Morgunblaðið - 17.10.2014, Síða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. OKTÓBER 2014
✝ Ingólfur Njarð-vík Ingólfsson
fæddist í Reykjavík
27. september 1941.
Hann lést á gjör-
gæsludeild LSH 5.
október 2014.
Foreldrar hans
voru Sóley Sigurð-
ardóttir Njarðvík,
saumakona og hús-
móðir, f. 2. október
1902 á Akureyri, d.
17. september 1987, og Ingólfur
Jónsson hæstaréttarlögmaður, f.
27. júní 1892 í Hrafnagilshreppi
Eyjafirði, d. 27. september 1982.
Systkini Ingólfs Njarðvík eru,
samfeðra: Inga Rúna Ingólfs-
dóttir Warrick, f. 21. mars 1925,
d. 18. október 1986. Ása Kristín
Ingólfsdóttir, f. 8. janúar 1927,
d. 19. nóvember 2006, Þór Ing-
ólfsson, f. 6. júlí 1933, d. 8. des-
ember 2010 og Magni Ingólfs-
ember 2000, Óskar Freyr, f. 27.
mars 2004, og Sigríður Sóley, f.
28. maí 2010. Bjarni á þrjá syni
fyrir, Björn, f. 1971, Júlíus, f.
1974, og Eið Gunnar, f. 1978. 2)
Auður Þórhildur Ingólfsdóttir, f.
15. ágúst 1973, gift Vigfúsi
Gíslasyni, f. 8. desember 1973.
Börn þeirra eru Gísli Friðgeir, f.
1. september 2011, og Guðrún
Salóme, f. 21. janúar 2014.
Ingólfur Njarðvík flutti upp í
Dísardal við Suðurlandsveg þeg-
ar hann var sex ára og ólst þar
upp. Hann bjó alla sína tíð í
Reykjavík.
Eftir að grunnskóla lauk hóf
Ingólfur störf hjá Varnarliðinu á
Keflavíkurflugvelli. Hann vann
þar ýmis verkamannastörf í
tæpt ár. Það var svo árið 1967
sem hann hóf störf hjá Rafveitu
Reykjavíkur sem síðar varð Raf-
magnsveita Reykjavíkur sem
sameinaðist síðar í Orkuveitu
Reykjavíkur. Hann vann þar ým-
is verkamannastörf, þá lengst af
í götuljósadeild.
Útför Ingólfs Njarðvík fer
fram frá Grafarvogskirkju í dag,
17. október 2014, og hefst at-
höfnin kl. 13.
son, f. 5. desember
1935, d. 31. desem-
ber 2007. Sam-
mæðra: Kristín
Svanhildur Njarð-
vík, f. 27. júlí 1929,
d. 3. febrúar 2013.
Alsystkini: Eiríkur
Jón Ingólfsson, f. 3.
apríl 1944, Hrafn-
hildur Þuríður Ing-
ólfsdóttir, f. 31. des-
ember 1945, d. 2.
september 2013, og Sóley Njarð-
vík Ingólfsdóttir, f. 18. maí 1947,
d. 18. ágúst 2014.
Ingólfur Njarðvík kvæntist
þann 8. október 1966 Sigríði
Kristjánsdóttur sjúkraliða, f. 24.
