Læknablaðið - 15.12.2002, Qupperneq 65

UMRÆÐA & FRÉTTIR / BROSHORNIÐ 32
Siðareglur og sársauki
Siöareglur sjúklinga
• Reyndu ávallt að vera upplífgandi. Læknirinn
þinn er mjög önnum kafinn, er stöðugt undir
miklu álagi og þarfnast því allrar þeirrar góðvildar
og stuðnings sem unnt er að veita.
• Reyndu að þjást af þeim sjúkdómi sem herjar á
þig og gleymdu því ekki að orðspor læknisins er í
húfi.
• Reyndu aldrei að spyrja lækninn hvað hann er að
gera og hvers vegna. Það væri til of mikils mælst
að hann útskýrði það fyrir þér á þann hátt að þú
skildir hvað væri á seyði.
• Reyndu aldrei að ræða við nokkurn mann innan
heilbrigðisþjónustunnar um það þegar þér þykir
læknirinn hafa brotið á þér. Mundu að trúnaður
þinn við lækninn er heilagur.
• Reyndu ekki að kvarta ef meðferðin sem þú færð
bætir ekki heilsu þína. Treystu því að læknirinn
hafi öðlast svo djúpa innsýn í eðli sjúkdómsins
sem þú gengur með að bati er líklega ekki besta
lausnin.
• Greiddu alla reikninga frá lækninum umyrðalaust
og með glöðu geði. Þú ættir að líta á það sem for-
réttindi að geta á þann hátt stuðlað að velferð
læknisins og fjölskyldu hans.
Fréttaflutningur
„Ég er með góðar fréttir,“ sagði læknirinn við sjúk-
linginn, „en ég er einnig með slæmar fréttir.“
„Leyfðu mér fyrir alla muni að heyra góðu frétt-
irnar fýrst,“ sagði sjúklingurinn.
„Það verður sérstakur sjúkdómur nefndur eftir
þér.“
Sársaukinn yfirfærður
Hjónin voru mætt á fæðingardeildina og konan kom-
in á tíma. Læknirinn greindi frá því að þeim stæði til
boða að nota sérstakt tæki sem verið væri að gera
tilraun með og gerði það að verkum að sársauki
tengdur fæðingunni færðist frá móður yfir til föður.
Hjónin ákváðu að slá til og prófa gripinn.
Þegar konan var komin í fæðingu stillti læknirinn
tækið á 10% og greindi manninum frá því að nú færi
hann líklega að finna fyrir meiri sársauka en hann
hefði upplifað áður. Öllum viðstöddum til mikillar
undrunar fann maðurinn ekkert til. Læknirinn jók
styrkinn í tækinu hægt og rólega, en maðurinn kenndi
sér ekki meins. Eiginmaðurinn bað meira að segja
um að mesti styrkur yrði settur á tækið þannig að
konan gæti eignast bamið sársaukalaust. Og það gekk
eftir.
Konan hafði ákveðið að njóta sængurlegunnar
heima og yfirgaf því fæðingardeildina ásamt manni
sínum skömmu eftir að hún varð léttari. Þegar hjónin
óku inn heimreiðina að húsi sínu sáu þau hvar bréf-
berinn lá dauður við útidyrnar.
Á veitingastaö
Snæfinnur skurðlæknir ætlaði að gera sér dagamun
og fór út að borða. Þjónninn gekk að borði hans og
sagði:
„Ég er með kryddlegna lifur, froskalappir og soðna
tungu.“
„Það er nefnlega það,“ sagði læknirinn. „Ég er nú
kominn hingað til að borða en ekki til að hlusta á þín
vandamál."
Hreyfingarleysi á miðjum aldri
Halldór og Guðrún voru miðaldra hjón sem leituðu
til Símonar heimilislæknis vegna þreytu og óyndis.
Eftir að hafa heyrt í þeim hljóðið og skoðað þau bæði
sagði læknirinn: „Það er ekkert að ykkur annað en
hreyfingarleysi og leti. Það er best að þið takið ykkur
tak og farið að hreyfa ykkur reglulega úti í guðs-
grænni náttúrunni. Þið ættuð fljótlega að finna hve
góð áhrif það hefur á ykkur.“
Mánuði seinna kom Halldór aftur á stofuna til
Símonar. „Ég fór að ráði þínu, keypti mér golfsett og
hef ekki slegið slöku við frá því við hittumst um dag-
inn, enda líður mér alveg stórkostlega.“
„Það var ánægjulegt að heyra,“ sagði læknirinn.
„En hvernig gengur Guðrúnu?"
„Æ, því miður hefur ekkert breyst hjá henni. Hún
harðneitar að hreyfa sig.“
„Það var leitt að heyra,“ sagði læknirinn. „Ætli sé
ekki vænlegast að ég ræði aftur við hana?“
„Mikið yrði ég þér þakklátur fyrir það,“ sagði
Halldór. „Það er náttúrulega mesta sóun að láta sláttu-
vélina sem ég keypti um daginn fyrir fimmtíu þúsund
kall standa ónotaða í bílskúrnum."
Fleyg orö
Læknislistin snýst um að stytta sjúklingnum stund-
irnar meðan náttúran læknar sjúkdóminn.
- Voltaire
Bjarni Jónasson
bjami.jonasson@gb.hgst.is
Læknablaðið 2002/88 941