Skessuhorn - 27.05.2014, Blaðsíða 54

54 ÞRIÐJUDAGUR 27. MAÍ 2014
Skipstjóra
Dag ur í lífi...
Nafn? Ólafur Hallgrímsson.
Starfsheiti? Skipstjóri á M/S
Dantic sem er norskt flutninga-
skip. Dantic er 64 metra langt og
11 metra breitt, svokallað laus-
flutningaskip og lestar um 1700
tonn. Það var smíðað á níunda ára-
tug síðustu aldar, traust og gott
skip.
Fjölskylduhagir? Fráskilinn fjög-
urra barna faðir. Þegar ég á frí í
siglingunum bý ég heima á Akra-
nesi.
Áhugamál? Landafræði, lestur,
ferðalög og margt fleira. Síðan er
mér annt um þá sem minna mega
sín.
Hvernig var vinnudagurinn
(þriðjudagurinn 20. maí)?
Við lestuðum á stað sem heit-
ir Seljestokken í Sogn- og Firða-
fylki í Vestur Noregi í gærkvöldi,
19. maí. Eftir lestun sigldi ég skip-
inu norður á bóginn og þar sem ég
þurfti að stoppa við eyjuna Måløy
og setja í land farþega frá Íslandi. Sá
þurfti að ná hraðferjunni til Björg-
vinjar og flugi heim til Íslands. Um
kl 04:00 tók stýrimaðurinn við. Ég
lagði mig aðeins. Svo var ég ræstur
og kominn aftur upp í brú um tíu-
leytið. Ég sá um siglinguna inn til
Álasunds þangað sem ferðinni var
heitið með farminn. Þar vorum við
um hádegið og hófst losun strax. Á
meðan því stóð fékk ég þær frétt-
ir að við ættum svo að lesta annan
farm á stað sem heitir Hundsvika.
Með því fylgdu skilaboð um að
þeir lestuðu ekki skipið í dag ef við
kæmum eftir kl 20. Dagurinn fór
þannig í það að reka á eftir og losa
skipið á sem skemmstum tíma.
Um leið hringdi ég til Hunds-
vika og reyndi að beita persónu-
töfrunum að ná lestun þó við yrð-
um í seinna lagi. Við sigldum um
kl 17 frá Álasundi og ég náði að
vera komin til Hundsvika klukkan
19:45. Við fengum þar með lest-
un og hún stendur yfir nú þegar ég
ræði við Skessuhorn. Eftir að karl-
arnir verða búnir að lesta skipið er
ferðinni svo heitið til Geitvika þar
sem við losum í nótt. Þetta er því
langur vinnudagur eins og þeir eru
reyndar flestir í þessum strandsigl-
ingum. Ég næ þó að leggja mig á
stíminu til Geitvika og á meðan við
losum þar. Hundsvika og Geitvika
eru bara litlir bryggjustaðir fyrir
sunnan Álasund.
Fastir liðir alla daga? Við siglum
með lausa farma svo sem jarðvegs-
efni og þess háttar til ýmissa staða
meðfram norsku ströndinni. Þetta
eru yfirleitt stuttir túrar og ég þarf
daglega að fá upplýsingar um hvar
eigi að lesta og losa og síðan skila
förmunum bæði hratt og örugg-
lega.
Hvað stendur upp úr eftir
vinnudaginn? Ég náði því mark-
miði sem stefnt var að.
Var dagurinn hefðbundinn? Já,
það má segja það. Það er alltaf
stress að ná lestun og losun á sem
stystum tíma.
Hvenær byrjaðir þú í þessu
starfi? Ég hef verið í þessum flutn-
ingum við Noregsstrendur síðan í
maí 2007. Þessu skipi hef ég stýrt
frá því í ágúst í fyrra. Annars hef
ég starfað í Noregi frá haustinu
2002. Ég hef komið á mörg hundr-
uð staði hér með allri ströndinni,
allt frá Kirkenes í norðri og til
sænsku landamæranna í suðri. Auk
þess hef ég siglt til hinna Norður-
landanna og til hafna við Eystra-
salt og víðar í Evrópu.
Er þetta framtíðarstarf þitt? Já.
Ég verð í þessu á meðan ég stend
í lappirnar.
Hlakkar þú til að mæta í vinn-
una? Tvímælalaust. Ég þrífst
mjög vel í þessari vinnu og þyk-
ir það forréttindi að sigla hér um
norska skerjagarðinn og fá borgað
fyrir það.
Eitthvað að lokum? Ég vona að
börnum mínum og barnabörnum
líði vel sem og og aldraðri móð-
ur minni, auk allra annarra sem
mér þykir vænt um. Svo óska ég
stéttarbræðrum og öllum öðrum
heima á Íslandi gleðilegrar sjó-
mannahátíðar.
mþh
M/S Dantic við bryggju í norskri kvöldsól.
Skagamaðurinn Ólafur Hallgrímsson
við stjórnvölinn á skipi sínu Dantic.
