Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.07.2003, Blaðsíða 85

Læknablaðið - 15.07.2003, Blaðsíða 85
Seroxat GlaxoSmithKline TÖFLUR; N 06 A B 05 R B Hver tafla inniheldur; Paroxetinum INN, klórlð, hemihydric. 22,8 mg, samsvarandi Paroxetinum INN 20 mg. Töflurnar innihalda litarefnið títantvíoxíð (E171). Ábendingar: Þunglyndi (ICD-10: Meðalalvarleg til alvarleg þunglyndisköst). Þráhvggju- oq/eða áráttusýki. Felmtursköst (panic disorder). Félagslegur ótti/iélagsleg fælni. Almenn kvíðaröskun. Áfallastreituröskun. Skammtar og lyfjagjöf: Fullorönir. Þunglyndi: Mælt er með 20 mg á daq sem upphafsskammti, sem má auka I allt að 50 mg á dag háð svörun sjúklings.öldruðum skal ekki gefinn stærri skammtur en 40 mg á dag. Þráhyggju-áráttusýki: Mælt er með 40 mq skammti á dag, en hefja skal meðferð meo 20 mg á dag. Auka má skammt I alft að 60 mg á dag háð svörun sjúklings. Felmtursköst. Mælt er með 40 mg skammtí á dag, en hefja skal meðferð með 10 mg á dag. Auka má skammt I allt að 60 mg á daq háð svörun sjúklings. Félagslegur ótti/félagsleg fælni: Mælt er með 20 mg skammti á dag, sem má auka I allt að 50 mg á dag háð svörun sjúklings. Skammtur er aukinn um 10 mg hverju sinni eftir þörfum. Almenn kviðaröskun: Mælt er með 20 mg skammti á dag. Auka má skammtinn um 10 mq hverju sinni, hiá þeim sjúklingum sem svara ekki 20 mg skammti, að hámarki 50 mg á dag náo svörun sjúklings. Áfallastreituröskun: Mælt er með 20 mg skammti á dag. Auka má skammtinn um 10 mg hverju sinni, hiá þeim sjúklingum sem ekki svara 20 mg skammti, að hámarki 50 mg á dag náð svörun sjúklings. Börn Lyfið er ekki ætlað börnum. Frábendingan Þekkt ofnæmi fyrir paroxetlni eða öðrum innihaldsefnum lyfsins. Varnaðarorð og varúðarreglun Paroxetín á ekki að gefa sjúklingum samtímis MAO-hemlum og ekki fyrr en 2 vikum eftir að gjöf MAO-hemfa hefur verið hætt. Eftir það skal hefja meðferð varlega og auka skammta smám saman þar til æskileg svörun næst. Ekki skal hefja meðferð með MAO-hemlum innan tveggja vikna eftir að meðferð með paroxetlni hefur verið hætt. Hjá sjúklingum sem þegar eru á meðferð með róandi lyfjum skal gæta varúðar við gjöf paroxetíns, eins og annarra sérhæfðra serótónín endurupptökuhemla (SSRI lyfja), þar sem við samtlmis notkun þessara lyfja hefur verið greint frá einkennum sem gætu verið vísbending um illkynja sefunarheilkenni. Eins og við á um önnur geðdeyfðarlyf skal gæta varúðar við notkun paroxetíns hjá sjuklingum sem þjást af oflæti. Sjálfsmorðshætta er mikil þeqar um þunglyndi er að ræða og getur hún haldist þótt batamerki sjáist. Þvl þarf að fylgjast vel með sjúklingum í byrjun meðferðar. Við meðferð á þunglyndistímabilum sjúklinga með geðklofa geta geðveikieinkenni versnað. Hjá sjúklingum með geðhvarfasýki (manic-depressive sjúkdóm), getur sjúkdómunnn sveiflast yfir í oflætisfasann (maníu). Gæta skal almennrar varúðar við meðhöndlun þunqlyndis hjá sjúklinqum með hjartasjúkdóma. Nota skal paroxetín með varúð njá sjúklingum með flogaveiki.Við aívarlega skerta lifrar- og/eða nýrnastarfsemi skal nota lægstu skammta sem mælt er með. Einstaka sinnum hefur verið qreint frá lækkun natríums í blóði, aðallega hjá öldruðum. Lækkunin gengur ytirleitt til baka þegar notkun paroxetíns er hætt. Mælt er með því að dregið sé úr notkun smám saman þegar hætta á notkun lyfsins. Gláka; Eins og aðrir sérhæfir