Morgunblaðið - Sunnudagur - 03.08.2014, Blaðsíða 43

3.8. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 43
ar var verra veður á sama stað þegar við
vorum á leiðinni heim en þá vorum við öllu
vanari og fannst það ekkert tiltökumál,“ seg-
ir Helga, sem viðurkennir fúslega að fyrstu
dagana hafi þau bæði verið nokkuð sjóveik
en það hafi síðan skolast af þeim.
Lífið um borð í skipinu var allt öðruvísi en
bæði Helgi og Helga hafa vanist. Ein úti á
hafi og í litlu sambandi við vini og ættingja.
„Við gátum fyrst sent skilaboð heim eftir
þrjár vikur og það voru ekki nema örstutt
skilaboð. Í raun bara að við værum á lífi og
liði vel,“ segir Helgi en Helga bendir þó á að
hún hafi vanist þessu fljótt og í raun þau
bæði. „Það hjálpaði auðvitað mikið að hafa
hvort annað og ég get ímyndað mér að þetta
hefði verið miklu erfiðara einn,“ segir Helga,
sem var eina stelpan um borð en segir það
alls ekkert hafa verið erfitt. „Ég var búin að
venjast þessum köllum þegar við vorum að
vinna við skipið í Noregi og við vorum færri
sem fórum í veiðiferðina. Björne fannst samt
skemmtilega sérstakt að hafa konu í áhöfn-
inni, en ég held að ég sé alveg örugglega
bara önnur konan sem hefur farið með
honum á selveiðar og hann hefur stundað
þetta í áratugi.“
Pikkföst í ísbreiðu yfir páskana
Hvorki Helgi né Helga hafði farið á sjó áður,
né á selveiðar. Þetta var því alveg nýr heim-
ur fyrir þeim og aðstæður framandi. „Að
veiða og verka sel er nokkuð sem hvorugt
okkar hefur gert áður, en við vorum fljót að
venjast aðstæðum og læra til verka,“ segir
Helgi, sem telur þó að framandi umhverfi
við strendur Grænlands hafi komið þeim
mest á óvart, en allt í kringum þau voru
annaðhvort ísbreiður eða kaldur og úfinn
sjórinn. Til að veiða sel þarf að skjóta hann
og sækja og því er siglt upp að eða í gegn-
um ísbreiður og einstaka sinnum getur bát-
urinn fest, en það kom fyrir um páskana og
áttu þau Helga og Helgi eftir að sitja föst í
þrjá daga. „Ég fékk smá innilokunarkennd
þegar skipið festist, enda hvítt svo langt sem
augað eygði. Við vissum heldur ekkert hve-
nær skipið myndi losna,“ segir Helga en tek-
ur þó fram að þeim hafi gefist færi á að sjá
ísbjörn á þessum tíma og auðvitað eytt sjálf-
um páskunum pikkföst í ísnum. „Þetta var
dálítið ævintýri og mjög eftirminnilegur
staður að eyða páskunum á. Ferðin var nátt-
úrlega eitt stórt ævintýri og við áttum m.a.
eftir að lenda í því að fjarskiptabúnaðurinn
okkar fraus og við vorum því sambandslaus
við umheiminn í nokkurn tíma.“
Heimsótti ömmu á Bolungarvík
Havsel þurfti að leita í örugga höfn þegar
spáð var vonskuveðri og var þá tekin sú
ákvörðun að sigla til Ísafjarðar. Helga segir
það hafa verið eins og himnasendingu og virki-
lega skemmtilegt að komast til Íslands þó að
dvölin hafi verið stutt. „Það var ekki nema 11
tíma sigling til Íslands frá þeim stað sem við
vorum við veiðar á þegar óveðrinu var spáð og
stoppið á Íslandi var stutt. Við vorum farin út
til veiða sólarhring síðar. Hins vegar nýttum
við tækifærið til fulls og fórum beint í Bónus á
Ísafirði og fylltum körfuna af mat, enda mat-
urinn um borð ekkert sérstakur. Hann var alls
ekkert vondur en ekkert sérstakur heldur,“
segir Helga, en amma hennar býr í Bolung-
arvík og því var að sjálfsögðu litið í heimsókn
til hennar. „Hún hafði ekki hugmynd um að
ég væri að koma og var eðlilega mjög hissa
þegar við birtumst á útidyratröppunum hjá
henni eftir að hafa húkkað okkur far frá Ísa-
firði til Bolungarvíkur. Auðvitað fengum við
höfðinglegar móttökur og rauði dúkurinn var
lagður á borðið og lambalærið sett inn í ofn.“
Stoppið á Ísafirði reyndist því vera óvænt
ánægja fyrir Helgu og Helga en þau segja að
áhöfn skipsins hafi einnig skemmt sér kon-
unglega. „Þeim finnst öllum voðalega gaman
að koma til Ísafjarðar og kaupa sér alltaf ull-
arpeysur og harðfisk þar. Maturinn er líka
miklu betri á Ísafirði en í Noregi og það
skemmir ekki fyrir,“ segir Helga og glottir, en
hún telur íslenska matargerð standa þeirri
norsku töluvert framar, í það minnsta þeirri
sem hún fékk að kynnast í Norður-Noregi.
Ferðin til Noregs var að mati þeirra
beggja algjört ævintýri og óraði þau ekki í
upphafi fyrir því að þau ættu eftir að fara á
selveiðar við Grænland, sitja föst í ísbreiðu
yfir páskana, sjá ísbjörn, sigla í vonskuveðri
fyrir utan strendur Noregs eða koma við á
Ísafirði í óvænta heimsókn.
Spurð hvort endurtaka eigi leikinn að ári
horfa þau á hvort annað og brosa en gefa
ekkert upp um það. Framtíðin er svo sann-
arlega þeirra enda bæði ung og stefna á nám
á næstu árum. Helgi ætlar að læra arkitektúr
og Helga segist vera að velta því fyrir sér að
læra hjúkrun eða jafnvel að fara í lögregluna.
Hvað sem þau taka sér fyrir hendur í framtíð-
inni er ljóst að þetta ævintýri gleymist seint
og verður þeim veganesti inn í framtíðina.
Skipið Havsel, þar sem
Helga og Helgi unnu,
festist í ís í þrjá daga yfir
páskana.
Helga og Helgi ákváðu að fara til norður Noregs til að upplifa ævintýri og afla sér tekna.
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Helga þurfti að verka og vinna selina sem veiði-
mennirnir komu með í lok hvers dags.
Helgi þreyttur en ánægður eftir gott dagsverk
við að veiða og verka seli.
Mikilvægt er að halda hópinn þegar farið er á selveiðar á ísnum en þar geta leynst ýmsar hættur.
*Við gátum fyrst sentskilaboð heim eftirþrjár vikur og það voru
ekki nema örstutt skilaboð.
Í raun bara að við værum á
lífi og liði vel.