mars 1943. Börn Ingólfs Njarð-
vík eru: 1) Guðrún Þórdís Ing-
ólfsdóttir, f. 28. nóvember 1971,
maki er Bjarni Gunnar Björns-
son, f. 4. júlí 1949. Börn þeirra
eru Ingólfur Gunnar, f. 19. sept-
Það er óhugsandi að geta
skrifað í örfáum orðum allt sem
þú varst mér pabbi minn, en við
vorum svo hjartatengd. Þú fórst
alltof snöggt frá okkur og alltof
snemma og við söknum þinnar
góðu nærveru mikið. Ég skildi
aldrei hvað það þýddi að börnin
læra það sem fyrir þeim er haft
fyrr en ég eignaðist börn sjálf
og enn betur núna. Það er allt
sem þú kenndir mér pabbi
minn. Þegar ég svo spurði þig
hvað ég ætti að elda fyrir þig
þegar þú áttir afmæli þá baðstu
bara um kjötfarsbollur með
beikoni! Þetta þurfti ekki að
vera meira en það. Takk fyrir
að kenna mér nægjusemi og að
sjá og finna gleðina og ánægj-
una í litlu hlutunum. Það var
skemmtilegast að fá þig í mat
pabbi minn því þú varst alltaf
svo ánægður og þakklátur fyrir
allt sem ég eldaði. Utanlands-
ferðir hugnuðust þér ekki en
fallega Ísland var annað mál.
Hávaðinn og hraðinn í útlönd-
um voru ekki þitt. Kannski ef
þú hefðir ekki lent í slysinu og
haft fulla heilsu þá hefðir þú
kannski getað notið þessa betur
en ég veit að þú hafðir gaman af
því að fara til Edinborgar og
upplifa allt þar en það nægði
bara. Þér þótti bara fínt að hafa
farið eina ferð. Þú talaðir oft
um hvað hefði verið gaman að
fara á vísindasafnið með Vig-
fúsi. Ég skildi vel að þú hafðir
ekkert til útlanda að sækja.
Heima var best. Takk fyrir að
hafa verið einstaklega hjartgóð-
ur, traustur og ljúfur pabbi fyr-
ir okkur Gunnu. Takk fyrir að
hafa hugsað svona vel um hann
Gísla minn sem hættir ekki að
spyrja um þig. Ég vildi að þú
hefðir verið hjá okkur lengur
því syni mínum þótti svo vænt
um þig og það komst ekki annað
að en afi. Ég fékk fallegu skila-
boðin frá þér pabbi minn frá
Kristínu, Guðrúnu og Einari.
Það létti á sársaukanum og
sorginni. Þú varst maður for-
tíðar pabbi minn en ég held að
það hafi haft eitthvað með það
að gera hvað þú varst þreyttur
á því að vera þreklaus því í
gamla daga varstu heilsu-
hraustur. Þú talaðir líka svo oft
um gamla daga og þá sérstak-
lega árin í Dísardal. Mikið
saknaðir þú hennar Hröbbu
þegar hún lést fyrir tæpu ári en
talaðir ekki mikið um það. Ég
fann það bara. En núna eruð
þið saman aftur. Þú og Hrabba
voruð einstök jólabörn. Þú elsk-
aðir að lesa góðar spennubækur
og horfa á spennumyndir í sjón-
varpinu. Það sem stóð svo upp
úr voru árin hjá Rafmagnsveitu
Reykjavíkur. Þar voru vinnu-
félagarnir sem þér þótti svo
gaman að umgangast og talaðir
oft um það. Síðustu árin hjálp-
uðuð þið mamma mér svo mikið
með litlu börnin mín. Síðustu
þrír mánuðir voru einstaklega
góðir. Þú varst viðkvæmur,
rómantískur og ljúfur maður og
það er það sem ég hef frá þér
pabbi minn sem og þykku var-
irnar! Þú skilaðir þínu og minn-
ingin um ofsalega góðan pabba
og afa lifir í hjörtum okkar. Það
stendur eftir. En sjálfstraustið
þitt var hjá okkur pabbi minn.
Stundum brostir þú og sagðir:
„Ég veit að pabbi er góður
kall.“ Þetta var líka hárrétt –
þú varst góður kall. Sá besti.
Takk fyrir allt pabbi minn og að
vera ætíð til staðar – ég hlakka
svo til að hitta þig aftur. Þín
elskandi dóttir,
Auður.
Bóbó móðurbróðir minn var
alltaf góður við mig og mér
þótti vænt um hann.