serótónfn viðtakahemlar (SSRI) veldur paroxetin einstaka sinnum útvikkun sjáaldra og skal þvi nota það með varúð hjá sjúklingum með þrönghornsgláku. Einungis takmörkuð klinísk reynsla er af samtímis meðferð með paroxetlni og raflosti. Milliverkanir: Vegna hamlandi áhrifa paroxetins á cýtókróm P450 kerfið I lifrinni (P450 II 06) getur það hægt á umbroti lyfja sem umbrotna fyrir tilstilli þessa enzýms, t.d. sumra þríhringlaga geðdeyfðarlyfja (imipramlns, deslpramins, amitriptýlms, nortriptýlins), sterkra geðiyfja at flokki tenótíazína (t.d. perfenazíns og tíórídazíns) auk lyfja við hjartsláttartruflunum í flokki 1C (t.d. flekainíðs og rópafenóns). rannsókn á milliverkunum in-vivo þar sem gefin voru samtfmis (við stöðuga þéttni) paroxetín og terfenadín (enzýmhvarfetni fyrir cýtókróm CYP3A4) komu engin áhrif af paroxetini fram á lyfjanvörf terfenadíns. Ekki er talið að samtfmis notkun paroxetíns og annarra efna, sem eru enzýmhvarfefni fyrir CYP3A4, hafi neina hættu í för með sér. Ekki er talið nauðsynlegt að breyta upphafsskömmtun þegar gefa á lyfið samhliða lyfjum sem eru þekkt fyrir að örva ensímumbrot (t.d. karbamazepin, natríumvalpróat). Allar slðari skammtabreytingar skal miða við klinisk áhrif (þol og virkni). Samtimis notkun címetidíns og paroxetíns getur aukið aðgengi paroxetfns. Daqleg gjöf paroxetins eykur blóðvökvaþéttni prócýklidins marktækt; önnur andkólinvirk lyf gætu orðið fyrir svipuðum áhrifum. Lækka skal skammta prócýklidíns ef vart verður andkólínvirkra áhrifa. Eins og við á um aðra sérhæfða serótónín endurupptökuhemla getur samtímis notkun paroxetins og serótónínvirkra efna (t.d. MAO-hemla, L-trvptófans) leitt til 5HTtengdra verkana (Serótónlnvirk heilkenni; sjá kafla 4.8). Áhætta við notkun paroxetlns með öðrum efnum sem verka á miðtaugakerfið hefur ekki verið metin kerfisbundið. Ber þvl að gæta varúðar ef nauðsynlega þarf að gefa þessi lyf samtímis.Gæta skal varúðar hjá sjúklingum á samhliða meðferð með paroxetini og litíum vegna takmarkaðrar reynslu njá sjúklingum. Gæta skal varúðar við samtimis notkun paroxetíns og alxóhóls. Meðganga og brjóstagjöf: Takmörkuð reynsla er af notkun lyfsins á meðgöngu oq lyfið skilst ut (brjóstamjólk og á því ekki að nota það samhliða brjóstagjöf. Alcstur: Sjá kafla um aukaverkanir. Aukaverkanir: Algengar (>1%): Meltingarfæri: Ogleði, niðurgangur, munnþurrkur, minnkuð matarlyst, meltingartruflanir, nægðatregða, uppköst, truflanir á bragðskyni, vindgangur. Miðtaugakerfi: Svefnhöfgi, þróttleysi, seinkun á sáðláti, brenglun á kynlífsstarfsemi, skjálfti, svimi, æsingur, vöðvatitringur, taugaveiklun. Þvag- og kynfæri: Þvaglátatruflanir. Augu: Þokusýn. Húo: Aukin svitamyndun. Sjaldgæfar (< 1 %): Almennar: Bjúgur (á útlimum og í andliti), þorsti. Miðtaugakerfi: Væqt oflæti/oflæti, tilfinningasveiflur. Hjarta- og æðakern: Gúlshraðsláttur (sinus trachycardia). Miög sjaldgæfar(<0,1 %) AÍmennar: Serótónínvirkt heilkenni. Blóð: Óeðlilegar blæðingar (aðallega blóðhlaup ( húð (ecchymosis) og Suri) hafa einstaka sinnum verið skráðar, blóðflagnafæð. augakerfi: Rugl, krampar. Innkirtlar: Einkenm lík ofmyndun prólaktins, mjólkurflæði. Húð: Ljósnæmi. Lifur: Tímabundin hækkun á lifrarenzýmum. Taugakerfi: Extrapýramídal einkenni. Augu: Bráð gláka. Timabundið of láqt gildi natriums í blóði (gæti verið (tengslum við óeðlilega sevtrun