
lífið hvergi vægir þér,
þrautir magnast, þrjóta kraftar,
þungt og sárt hvert sporið er,
honum treystu, hjálpin kemur,
hann af raunum sigur ber.
Drottinn elskar, – Drottinn vakir
daga’ og nætur yfir þér.
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hræðstu eigi, hel er fortjald,
hinum megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, – Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(Sigurður Kristófer Pétursson)
Eftir óvægið stríð við krabba-
mein hefur Pálmar móðurbróðir
minn lotið í lægra haldi. Sjúk-
dómsgangan var erfið og átak-
anleg og hefur reynt á hans nán-
ustu, sem eiga heiður skilinn
fyrir dugnað sinn og styrk í bar-
áttunni. Nú biðjum við góðan
Guð að gefa eiginkonu hans,
börnum og fjölskyldum þeirra
styrk til að takast á við lífið í
gjörbreyttri mynd. Með frænda
mínum er genginn góður maður,
hafi hann þökk fyrir samfylgd
alla. Aðstandendum öllum send-
um við innilegustu samúðar-
kveðjur.
Hér við skiljumst
og hittast munum
á feginsdegi fira;
drottinn minn
gefi dauðum ró,
hinum líkn, er lifa.
(Úr Sólarljóðum)
Guð blessi minningu Pálmars
Jóhannessonar,
Ragnheiður Hlín Sím-
onardóttir og fjölskylda.
Okkur langar til að minnast
Pálmars frá Egg með örfáum
orðum.
Fyrir nærri tveimur áratug-
um fór Gunnar Ingi okkar að
gera hosur sínar grænar fyrir
Dóru dóttur Pálmars og eiga þau
nú tíu ára hjónaband að baki og
þrjú börn, síðan fóru Sylvía okk-
ar og Þórður sonur Pálmars að
vera saman og eru nýgift og eiga
tvo syni. Samskipti okkar á milli
hafa því eðlilega verið töluverð.
Þegar Elín Petra okkar var
stelpa fór hún oft með systkinum
sínum í heimsókn í Egg og alltaf
var frá mörgu að segja þegar
heim var komið, hún fékk að fara
í fjósið og „hjálpa til þar“, leika
við krakkana, kíkja á hænurnar,
líta inn hjá gömlu hjónunum, for-
eldrum Pálmars, og alltaf voru
Sigurbjörg og Pálmar svo góð við
hana að hún vildi helst fara sem
fyrst aftur.
Aldrei munum við eftir Pálm-
ari öðruvísi en rólegum, yfirveg-
uðum og miklum ágætismanni,
bónda af lífi og sál, manni sem
gott var að vera nálægt, en stutt
var í glettni og húmor.
Veikindi hans eru búin að vera
löng og erfið en alveg fram á síð-
asta skipti sem ég kíkti til hans
spurði hann „hvað er að frétta af
ykkur“, alltaf þessi umhyggja
fyrir öðrum.
Við viljum þakka fyrir nota-
lega viðkynningu öll árin og hvað
var gott að eiga Pálmar frá Egg
að vini.
Þitt starf var farsælt, hönd þín hlý
og hógvær göfgi svipnum í.
Þitt orð var heilt, þitt hjarta milt
og hugardjúpið bjart og stillt.
(Jóhannes úr Kötlum)
Elsku Sigurbjörg, börn,
tengdabörn og barnabörn. Guð
styrki ykkur og blessi ykkar
ógengnu spor.
Guð blessi minningu Pálmars
Jóhannessonar.
Sólveig og Gunnar
Pétursson.
Þegar ég settist niður og ætl-
aði að byrja að skrifa minngar-
grein um þig, elsku vinur, þá
kom þessi vísa upp í huga minn
og langar mig að láta hana fylgja
með.
Lítil ég var er ég kynntist þér fyrst
og alltaf í sveitinni að dreyma.
Ætíð þú gast mann knúsað og kysst
aldrei því mun ég gleyma.
(Elín Petra)
Þá er komið að kveðjustund.
Það er afskaplega skrítið að
hugsa til þess að geta ekki kíkt á
Egg í sveitina til ykkar Sigur-
bjargar lengur, það var alltaf
jafn vel tekið á móti manni þegar
maður kom í heimsókn og mér
leið bara eins og ég væri eitt af
ykkar barnabörnum.
Ég var nú ekki gömul þegar
Gunnar Ingi bróðir fór að vera
með Dóru og var það mjög oft
sem þau buðu mér að koma með í
sveitina og alltaf tók maður því
mjög vel, fá að koma og kíkja í
fjósið, fjárhúsin og svo bara leika
sér úti með krökkunum, ég á svo
yndislegar minningar úr sveit-
inni og þær verða ávallt geymdar
í hjarta mínu. En núna ertu kom-
inn á betri stað eftir erfið veik-
indi og ég veit að þú átt sko eftir
að fylgjast vel með manni og þá
sérstaklega í bústörfunum, enda
margt í þeim sem þú kenndir
mér og hef ég sko getað notað
það vel eftir að ég kynntist Elv-
ari og fór að vera í Hegranesinu
eins og þú.
Ég hugsaði oft um að mig
langaði að búa í sveitinni hans
Pálmars og er sá draumur að
verða að veruleika og ég nærri
flutt í Hegranesið.
Elsku Sigurbjörg, börn,
barnabörn og fjölskylda, ég votta
ykkur mína dýpstu samúð á
þessum erfiðu tímum og megi
góður guð vaka yfir ykkur.
Elsku vinur, takk fyrir allt,
hvíldu í friði og við sjáumst síðar.
Þín vinkona,
Elín Petra.
