Morgunblaðið - 27.04.2013, Síða 39

UMRÆÐAN 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. APRÍL 2013
Greinar sem tengjast alþingiskosningum eru einnig birtar á kosningavef mbl.is. Á vefnum eru allar nýjustu
fréttir úr kosningabaráttunni sem og eldri fréttir, aðsendar greinar um kosningarnar og skoðanakannanir um
fylgi flokka birtar grafískt. www.mbl.is/kosningar
Alþingiskosningar
Háir vextir Seðla-
bankans eru hagstjórn-
arleg mistök. Nú eru lið-
in rúmlega fjögur á frá
hruni og það liggur fyrir
að væntingar um nýtt
hagkerfi hafa ekki náð
fram að ganga. Sér-
staklega er bagalegt að
innlend fjárfesting hef-
ur ekki enn náð að rétta
úr kútnum. Þvert á móti
er því nú einróma spáð að fjárfest-
ingar muni dragast saman á þessu
ári miðað við árið á undan. Og var þá
árið 2012 fremur aumt ár fyrir fjár-
festingu. Þetta er mikill skaði. Við
þurfum að byggja upp nýtt Ísland,
skapa ný störf í nýjum greinum er
byggja á sjálfbærni og útflutningi.
Og ný fjárfesting er mikilvæg for-
senda þessarar nýju sóknar.
Ýmsir hafa komið með lausnir til
hvatningar í fjárfestingum. Sumir
vilja selja erlendum auðjöfrum bæði
auðlindir og land. Aðrir vilja lokka
hingað erlend stórfyrirtæki með lof-
orðum um skattaafslætti og opinber-
ar ívilnanir, og virðast lítil takmörk
fyrir því hvað hægt er að ganga
langt í þeim efnum.
Enn aðrir halda að allt snúist á
réttan kjöl með inngöngu í
ESB. Og svo eru þeir til
sem vilja þetta allt þrennt.
Lítum okkur nær
En af hverju lítum við
okkur ekki nær? Nú eru
stýrivextir Seðlabankans
6% sem eru mun hærri
vextir en þekkist í ná-
grannalöndum okkar.
Vextirnir voru hækkaðir
vegna þess að Seðlabank-
inn vænti þenslu sem enn
hefur ekki komið fram. Það er furðu-
leg þversögn ef landsmenn vilja gefa
allt eftir til þess að draga erlenda
fjárfestingu inn í landið á sama tíma
og innlendri fjárfestingu er haldið
niðri með vöxtum sem eru langt fyr-
ir ofan það sem þekkist erlendis. Ég
er á móti þeirri vegferð ríkisstjórn-
arinnar að gefa erlendum stórfyr-
irtækjum opinbera styrki og aðgang
að íslenskum auðlindum með sér-
stökum fjárfestingarsamningum.
Væri ekki nær að huga betur að
heimahögunum?
Sóknarfærin í
íslensku atvinnulífi
Íslendingar hafa eigin gjaldmiðil
og peningalegt sjálfstæði sem betur
fer. Við eigum að nýta það sjálfstæði
til þess að hvetja áfram innlendar
fjárfestingar með því lækka vexti
verulega og tryggja smáfyr-
irtækjum og frumkvöðlum andrými
til vaxtar? Það eru til nægir inn-
lendir peningar sem bíða eftir verk-
efnum. Við höfum allt til reiðu til
þess að hjálpa okkur sjálf og byggja
nýtt Ísland um leið og við tryggjum
okkur sjálfum sama fjárfesting-
arumhverfi og erlend samkeppn-
isfyrirtæki njóta í sínum heimahög-
um. Við þurfum einnig nýja tegund
af fjárfestingu þar sem ávöxt-
unarkrafan er mun lægri en hún hef-
ur verið og meiri áhersla lögð á sam-
félagsleg markmið. Og lægri vextir
kalla slíka fjárfestingu fram þar sem
minni áhersla er lögð á áhættu og
stórgróða.
