Morgunblaðið - 23.11.2013, Qupperneq 27

Elstu merki um búsetu í Kópavogi eru talin vera frá því á 9. öld.
Framan af var byggð strjál þar, allt þar til eftir miðja 20 öldina,
en þá fór íbúum að fjölga í Kópavogi og eru þeir nú tæplega
32.000 talsins. Helstu atvinnuvegirnir eru iðnaður, verslun
og þjónusta, en í bænum er mikið um atvinnu- og verslunar-
húsnæði, einkum í Smáranum og í Smiðjuhverfinu.
Næst-
fjölmennasti
bær landsins
Ljósmynd/MatsWibe Lund
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. NÓVEMBER 2013
að okkur hefur ekki tekist að
stækka í takt við bæjarfélagið. Árið
1970 eru 100 börn í hljómsveitinni
og 11 þúsund íbúar í bænum og
núna, löngu seinna, erum við búin
að fjölga í 150 en það eru fleiri en 30
þúsund íbúar í bænum,“ segir Öss-
ur. Hann segir að síðustu ár hafi
sveitinni borist fjórar til fimm um-
sóknir um hvert pláss en í umsókn-
arferlinu sé horft til ýmissa þátta á
borð við jafna kynjaskiptingu og
reynt að deila plássum jafnt á milli
tíu grunnskóla Kópavogs.
Æfingar í spennitreyju
Össur segir einn ókost í starfi
Skólahljómsveitarinnar en það sé
óviðunandi æfingaaðstaða. „Þrátt
fyrir mikið og gott starf í rúm 45 ár í
bæjarfélaginu, þá erum við í al-
gjörlega óviðunandi húsnæði og
manni líður stundum eins og maður
sé að æfa í spennitreyju,“ segir hann
en sveitin æfir í íþróttahúsinu Digra-
nesi. „Salurinn er svo lítill að krakk-
arnir sitja í hnipri að spila og hávað-
inn getur orðið mjög mikill því rýmið
er svo lítið. Við erum búin að berjast
fyrir því að komast úr bráðabirgða-
húsnæði í 45 ár.“
Össur bendir á að í húsnæðinu
kenni 17 kennarar í fimm kennslu-
stofum og þar spili 60 manna lúðra-
sveit í um 100 fermetrum. „Það dett-
ur engum í hug að bjóða Gerplu að
æfa í Hörpu, það finnst öllum fárán-
legt. En það finnst öllum í lagi að
tónlistarnám fari fram í íþróttahúsi,“
segir hann.
Morgunblaðið/Kristinn
Í takt Á seinni árum hefur aukin áhersla verið lögð á námið en áður var meira lagt upp úr að krakkarnir kynnu lög.
Gömul Þessi mynd var tekin þegar sveitin kom fram í sjónvarpinu 1968.
sem spilar hjólastólahandbolta. Því hafa engar keppnir
verið háðar, en nokkrir æfingaleikir hafa verið spilaðir
við ýmis lið. „Það væri óskandi að svona deildir yrðu
stofnaðar í öðrum íþróttafélögum, okkur vantar lið til
að keppa við,“ segir Gunnar.
Hafið þið spilað á móti erlendum liðum? „Nei, það
höfum við ekki gert. Við erum í reglulegu sambandi við
lið í Svíþjóð og okkur hefur verið boðið þangað til
keppni, en við höfum því miður ekki getað þegið það
vegna kostnaðar. Við fáum heldur ekki leikheimild til
að keppa, því við erum ekki í sérstökum hjólastólum,
heldur erum við í okkar eigin stólum sem við notum
dagsdaglega. Þessir sérstöku hjólastólar eru með meiri
öryggisbúnað, dekkin hallast meira og það er auka-
dekk aftan á til að halda betur jafnvægi.“
Hvað skiptir máli í þessari íþrótt? „Aðallega
snerpa og þol, það tekur nefnilega heilmikið á að ýta
stólnum,“ segir Gunnar.
Spila handbolta í hjólastólum HK er eina íþróttafélagið á landinu sem er með deild hjólastólahandbolta.
Hljómsveitarmeðlimur í 40 ár
HVAÐ UNGUR NEMUR, GAMALL TEMUR
Össur Geirsson stjórnandi.
Össur hefur verið viðloðandi Skóla-
hljómsveitina frá 1972 þegar hann hóf
þar nám. „Ég segi oft að ég eigi Ís-
landsmetið í þrautseigju, ég er búinn
að vera í sömu barnalúðrasveitinni í 40
ár,“ segir hann og hlær. Eftir útskrift úr
Skólahljómsveitinni gekk Össur í
Hornaflokk Kópavogs sem var settur á
laggirnar fyrir eldri nemendur og big
band sem einnig starfaði við Skóla-
hljómsveitina. Hann hóf síðan að kenna
við sveitina í kringum 1986 og tók við
stjórn hennar 1993.
