Læknablaðið - 15.04.2003, Qupperneq 59

UMRÆÐA & FRÉTTIR / HEILBRIGÐISMÁL Á K O S N I N G A V E T R I
Heilbrigðismál á kosningavetri
Verðum að ræða um byggingu nýs spítala
Rætt við Margréti Oddsdóttur yfirlækni skurðdeildar Landspítala
Kosningarnar nálgast en ekki bólar á því að
stjórnmálamenn hafi áhuga á heilbrigðismálum. Um-
ræður um þennan málaflokk sem þó gleypir fjórðung
ríkisútgjaldanna - og raunar gott betur ef trygginga-
málin eru talin með - eru í algeru lágmarki og varla
hægt að merkja að menn hafi skoðun á honum. Hér í
blaðinu höldum við þó ótrauð áfram að fjalla um
heilbrigðismál á kosningavetri og berum nú niður á
Landspítalanum.
Margrét Oddsdóttir er yfirlæknir á almennri
skurðdeild sem er önnur tveggja stærstu skurðdeilda
Landspítalans. Undir hana heyra tvær legudeildir og
þar starfa 13 skurðlæknar. Margrét starfar einnig sem
kennari í Læknadeild Háskóla Islands.
Bind vonir við sameininguna
Mál málanna hjá stærstum hluta íslenskrar lækna-
stéttar þessi misserin er að sjálfsögðu sameining
stóru sjúkrahúsanna í Reykjavík. Um hana sýnist sitt
hverjum og blaðamaður byrjaði á að inna Margréti
eftir því hvernig sameiningin horfði við henni.
„Á minni deild höfum við talsverðar væntingar til
sameinaðrar skurðdeildar. Við teljum okkur verða
faglega sterkari, frekari sérhæfing verður möguleg
og uppbygging fagteyma sem vinna að ákveðnum
sjúkdómaflokkum verður auðveldari. Árangur að-
gerða eða inngripa er bestur ef þau eru gerð af teymi
sem sérhæfir sig í þeim. Ekki bara skurðlæknirinn,
heldur allir sem koma að ferlinu frá innskrift til út-
skriftar hjá viðkomandi sjúklingi, allt starfslið. Skurð-
deildin er vissulega ein af hátæknideildum sjúkra-
hússins hvað snertir aðgerðaþáttinn en stór hluti af
vinnu okkar felst í samskiptum við sjúklinga og ann-
að starfsfólk, það má ekki gleymast.
Við fluttum saman í nóvember og flutningarnir
gengu vel. En það er afar flókið að flytja og samhæfa
svona mikla starfsemi og alltof snemmt að lala um
hvernig til hefur tekist. Við erum aðþrengd á meðan
nýi barnaspítalinn er ekki kominn í gagnið og lýta-
lækningadeildin ekki flutt suður í Fossvog. Fram að
því höfum við ónógan aðgang að skurðstofum og það
vantar skrifstofuaðstöðu fyrir hluta af starfsliðinu.
Einnig skortir okkur legurými. En ég vænti þess að
sameiningin bæti starfsemi skurðdeildarinnar. Á
hinn bóginn tel ég að sameiningin muni ekki skila
þeim árangri sem hún gæti gert fyrr en við sameinum
starfsemina í Fossvogi og Hringbraut á einum stað.“
- Gagnrýni á yfirstjórn sjúkrahússins hefur verið
allmikil og óvægin á köflum. Sumir ganga svo langt Margrét Oddsdóttir
að segja að þegar rekstrarlegir hagsmunir rekist á þá yfirlœknir á almennri
læknisfræðilegu verði þeir fyrrnefndu alltaf ofan á. skurðdeild Landspítala.
Hvað segir Margrét um þessa gagnrýni?
„Ég get ekki sagt að það hafi slegið mig. Við
stjórnum læknisfræðilegu þáttunum. Vissulega hefur
deildum verið lokað yfir sumarið og biðlistar hafa
lengst en í daglegri vinnu hefur læknisfræðin forgang.
Hins vegar er það vandamál að við skulum búa við
föst fjárlög þar sem við eigum að láta peningana
nægja og gera hlut sem kostar 100 krónur fyrir 60.
Þetta gerir alla starfsemi erfiða en hefur lítið með
yfirstjórnina að gera.“
Hálfgildings kennarar?
Eins og áður er nefnt sinnir Margrét kennslu í lækna-
deild Háskóla íslands. Hvernig metur hún kennslu-
hlutverk sjúkrahússins - er spítalinn betri kennslu-
stofnun nú en fyrir sameiningu?
„Eitt af því sem sameiningin ætti að skila er öfl-
ugri staða til kennslu og þjálfunar unglækna, í það
minnsta hvað varðar skurðdeildina. Það er eitt af
stóru verkefnunum okkar, að sinna unglæknum og
nemum. Samningur spítalans og Háskóla íslands er
tiltölulega nýr og hann á eftir að útfæra betur. Ef
okkur tekst að styrkja samstarf Landspítalans og Há-
skólans verður það báðum stofnunum til góðs.
Þröstur
Haraldsson
Læknablaðið 2003/89 343