Læknablaðið - 15.07.2003, Blaðsíða 65

UMRÆÐA & FRÉTTIR / EVRÓPSKT SAMSTARF
Staða mála hjá CPME áríð 2003
Fastanefnd evrópskra lækna sem áður nefndist
CP heitir fullu nafni Standing Committee of Euro-
pean Doctors, CPME. Stafirnir CP nægðu ekki þar
sem margar fastanefndir aðrar eru starfandi. Eg hef
verið fulltrúi Læknafélags Islands í CPME frá árinu
2000 og eru að jafnaði haldnir þrír fundir árlega þótt
ég hafi ekki komist til að sækja þá alla.
Stjórn CPME
Eins og komið hefur fram í fyrri skýrslum mínum um
starf CPME hef ég verið endurskoðandi félagsins
(internal auditor) frá því í apríl 2001 og var endur-
kjörin í það embætti á fundi 29. mars síðastliðinn til
tveggja ára. Petta þýðir að ég á seturétt á fundum
framkvæmdastjómar (executive committee). Forseti
er Dr. Rainer Brettenthaler, heimilislæknir frá Salz-
burg í Austurríki og lýkur kjörtímabili hans um ára-
mótin 2003/2004. Við af honum tekur Bernard Grew-
in frá Svíþjóð. Varaforsetar em fjórir, Dr. Lambis
Christopoulos frá Grikklandi, Dr. Len Harvey frá
Bretlandi, Dr. Pedro Nunes frá Portúgal og Dr. Jesp-
er Poulsen frá Danmörku og gjaldkeri er prófessor
Karsten Vilmar frá Þýskalandi. PriceWaterhouse-
Coopers hefur endurskoðað reikninga síðustu ár og
hefur fjárhagurinn verið réttur af með því að gera
fjölmargar breytingar, en líklegt er að frekari sparn-
aði mætti ná fram með því að draga úr túlkaþjónustu.
Ekki verður þó auðvelt að gera slíkar breytingar!
Eins og ávallt eru viðfangsefni CPME fjölbreytt.
Sum eru gegnumgangandi ár frá ári, taka smávægi-
legum breytingum eða ná ekki fram að ganga, en
CPME kemur sér upp stefnu í flestum málum sem
viðkoma læknastétt og einkum samskiptum við Evr-
ópusambandið. Það er því mikilvægt að vera í góðum
tengslum við nefndir og ráð og framkvæmdastjórinn,
hin lögfróða Lisette Tiddens-Engwirda, er betri en
enginn þar sem hún hefur margra ára reynslu frá sínu
fyrra starfi í því að ganga slíkra erinda, lobbyera eins
og það er kallað (krunka saman eða stinga saman
nefjum í reykfylltum bakherbergjum?).
Forsetinn hefur sótt mikilvæga fundi með fulltrú-
um ESB, sjá síðar.
Mikill tími hefur farið í fyrirhugaða stækkun ESB
eins og vænta má, enda hafa væntanleg aðildarlönd
og umsóknarlönd átt fulltrúa á fundum CPME, án
þess að eiga þar fulla aðild. Réttur sjúklinga til þess
að fá meðferð annars staðar en í heimalandinu hefur
verið ofarlega á baugi, og læknar telja mikilvægt að
það liggi einnig ljóst fyrir hver réttindi og skyldur
lækna verði eftir stækkunina.
Vorfundur árið 2003
Eftirfarandi eru helstu mál sem voru til umræðu og
afgreidd á fundi í mars 2003:
1. Sameiginleg viðbrögð Evrópskra lækna, dýra-
lækna, tannlækna, hjúkrunarfræðinga, ljósmæðra,
lyfjafræðinga og arkitekta við drögum að tilskipun
Evrópuþings og Evrópuráðs um gagnkvæma við-
urkenningu á menntun/starfsréttindum. Fulltrú-
um þessara stétta, þar á meðal Dr. Brettenthaler,
var boðið á fund Evrópuþingsins í október á
síðasta ári til þess að ræða drög að tilskipun um
gagnkvæma viðurkenningu á starfsréttindum. Til-
gangur fundarins var að heyra hvernig þessar
stéttir teldu að markmiðum yrði best náð. Dr
Brettenthaler lagði áherslu á að læknastéttin væri
sátt við það fyrirkomulag sem nú ríkti. Tillögur
framkvæmdastjórnar ESB myndu þýða að erfið-
ara yrði fyrir evrópska lækna að flytja sig milli
landa og það getur CPME ekki sætt sig við.
Þá mótmælti CPME því að læknum sé skipt í
tvo hópa: Takmarkaðan hóp sérfræðinga sem
fengju sjálfkrafa viðurkenningu milli landa (ein-
ungis 17 sérgreinar) en mun fleiri greinar yrðu
flokkaðar sem almennar (35) og fengju ekki slíka
viðurkenningu á silfurfati. Þetta myndi hindra
verulega þá frjálsu för milli landa sem stefnt hefur
verið að.
Til þess að tryggja rétt neytandans og öryggi
sjúklinga yfir landamæri verður að veita heilbrigð-
isþjónustu samkvæmt lögum þess lands þar sem
meðferð fer fram en ekki samkvæmt lögum
heimalandsins. Þó fagnar CPME því að stefnt sé
að sveigjanlegri löggjöf sem geri ráð fyrir samráði
við stéttina, en vill að textinn sé skýr og að
samstarf við læknastéttina sé tekið fram í lögum.
I Iið 13 í uppkastinu segir að engin sérgrein
skuli vera í aðildarlöndunum sambærileg við það
starf sem heimilislæknar vinna nú. Þar sem þetta
eigi ekkert skylt við raunveruleika nútímans,
heimilislækningar séu að verða sérgrein í fleiri og
fleiri Evrópulöndum, þá eigi að strika þetta út.
Loks eigi hlutastörf í námi ekki að vera undan-
tekning heldur sjálfsagður valkostur sem náms-
læknum standi til boða.
2. I ályktun um útgáfu ritsins Tóbak í smásjá segir að
í ritinu komi fram skýrar leiðir til þess að vernda
lýðheilsu, þar á meðal sannar upplýsingar um
heilsutjón af völdum tóbaks, ekki sé lengur hægt
að halda því fram að sumar sígarettur séu minna
skaðlegar en aðrar, sjá megi fyrir endalok tóbaks-
Katrín Fjeldsted
Höfundur er heimilislæknir.
621 Læknablaðið 2003/89
Læknablaðið 2003/89 621