Bóbó fæddist á Laugavegi 19,
varð ungur fyrir bíl og fluttist
eftir það með fjölskyldunni í
Dísardal upp við Rauðhóla.
Fyrstu árin var enga leikfélaga
að hafa í nágrenninu en Bóbó
elskaði Brand, Klóa, Brand
yngri og marga ketti eftir það,
heimilishundinn Ali Baba, fálk-
ann Val og meira að segja Bósa,
hund sem komið var fyrir í Dís-
ardal af því að hann var bæði
óalandi og óferjandi.
Bóbó var góður og hrekklaus
strákur en hafði gaman af sak-
lausri stríðni. Hann elskaði há-
tíðir, sumardaginn fyrsta,
sautjánda júní, jólin og þrett-
ándann. Hann skreytti heimilis-
bílinn með blöðrum og fánum
og safnaði dóti í álfabrennur en
jólin með jólaöli og „barnaísn-
um“ hennar ömmu toppuðu
samt allt. „Barnaísinn“ var það
besta sem Bóbó fékk og ég held
að á tímabili hafi honum hreint
ekki verið rótt fyrr en ísinn var
örugglega í höfn.
Ég man eftir Bóbó fallega
sólbrúnum í vegagerð með
Reykjalundarbíl, Bóbó spark-
andi bolta í Smáradal, siglandi á
Hólmsá, horfandi á landsleiki í
fótbolta, Bóbó í Lækjarbotna-
strætó, Bóbó í bíó og hjólandi á
Möve-reiðhjóli með verkfæra-
tösku úr ilmandi leðri. Ég man
fermingardaginn hans Bóbós
þegar öll yngri systkini hans
voru skírð, Bóbó á Zodiacnum,
fyrsta bílnum þeirra Eika, Bóbó
ræktandi kartöflur og öll per-
sónulegu jólakortin frá honum.
Ég man Bóbó með Siggu sinni,
Gunnu og Auði á Njálsgötunni
og hvað fjölskyldan stóð þétt að
baki honum þegar hann slas-
aðist alvarlega í vinnuslysi.
Ég heyrði Bóbó aldrei tala
illa um nokkurn mann. Hann
var lítið fyrir breytingar og
sótti ekki í fjölmenni en góðir
vinnufélagar voru honum mikils
virði. Bóbó var tilfinninganæm-
ur, tryggur og heimakær fjöl-
skyldufaðir. Fjölskylda hans
var honum eitt og allt og hann
geislaði þegar hann sagði mér
frá barnabörnunum sínum.
Að leiðarlokum er ég þakklát
fyrir að hafa eignast dýrmætar
æskuminningar tengdar Bóbó
og hinum Dísardalskrökkunum.
Elsku Sigga, Gunna, Auður
og fjölskyldur. Ég samhryggist
ykkur öllum. Ykkar
Brynja.
Ingólfur Njarðvík
Ingólfsson
✝ RagnheiðurMagnúsdóttir
fæddist á Ak-
ureyri 20. maí
1949. Hún lést á
Landspítalanum 7.
október 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Magnús
Franklín Tryggva-
son, f. 5. ágúst
1921 á Ytri-
Varðgjá, d. 1992,
og Valborg Jónsdóttir, f. 9
desember 1921 á Hólum í
Eyjafjarðarsveit, d. 1994.
Systkini Ragnheiðar eru Jón-
geir, f. 1946, Karl Franklín, f.
1948, Þorgrímur, f. 1954 og
september. Dætur þeirra eru
Rakel Sara, f. 28. ágúst 2003,
Katrín Lind, f. 19 september
2006 og Tinna Karen, f. 6 nóv-
ember 2012.