Einhvern veginn er það svo,
að þótt dauðastríð manna sé orð-
ið langt og strangt og endalokin
fyrirsjáanleg verður manni
hverft við þegar kveðjustundin
rennur að lokum upp. Svo fór
þeim, sem þetta rita, að þegar
Sigurbjörg hringdi sunnudags-
morguninn 19. ágúst til að segja
frá andláti Pálmars, eiginmanns
síns, þótti okkur syrta að á ann-
ars björtum morgni.
Pálmar og Sigurbjörg Valtýs-
dóttir, kona hans, tóku við búi á
Egg árið 1973 og er óhætt að
segja að búskapur þeirra hafi
verið til fyrirmyndar að flestu
leyti. Afurðasemi kúabúsins var
með því besta sem gerðist á
landsvísu og í allmörg ár var hún
Örk, þeirra afurðamesta kýr,
jafnframt afurðahæsta mjólkur-
kýr landsins, skilaði um og yfir
12 þús. lítrum mjólkur ár hvert.
Það var líka auðfundið þegar
maður kom í fjósið á Egg, að
andrúmsloftið var þar einstak-
lega gott og fór ekki milli mála að
bændurnir litu á gripina sem vini
sína og afurðasemin var ekki síst
að þakka nærgætni og góðu at-
læti þeirra. Hjónin voru líka ein-
staklega samhent, verkhyggin og
vinnusöm.
Pálmar Jóhannesson var ekki
maður margra orða, honum lét
betur að láta verkin tala. Hann
var í hærra lagi að líkamsvexti,
fríður sýnum, grannholda og vel
gerður maður að flestu leyti. Við-
mótsgóður var hann svo af bar og
umtalsfrómur, brosið hlýtt og
handtakið þétt.
Við Pálmar urðum snemma
góðir kunningjar og seint á átt-
unda áratugnum varð úr að við
hjónin fengum til afnota svolitla
skák í sunnanverðu landi jarðar-
innar á bakka vesturkvíslar Hér-
aðsvatna og reistum svo bústað
þar haustið 1980. Má segja að til
þess megi rekja vináttutengsl
milli þeirra Eggjarhjóna og okk-
ar. Á þá vináttu hefur engan
skugga borið öll þessi ár og erum
við í ævarandi þakkarskuld við
þau að hafa fengið að eignast
þennan sælureit okkar í landi
þeirra.
Fyrir rúmum þremur árum
greindist Pálmar með þann sjúk-
dóm, sem nú hefur bundið enda á
farsæla ævi hans. Framan af
voru líkur á lækningu taldar
nokkuð góðar og voru vonir við
það bundnar að þau gætu lokið
búskap sínum á Egg þegar þeim
hentaði. En svo fór, að sjúkdóm-
urinn tók sig upp aftur og síðasta
haust var útséð um að lækning
fengist. Þá voru þau að mestu
hætt búskaparumsvifum og var
jörðin seld ungum hjónum, sem
nú hafa tekið við merkinu og von-
andi endist þeim aldur og heilsa
til að halda í byggð og ræktun
jörðinni, sem þau Sigurbjörg og
Pálmar hafa gert að því góðbýli
sem það er í dag.
Við hjónin viljum nú á þessari
kveðjustund þakka Pálmari og
Sigurbjörgu alla vináttu þeirra
og tryggð í okkar garð. Við vott-
um Sigurbjörgu, börnum þeirra,
tengdabörnum og barnabörnum
okkar innilegustu samúð. Minn-
inguna um traustan eiginmann,
föður, tengdaföður og afa tekur
enginn frá þeim.
Droplaug og Þorkell.
MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 2012
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HANNES JÓNSSON
flugvirki,
Markbakkabraut 30,
Kópavogi,
lést fimmtudaginn 23. ágúst.
Útför hans fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn 31. ágúst
kl. 13.00.
Sigrún Sveinsdóttir,
Sveinn Stefán Hannesson, Helga Kristinsdóttir,
Arnar Hannesson, Sigurlaug Þorsteinsdóttir,
Einar Hannesson, Ása Rún Björnsdóttir
og barnabörn.
✝
Okkar ástkæri
JÓHANN ÖRN MATTHÍASSSON,
Asparskógum 22,
Akranesi,
lést mánudaginn 20. ágúst.
Jarðsungið verður frá Akraneskirkju
miðvikudaginn 29. ágúst kl. 14.00.
Hulda Ágústsdóttir,
Sigurbjörg Jóhannsdóttir, Ómar Traustason,
Kristjana Jóna Jóhannsd., Höskuldur Kr. Guðmundsson,
Sigurður Jóhannsson,
Árni Jóhannsson, Ásdís Ósk Elfarsdóttir,
barnabörn og systkini hins látna.
✝
Okkar ástkæra móðir og tengdamóðir, dóttir,
amma og systir,
ÞURÍÐUR BAXTER,
lést á líknardeild Landspítalans sunnudaginn
19. ágúst.
Útför hennar verður gerð frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 28. ágúst kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Samhjálp kvenna.
Stefán Baxter, Linda Rut Benediktsdóttir,
Sigríður Þ. Ottesen,
Elvar Þór, Eiður Aron og Ísak Andri,
Þorlákur Baxter og fjölskylda,
Kristín Atladóttir og fjölskylda.
✝
Ástkær bróðir okkar, frændi og vinur,
STEINGRÍMUR EGILSSON
frá Mið-Grund, Skagafirði,
Ægisgötu 6,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 27. ágúst kl. 13.30.
Oddný Egilsdóttir, Gottskálk Egilsson, Lilja Egilsdóttir,
frændfólk og vinir.
MOSAIK Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Í tilefni af 60 ára starfsafmæli okkar bjóðum
við fría uppsetningu á höfuðborgarsvæðinu og
fría pökkun á legsteinum sem fara út á land
Mikið úrval - Vönduð vinna - Gott verð