 Álfhólsvegur í Kópavogi er kenndur
við Álfhól, jökulsorfinn klapparhól
sem nýtur verndar sem bústaður
álfa. Seint á 4. áratugnum hófust
vegaframkvæmdir á þessum slóðum,
vegurinn átti að liggja um Álfhólinn
og fyrirhugað var að sprengja hann.
Framkvæmdir gengu brösuglega og
stöðvuðust á endanum. Nokkrum ár-
um síðar átti að ljúka við lagningu
vegarins, en þá biluðu vélar og verk-
færi týndust. Margir töldu að þar
hefðu álfar verið að sýna vanþóknun
sína og fór svo að vegurinn var lagður
framhjá hólnum. Á 9. áratugnum átti
að hækka veginn og malbika hann.
Fleyga átti stykki úr hólnum, en bor-
inn sem nota átti til verksins brotn-
aði. Sama máli gegndi um annan bor
sem notaður var. Á endanum neituðu
verkamennirnir að koma nálægt
vinnu við hólinn og var áætlununum
um vegarstæðið breytt.
annalilja@mbl.is
Í Kópavogi búa
álfar og menn
Álfhóll í Kópavogi Það er trú
margra að þar eigi álfar sér bústað.
 Þeir sem hafa átt leið um Smiðjuhverfi í Kópavogi
hafa eflaust gefið því gaum að göturnar þar eru lit-
skrúðugri en annars staðar á landinu. Til viðbótar
við götunúmer eru göturnar þar nefnilega auð-
kenndar með litum; gulum, rauðum, grænum, bleik-
um, bláum og svörtum.
Birgir Sigurðsson, skipulagsstjóri Kópavogs-
bæjar, segir frá því að eftir að Smiðjuhverfið byggð-
ist upp á árunum 1975 til 1985 hafi oft verið rugl-
ingur þegar fólk leitaði að inngangi húsanna því
aðkoma þeirra er oft bæði að ofanverðu og neð-
anverðu. Þar sem eitt hús gat ekki verið með tvö
húsnúmer var ákveðið að lita göturnar til þess að fólk yrði fljótara að finna rétt-
an inngang. Hugmyndin spratt upp í samráði fyrirtækja á svæðinu og bæjarins.
„Sagan segir að einhver hafi stungið upp á því að ljósaperurnar í ljósastaur-
unum yrðu einnig litaðar í sama lit og göturnar en þegar spurt var hvað ætti þá
að gera við svörtu götuna, datt málið dautt niður á stundinni,“ segir Birgir.
kjartan@mbl.is
Litríkt hverfi af góðri ástæðu
Göturnar bera liti í
Smiðjuhverfi.
Í Safnahúsi Kópavogs er meðal annars að finna Náttúrufræðistofu Kópavogs
en hlutverk hennar er að safna, varðveita og sýna náttúrugripi, standa að
fræðslu og rannsóknum í náttúrufræðum og stuðla að náttúru- og umhverf-
isvernd. Um 10 þúsund gestir heimsækja safnið árlega, þar af 3-4 þúsund
skólabörn. „Skólarnir geta valið um að bóka heimsóknir og fá þá móttöku og
leiðsögn eða bara koma við og skoða sjálf,“ segir Finnur Ingimarsson, líf-
fræðingur og settur forstöðumaður. Hann segir að oftar en ekki sé eitthvað
þema í gangi þegar krakkarnir koma í heimsókn, til dæmis farfuglar eða lífið
í sjónum, og þá sé unnið með það.
Finnur segir að rannsóknarhluti starfseminnar hafi ávallt snúið að fersk-
vatnsvistfræði. „Nú erum við að vinna í stóru verkefni í samstarfi við Nátt-
úrufræðistofnun Íslands sem lýtur að vistgerðarflokkun og við erum með
vötn; erum að rannsaka gróðurfélög í vötnum og kortleggja hann á lands-
vísu,“ segir Finnur. Náttúrufræðistofan sinnir einnig ýmsum vöktunarverk-
efnum, til dæmis á lífríki og vatnsgæðum Þingvallavatns. holmfridur@mbl.is
Rannsaka og kort-
leggja gróðurfélög
 Fá þúsundir skólabarna í heimsókn
Morgunblaðið/Kristinn
Söfn Náttúrufræðistofa Kópavogs er til húsa í Safnahúsinu á Borgarholti.