Ragnheiður gekk í Barna-
skóla Akureyrar og síðan í
Húsmæðraskólann á Lauga-
landi, þar átti Ragnheiður
góðan og lærdómsríkan tíma
sem nýttist henni og fjöl-
skyldu vel bæði í handavinnu,
bakstri og matargerð. Um
árabil sinnti Ragnheiður hús-
móðurstörfum og kom sínum
þremur börnum á legg og
nutu einnig barnabörn hennar
sömu ástúðar frá ömmu.
Ragnheiður starfaði einnig hjá
brauðgerð KEA, Mennta-
skólanum á Akureyri en starf-
aði lengst við Sjúkrahúsið á
Akureyri.
Útför Ragnheiðar fer fram
frá Akureyrarkirkju í dag, 17.
október 2014, kl. 13.30.
Svava Maggý, f.
1962. Ragnheiður
giftist Jóhanni
Steindóri Her-
mannssyni, f. 12
júní 1942, frá
Myrkárdal, í nóv-
ember 1969 og
börn þeirra eru: 1)
Magnús Páll, f. 17.
apríl 1969. 2) Þur-
íður, f. 3 mars
1971, maki Tobías
Sigurðssson f. 13. ágúst 1968.
Börn þeirra eru Kristín
Ragna, f. 10. maí 2000 og
Steindór Óli, f. 1. mars 2005.
3) Drífa, f. 5 ágúst 1977, maki
Jón Sverrir Friðriksson, f. 3
Allar stundir okkar hér, er
okkur ljúft að muna. Fyllstu
þakkir flytjum við þér fyrir
samveruna.
Elsku amma Ragnheiður, nú
ert þú farin frá okkur. Amma,
þú sem varst alltaf til staðar,
gættir okkar ávallt og kenndir
okkur svo margt um lífið. Já,
lífið og tilveran verður skrýtin
en eftir sitja hjá okkur ynd-
islegar minningar um góða
ömmu. Eins og t.d. allir bíltúr-
arnir með ykkur afa sem end-
uðu ávallt á ískaupum, okkur
barnabörnunum til mikillar
gleði. Þá minnumst við einnig
laufabrauðsgerðar í Engimýr-
inni með ykkur afa með kerta-
ljósum og jólasöngvum, prjóna-
og saumastundanna þar sem þú
lést okkur vanda vel til verka.
Með nokkrum orðum lýsum við
minningum okkar um þig eins
og þú varst okkur barnabörn-
unum fimm
Kristín Ragna: Yndislega
amma mín, getum við spilað?
Hvað er í matinn hjá þér í
kvöld? Því amma vissi alltaf
hvað mér þótti gott.
Steindór Óli: Alltaf þegar ég
kom í Engimýrina brosti amma
Ragnheiður.
Rakel Sara: Amma var alltaf
mjúkhent, jákvæð og hug-
myndarík.
Katrín Lind: Amma var
hjálpsöm, hugulsöm og hlýleg.
Tinna Karen: Halló amma.
Besta amma í heimi sem tók
ömmuhlutverkið að sér með
mikilli gleði og ábyrgð.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Elsku afi, við skulum hugsa
vel um þig. Þín Kristín Ragna,
Steindór Óli, Rakel Sara, Katr-
ín Lind og Tinna Karen.
Drífa Steindórsdóttir
Enn og aftur erum við minnt
á hverfulleika lífsins við fráfall
Ragnheiðar. Hún var gift föð-
urbróður okkar og móðir
þriggja barna sem voru á sama
reki og við systkinin og því hef-
ur líf þessara tveggja bræðra
og fjölskyldna þeirra verið þétt
samofið. Samgangur hefur ætíð
verið mikill, börnin fengu oft að
gista á víxl og þá kom það í
hlut mæðra okkar að sinna
okkur og reyndist Ragnheiður
okkur einstaklega vel. Þegar
við vorum börn og fengum
heimþrá, hvarf hún fljótt, því
við mættum skilningi og hlýju.