Einn þeirra trillukarla sem gera út
frá Ólafsvík er Haukur Randvers-
son á Geysi SH 39. „Ég byrja yfir-
leitt að róa með handfæri héðan frá
Ólafsvík í mars á hverjum vetri. Ég
ætlaði að gera það sama í ár en það
klikkaði. Hefðbundin mið Ólafs-
víkurbáta sem gáfu góðan afla í
fyrra og áður brugðust í ár. Þó er
það reyndar svo að aflinn var góður
hjá handfærabátunum sem réru nú
snemma í vor frá Arnarstapa. Það
var líka þorskur suður úr öllu, jafn-
vel rétt fyrir utan Hafnarfjörð. Svo
kom hrygningarstoppið í apríl. Það
fór að ganga miklu betur héðan eft-
ir að því lauk. Veiðin var mjög góð
í lok apríl,“ segir Haukur nýkom-
inn úr róðri eitt mánudagssíðdeg-
ið í maí.
Býr fyrir sunnan
Hann er fæddur og uppalinn í
Ólafsvík þó hann sé ekki búsett-
ur þar í dag. „Þetta er ég búinn að
stunda síðan 1983, það er að stunda
trilluútgerð og róa til fiskjar. Í dag
á ég tólf tonna kvóta. Leigi frá mér
ýsu- og steinbítskvótann og veiði
frekar þorsk í staðinn.“ Haukur rær
á handfærum á hraðfiskibát sínum.
„Ég bý nú suður í Reykjavík þó ég
rói héðan frá Ólafsvík og sé með
bátinn hér. Þegar ég er fyrir vestan
á veiðum bý ég svo hjá tengdafor-
eldrum mínum í Stykkishólmi. Ég
ek svo alltaf út í Ólafsvík og aftur
til baka í Hólminn. Ég vil hafa bát-
inn í Ólafsvík og sækja þaðan. Það
hef ég gert alla tíð.“ Á sínum tíma
flutti Haukur suður með fjölskyldu
Trillukarl sem þarf að ráða sínum tíma sjálfur
Haukur er fjölskyldufaðir með fatlaðan son. Það hentar honum best að vera eigin
herra svo hann fái ráðið vinnutíma sínum sjálfur svo hann geti sinnt fjölskyldunni
þegar þörf krefur.
sína. Aðstæður knúðu þau til þess.
„Þetta var árið 1996. Eldri sonur
okkar er fatlaður, hann er með klof-
inn hrygg. Við fórum suður til að fá
betri þjónustu fyrir hann. Ég held
nú samt í dag að þjónustan fyrir
fatlaða sé ekkert betri fyrir sunnan
heldur en hér fyrir vestan. Kannski
bara verri ef eitthvað er.“
Þarf að ráða sínum
tíma sjálfur
Haukur segir að sonur þeirra hjóna
sé mjög duglegur þrátt fyrir fötl-
unina. „Hann stundar til dæm-
is sund af miklu kappi hjá Íþrótta-
félagi fatlaðra og keppir í mótum
bæði hér heima og erlendis. Síð-
an fæddist yngri sonur okkar með
hjartagalla en það tókst að laga það.
Svo er konan mín öryrki.“ Þessi
fötlun og veikindi hafa gert það
að verkum að Hauki finnst best að
vera sjálfstæður trillukarl. Þá hefur
hann þann sveigjanleika sem hann
þarf í sínum vinnutíma til að geta
sinnt fjölskyldunni. „Ég kann vel
við að vera á sjónum. Það fylgir
því ákveðið frelsi að vera sinn eig-
in herra. Ég ræð mínum vinnutíma
mikið sjálfur og það hentar vel fyr-
ir okkar fjölskyldaðstæður þar sem
við erum með fatlað barn. Ég get
þá tekið mér frí ef þess þarf og verð
ekki að vera kominn upp á náð og
miskunn vinnuveitanda. Líklega
mun ég bara halda þessu áfram þar
til ég kemst á eftirlaunaaldur nema
ég missi þá áhugann fyrr,“ segir
hann hress í bragði.
Hefur val milli
möguleika í sumar
Haukur hyggst ekki fara á makríl-
veiðar í sumar eins og svo marg-
ir kollegar hans. Hann hefur ekki
áhuga á þeim veiðiskap. „Það eru
líka margir að tala um að það verði
verðfall á makrílnum í sumar. Því
verði ekki eftir eins miklu að slægj-
ast og á síðustu árum. Hins vegar
á ég grásleppuleyfi sem er á öðrum
bát sem ég er eigandi að. Kannski
ég noti það í ár og fari þá á hrogn-
kelsaveiðar út frá Stykkishólmi.
Þá gæti ég verið bæði á grásleppu
í einhverja daga og svo á handfær-
um með Geysi SH héðan úr Ólafs-
vík. Svo er líka möguleiki að fara á
strandveiðarnar seinna í sumar þeg-
ar ég er búinn með kvótann minn.
Eins og er sé ég til hvernig þetta
þróast. Það er margt sem getur haft
áhrif á það hvernig maður spilar úr
stöðunni.“ mþh
Haukur Randversson landar fallegum handfæraþorski úr bát sínum í Ólafsvíkurhöfn.
Geysir SH kemur hlaðinn til löndunar eftir góðan dag á miðunum.