Hollur er heimafenginn baggi seg-
ir gamalt spakmæli. Það hefði aldrei
þótt góðs viti í minni sveit að heyja
ekki eigið heimtún en ætla að sækja
alla heybaggana í aðrar sóknir. Að
mínu viti á það enn við í dag. Stjórn-
mál snúast um traust. Þjóðin þekkir
verk mín, staðfestu og baráttumál.
Ég bið um þinn stuðning á kjördag.
Eflum innlenda fjárfestingu –
Lækkum vexti!
Eftir Jón Bjarnason
Jón Bjarnason
Höfundur er alþingismaður og fyrr-
verandi sjávarútvegs- og landbún-
aðarráðherra og skipar fyrsta sæti á
lista Regnbogans – J lista í Norðvest-
urkjördæmi.
Athyglisvert var að
hlusta á forstöðumenn
stjórnmálaflokka í Sjón-
varpinu ræða um inn-
göngu Íslands í Evrópu-
sambandið. Sýndist sitt
hverjum. Flestir bentu á
að þjóðaratkvæða-
greiðsla ætti að skera úr
um málið.
Ég, sem þetta rita, er
hlynntur því að við séum ekki að
eyða stórfé í starf Evrópustofu um
að halda uppi samræðum um inn-
göngu í sambandið.
Nú er eftir að ræða um sjávar-
útveg og landbúnað. Það eru þættir
sem ekki er unnt að semja neitt um.
Ég hef áður bent á hvernig landbún-
aður lagðist niður í Alaska þegar
það norðlæga land gekk í samband
við Bandaríkin. Vitanlega vill Bruss-
el fá Ísland í sambandið þar sem við
eigum auðlindir. Við verðum þá látin
greiða niður allar skuldir á Kýpur
og Grikklandi eða borga halla af
rekstri á Ítalíu, Spáni og mörgum
fleiri Evrópuríkjum. Við missum þá
yfirráð yfir fiskveiðum okkar og
orku hita og fallvatna. Þá
opnast dyr Evrópuríkja
að norðurslóðum, vænt-
anlegri olíu þar og margs-
konar auðæfum þeirra
svæða sem við höfum að-
gang að. Við missum sjálf-
stæði okkar og sérstæða
menningu.
Ég hef getið þess áður
að þessir tímar minna um
margt á Sturlungaöldina.
Þegar Íslendingum var
talin trú um að ekkert
land gæti verið konungslaust og að-
eins haft þingræði. Það sem Gissur
Þorvaldsson gerði 1262, þegar við
gengum Noregskonungi á hönd, er
svipað því að vera stjórnað af Bruss-
el. Eftir það greiddum við konungi
skatt og misstum allar okkar tekjur.
Það tók okkur nær 700 ár að fá
sjálfstæði á nýjan leik.
Við eigum að hætta þessum við-
ræðum. Það vilja sjálfstæðismenn.
Okkar síðasta stjórn hefur gengið of
langt í þessum samningum. Við vilj-
um ráða okkur sjálf en ekki sækja
allar heimildir um lífsafkomu til
Brussel.
Hættum viðræðum
um inngöngu í
Evrópusambandið
Eftir Sturlu
Friðriksson
Sturla Friðriksson
Höfundur er náttúrufræðingur.
Aukablað alla
þriðjudaga
Við erum
Dögun
Við þorum
Andrea Ólafsdóttir
1. sæti Suðurkjördæmi
Ólöf Guðný Valdimarsdóttir
1. sæti Reykjavík norður
Gísli Tryggvason
1. sæti Norðausturkjördæmi
G. Dadda Ásmundardóttir
1. sæti Norðvesturkjördæmi
Þórður Björn Sigurðsson
1. sæti Reykjavík suður
Margrét Tryggvadóttir
1. sæti Suðvesturkjördæmi
Við erum Dögun - við þorum
Saman getum við betur