Á framhaldsskólaárum okkar
áttum við líka athvarf á heimili
þeirra, fyrst í Vanabyggðinni
og síðar Engimýrinni. Það var
notalegt að geta litið inn og
spjallað um daginn og veginn
eða bara lagst í sófann og
fylgst með Leiðarljósi með
Ragnheiði sem upplýsti mann
þolinmóð um gang mála á þeim
bænum.
Þau eru óteljandi skiptin
sem við höfum heimsótt heim-
ilið, setið þar við eldhúsborðið
og þegið góðgjörðir. Ragnheið-
ur tók vel á móti gestum og
þótt ekki væri ætlunin að
staldra lengi við var ekki við
annað komandi en að þiggja
veitingar, heimabakað brauð
og tertur sem hún reiddi fram
á svipstundu.
Ragnheiður fylgdist vel með
lífi okkar systkinanna og
mundi til að mynda alla afmæl-
isdaga í ört stækkandi hópn-
um. Hún og fjölskyldan reynd-
ist okkur systkinunum afar vel
við og eftir fráfall móður okk-
ar, fólst sá stuðningur í því að
vera til staðar, eins og alltaf.
Fyrir það erum við afar þakk-
lát.
Ekki er hægt að minnast á
Ragnheiði án þess að nefna
ömmuhlutverkið en þar naut
hún sín aldeilis að fá að dekra
við og snúast í kringum þessa
fimm frábæru sólargeisla sem
veittu henni ómælda ánægju.
Við vottum fjölskyldunni
okkar innilegustu samúð og
biðjum Guð að styrkja hana og
blessa minningu Ragnheiðar.
Systkinin frá Lönguhlíð,
María, Hörður,
Harpa og Halla.
Ragnheiður
Magnúsdóttir
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur hlýhug, samúð og vináttu við andlát og
útför elsku föður okkar, tengdaföður, sonar,
bróður og afa,
HALLDÓRS GUNNARS ÓLAFSSONAR.
Ólafur Á. Sigurðsson, Kristín Guðjónsdóttir,
Ásgeir Halldórsson, Ragnhildur Dóra Elíasdóttir,
Arndís Halldórsdóttir, Bergþóra Gná Hannesdóttir,
Sigurður Halldórsson, Kristrún Björg Nikulásdóttir,
Karítas Alda Ásgeirsdóttir,
Björg og Þröstur,
Sigurður Ásgeir, Óli og Anna.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vináttu við andlát ástkærrar eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
SJAFNAR ZOPHONÍASDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Maríuhúss
og Droplaugarstaða.
Gunnar M. Steinsen,
Snorri Gunnarsson, Hróðný Njarðardóttir,
Lilja Anna Gunnarsdóttir,
Kristrún Sjöfn Snorradóttir.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæra eiginmanns, föður, tengda-
föður, afa og langafa,
ÚLFARS GUNNARS JÓNSSONAR
húsasmíðameistara.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki B-7
á Landspítalanum í Fossvogi.
Charlotta Olsen Þórðardóttir,
Hulda Hrönn Úlfarsdóttir, Aðalsteinn Finsen,
Edda Sólveig Úlfarsdóttir,
Henríetta Haraldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð, vináttu
og hlýhug vegna andláts móður okkar,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
GUÐRÚNAR ÓLAFÍU ÁRNADÓTTUR.
Sérstaklega viljum við þakka starfsfólki
hjúkrunarheimilis DAS fyrir góða umönnun
og vinsemd.
Selma H. Eyjólfsdóttir,
Oddný Greta Eyjólfsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, dóttir
og systir,
ELÍN ODDGEIRSDÓTTIR,
Skólavörðustíg 16a,
lést sunnudaginn 12. október.
Útförin fer fram frá Áskirkju
þriðjudaginn 21. október kl. 13.00.
Oddgeir Eiríksson, Matthildur María Guðmundsdóttir,
Halldóra L. Sveinsdóttir,
Sesselja Oddgeirsdóttir.