Skessuhorn - 27.05.2014, Blaðsíða 68

68 ÞRIÐJUDAGUR 27. MAÍ 2014
Sjómenn
til hamingju með daginn
hedinn.is
Pétur Þór Lárusson sjómaður á
Akranesi kann að velja sér bifreið
til að aka um á í landlegum. Hann
á 48 ára gamlan amerískan Cadil-
lac Fleetwood Brougham. Það sést
þegar Pétur er í landi um sumar-
tímann því þá fer Kádiljákurinn á
kreik um götur Akraness og víðar.
„Það var búið að blunda í mér lengi
að eignast svona bíl. Ég átti 1800
kúbika Suzuki-mótorhjól áður.
Daginn sem ég keypti bílinn ók
ég suður til Reykjavíkur á hjólinu,
hundblautur í roki og rigningu. Þar
skipti ég á því og þessum bíl. Ég
man alltaf þegar ég ók honum heim
upp á Skaga sama dag að ég hugsaði
hvað það væri nú huggulegt að eiga
góða bifreið til að ferðast á með þak
yfir höfðinu í þessu illviðri. Það var
notaleg tilfinning,“ segir Pétur.
Afar vel með farinn bíll
Hann segist aldrei hafa séð eftir
því að fórna Súkkunni fyrir Kadd-
ann. „Ég nota hann mikið. Fólk
er stundum að spyrja hvort bíll-
inn eyði ekki miklu. Ég svara því
til að hann eyði bara því sem sett
er á hann. Ég hef aldrei mælt það.
Finnst það ekki skipta neinu höfuð-
máli því bíllinn er bara keyrður þeg-
ar ég er í landi. Eyðslan á ársgrund-
velli er því óveruleg. Svo er ekki
mjög dýrt að eiga fornbíla. Trygg-
ingar eru lágar og þar fram eftir
götunum.“ Pétur upplýsir að bíll-
inn sé ekki keyrður nema rétt rúm-
lega 90.000 kílómetra frá upphafi.
Hann var fluttur inn til Íslands frá
Texas í Bandaríkjunum fyrir fjórum
árum. „Það var olíufyrirtæki í Texas
sem átti hann upphaflega og notaði
til að ferja viðskiptavini, aðallega
milli flugvallar og höfuðstöðva. Svo
þótti hann orðinn of gamall. Þá var
hann settur í geymslu í að minnsta
kosti 17 ár. Hann endaði svo hér á
Íslandi. Þetta er mjög góður bíll og
vel með farinn.“
Veiða nú bolfisk
og rækju
Pétur Þór hefur starfað sem sjó-
maður alla tíð. „Ég fékk mína fyrstu
útborgun átta ára gamall þegar ég
fór með pabba, Stefáni Lárusi Páls-
syni, á handfæraveiðar frá Grinda-
vík. Hann var skipstjóri og stýri-
maður héðan frá Akranesi um ára-
tugaskeið en er nú sestur í helg-
an stein. Nú hef ég verið á togar-
anum Þinganesi SF 25 meira og
minna síðastliðin tvö ár. Þessa dag-
ana erum við á rækjuveiðum. Í vet-
ur veiddum við norðan við land en
aflinn var frekar tregur. Það sem
hefur bjargað þessu er að við meg-
um líka veiða fisk samtímis. Við
erum þá með skilju í trollinu sem
aðskilur rækjuna frá fiskinum. Síð-
an fer rækjan í neðri poka trollsins
en fiskurinn í þann efri. Nú í maí
höfum við svo verið í Kolluálnum
í Breiðafirði. Þar hefur rækjuveið-
in verið aðeins betri en fyrir norðan
og mjög fínn afli af fallegum þorski.
Ef það fiskast rækja þá er þó ágæt
afkoma á sjálfum rækjuveiðunum.
Við erum að fá um og yfir 300 krón-
ur fyrir kílóið.“ Þegar rækjuveiðar
eru stundaðar eru aðeins sex í áhöfn
Þinganess. „Það þarf ekki fleiri þeg-
ar við erum á rækjunni. Trollið er
bara híft tvisvar á sólarhring, engar
vaktir. Menn standa bara við með-
an það þarf að vinna. Svo er hvíld
þess á milli. Þetta er jafnvel stund-
um næstum of rólegt.“
Alltaf í burtu
hvort eð er
Pétur býr á Akranesi en togarinn
er gerður út frá Hornafirði sem er
hinum megin á landinu. „Það skipt-
ir ekki svo miklu máli hvaðan skip-
ið er upp á manns eigin búsetu að
gera. Maður er alltaf burtu heiman
að frá sér, sama frá hvaða höfn er
róið. Svona skip eins og Þinganes
er að veiðum víða við landið. Lönd-
unarstaðir verða fyrir valinu eftir
því hvað hentar hverju sinni. Síðast
lönduðum við í Hafnarfirði. Þang-
að er ekki langur vegur frá Akranesi.
Þar áður vorum við á Siglufirði. Svo
höfum við verið á Húsavík, Sauðár-
króki og áfram má telja,“ segir Pét-
ur. Hann var búinn að vera á smá-
bátaveiðum í fjöldamörg ár þar til
hann gerðist togarakarl með því
að munstra sig á Þinganes. „Síðast
var ég á Keili AK í ein fimmtán ár.
Við stunduðum eingöngu netaveið-
ar. Sóttum eftir þorski og skötusel
og rérum mikið frá Arnarstapa á
Snæfellsnesi. Það var fínt að vera
á Keili. Ég hætti þarna þegar bát-
urinn var seldur með aflaheimild-
um. Áður en ég fór á Keili AK var
ég á vertíðarbátunum hér á Akra-
nesi og síðan Akranestogurunum
Höfðavík, Skipaskaga og Sturlaugi
H. Böðvarssyni. Svo var ég á Þór-
halli Daníelssyni frá Hornafirði um
skeið sem og nótaskipinu Jónu Eð-
valds frá sama stað svo eitthvað sé
upptalið. Maður hefur komið víða
við á ferlinum, en ég hef samt allt-
af búið á Akranesi með fjölskyldu
minni.“
Sennilega makríll
í sumar
„Við vorum á fótreipistrolli eft-
ir fiski fyrr í vetur áður en við fór-
um á rækjuna. Í fyrrasumar fórum
við á makrílveiðar. Þá fórum við frá
Höfn í Hornafirði. Það var stutt
þaðan á makrílmiðin og mjög góð
veiði. Stysti túrinn hjá okkur var
innan við tólf tímar. Við lönduð-
um á Hornafirði þar sem makríll-
inn var unninn. Við fórum 14 túra
á einum mánuði. Það er ekki ann-
að að sjá en það gangi vel á Horna-
firði. Þeir hafa verið að bæta við
sig aflaheimildum og styrkja sig.
Þar hefur Skaginn hf. nú verið að
reisa mikla vinnslu fyrir uppsjávar-
fisk sem væntanlega verður tilbúin
fyrir makrílvertíðina í sumar. Við á
Þinganesi vitum þó ekki enn hvort
við verðum sendir á makrílinn. Það
hefur ekki mikið heyrst enn um til-
högun makrílveiða í sumar en mað-
ur reiknar þó frekar með því,“ seg-
ir Pétur Þór og brunar burt á Ká-
diljáknum.
mþh
Sjómaðurinn á Kádiljáknum
Pétur Þór landar rígvænum skötusel á Arnarstapa. Ljósm. fh.
Pétur Þór Lárusson við bílinn góða á Breiðinni á Akranesi ásamt sonarsyni sínum Aroni Óttari Bergþórssyni. Ljósm. mþh.