ADH), eirikum hjá eldri sjúklingum. Tlmabundin hækkun eða lækkun á blóðþrýstingi hefur verið skráð við paroxetinmeðferð, oftast hiá siúklingum sem eru fyrir með of háan blóðþrýstinq eða kviða. Alvarleg áhrit á íifur koma stöku sinnum fyrir og skal þá meðferð nætt. Sé sjúklingur tekinn snöggleqa af meðferð geta komið fram aukaverkanir eins og svimi, geðsveiflur, svefntrufíanir, kvíði, æsingur, ógleði og svitaköst. Fái sjúkíingur krampa skal strax hætta meðferð. Ofskömmtun: Þær upplýsingar sem til eru um ofskömmun paroxetíns hafa sýnt að öryggismörk þess eru við. Greint hefur verið frá uppköstum, útvlkkun sjáaldra, sótthita, breytingum á blóðþrvstingi, höfuðverki, ósjálfráðum vöðvasamdrætti, órósemi, kvlða og hraðtakti við ofskömmtun paroxetíns auk þeirra einkenna sem greint er frá í kaflanum „Aukaverkanir”. Sjúklingar hafa almennt náð sér án alvarleqra afleiðinga, jafnvel þegar skammtar allt að 2000 mg hafa verið teknir í einu. öðru hvoru hefur verið greint frá dái eða breytingum á njartalínuriti og örsjaldan frá dauðsföllum, yfirleitt þegar paroxetín hetur verið tekið í tengslum við önnur geðlyf með eða án alkóhóls. Ekkert sértækt mótefni er þekkt. Meðferðin skal vera samkvæmt almennum reglum um meðferð við ofskömmtun á þunglyndislyfjum. Þar sem við á skal tæma magann annað hvort með þvi að framkalla uppköst eða magaskolun eða hvort tveggja. I kjölfar magatæmingar má gefa 20 til 30 g af virkum lyfjakolum á 4 til 6 klst. fresti fyrsta sólarhringmn eftir inntöku. Veita skal stuðningsmeðferð með tíðu eftirliti lífsmarka og itarlegum athugunum. Lyfhrif. Lækningaleg verkun paroxetfns næst við sértæka hömlun á endurupptöku serótónlns. Paroxetín hemur ekki endurupptöku annarra taugaboðefna. Séreinkenni þess eru að það hefur nánast enga andkóllnvirka, andhistaminvirka og andadrenvirka eiginleika. Paroxetln hemur ekki mónóamínoxidasa. Áhrif á hjarta- oq æðakerfi og blóðrás eru minni og færri Samanborið við þrihringlaga geðdeyfóarlyfin klómipramín og imipramin. Lyfjahvörf: Frásogast að fullu frá meltingan/eqi óháð þvi hvort fæðu er neytt samtímis. Umbrotnar töluvert við fyrstu umferðum lifur. Hámarksþéttni (bloði næst eftir um 6 klst. Við endurtekna inntöku næst stöðug þéttni innan 1-2 vikna. Dreifingarrúmmál er um 10 l/kg. Próteinbinding er um 95%. Umbrotnar í óvirk umbrotsefni, sem skiljast út með þvagi og hægðum. Ekki hefur með vissu verið sýnt fram á samband milli blóðþéttni og klínlskrar verkunar lyfsins. Helmingunartimi í plasma er um 24 klst. Útlit: Hvltar, sporöskjulaga, kúptar töflur, með deiliskoru á annarri hliðinni og merktar Seroxat 20 á hinni. Pakkningar og verð 1. janúar 2003: 20 stk. (þynnupakkað) verð 3.516 kr.; 60 stk. (þynnupakkað) verð 9.107 kr.; 100 stk. (þynnupakkað) verð 14.040 kr.; mixtúra 150 ml, 2mg/ml verð 3.719 kr. Hámarksmagn sem ávísa má með lyfseðli er sem svarar 30 daga skammti. Ezetrol Skrásett vörumerki MSP Singapore Company, LLC, 300 Beach Road, The Concourse #13-05/06, Singapore 199555 MSD Töflur: C10 AX 09 Virkt innihaldscfni: 10 mg af ezetimíbi. Abendingar: Frumkomin kólesterólhcekkun (Primary Hypercholesterolemia):Ezelro\ gefið samhliða HMG-CoA afoxunarmiðlahemli (statíni) er ætlað ásamt ákveðnu mataræði fyrir sjúklinga með arfblendna ættgenga kólesterólhækkun (hetcrozygous familial hypercholesterolemia) og kólcstcrólhækkun sem ekki er ættgcng (non-familial hypercholcsterolcmia) og ekki cr hægt að mcðhöndla mcð statíni á viðcigandi hátt. Ezetrol einlyfjameðferð, cr ætluð ásamt ákveðnu mataræði fyrir sjúklinga með arfblcndna ættgcnga kólestcrólhækkun (heterozygous familial hypercholcsterolemia) og kólesterólhækkun sem ekki er ættgeng (non-familial hypercholesterolemia) þar sem statín er ekki talið viðeigandi cða er ekki þolað. Arjhrein œttgeng kólesterólhœkkun (Homozygous Familial Hypercholesterolemia):Ezctro\ gefið samhliða statíni, er ætlað ásamt ákvcðnu mataræði fyrir sjúklinga með arfbreina ættgenga kólesterólhækkun. Sjúklingar geta einnig fengið aðra meðferð samhliða (t.d. LDL blóðskilun (apheresis)). Arfhrein sítósterólhœkkun (Homozygous Sitosterolemia (Phytosterolemia)):Ezetro\ er ætlað ásamt ákveðnu mataræði fyrir sjúklinga með arfhreina sítóstcrólhækkun. Rannsóknum scm sýna virkni Ezctrol sem forvöm við fylgikvillum æðakölkunar (atherosclerosis) hefur cnn ekki verið lokið. Skammtar: Sjúklingar skulu vera á viðeigandi fitulækkandi fæði áður cn meðferð cr hafin og skal því haldið áfram mcðan á meðferð með Ezetrol 10 mg töflum stendur. Ezetrol er ætlað til inntöku. Ráðlagður skammtur af Ezetrol er ein 10 mg tafla daglega. Ezetrol 10 mg töfiur má taka inn á hvaða tíma dags sem er, mcð eða án fæðu. Þegar Ezetrol er bætt við statín skal annað hvort viðhalda upphafsskammti statínsins eða viðhalda þcim skammti sem þegar er tekinn. í þcssum tilvikum skal athuga skammtaleiðbeiningar fyrir það tiltekna statín. Samhliða gjöf með gallsýru-sequestra (hile acid sequestrants):Gefa skal Ezetrol annað hvort 2 klst. fyrir eða 4 klst. eftir að gallsýru-sequestra gjöf lýkur. Notkun hjó öldruðum:Engin þörf er á aðlögun skammta hjá öldruðum. Notkun hjó hörnum.Böm og unglingar 10 ára: Engin þörf er á aðlögun skammta. Hinsvegar er klínísk reynsla hjá bömum og unglingum (9 til 17 ára) takmörkuð. Böm < 10 ára: Engar klínískar upplýsingar em fyrir hcndi, því er mcðferð með Ezetrol ekki ráðlögð. Skert lifrarstarfsemi: Engin þörf er á aðlögun skammta hjá sjúklingum mcð væga skerðingu á lifrarstarfscmi (Child Pugh gildi 5 til 6). Meðferð með Ezetrol er ckki ráðlögð hjá sjúklingum mcð miðlungsmikla (Child Pugh gildi 7 til 9) cða vemlega (Child Pugh gildi > 9) skcrðingu á lifrarstarfsemi. Skert nýrnastarfsemi:Engin þörf er á aðlögun skammta hjá sjúklingum mcð skcrta nýmastarfsemi. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða cinhverju hjálparefnanna. Vinsamlegast lcitið upplýsinga í Samantekt á eiginleikum lyfs (SPC) fyrir viðkomandi statín, þcgar Ezetrol er gefið samhliða statíni. Ekki skal veita samsetta meðferð með Ezetrol og statíni á meðgöngu eða við brjóstagjöf. Ekki skal gefa Ezetrol með statíni sjúklingum sem hafa viðvarandi lifrarsjúkdóm eða stöðuga óútskýranlega hækkun á transamínasagildum. Varnaöarorö og varúðarreglur: Vinsamlcgast leitið upplýsinga í Samantekt á eiginleikum lyfs (SPC) fyrir viðkomandi statín, þegar Ezetrol er gefið samhliða statíni. LifrarensfmÁ samanburðarrannsóknum hjá sjúklingum sem fá Ezctrol ásamt statíni hefur viðvarandi hækkun á transamínösum ( þreföld eðlileg efri mörk) komið fram. Þegar Ezetrol er gefið ásamt statíni, skal framkvæma lifrarpróf þegar meðferð hefst og síðan samkvæmt ráðleggingum fyrir viðkomandi statín.Slerr lifrarstaifsemi.Þar sem áhrif aukinnar þéttni ezetimíbs í líkamanum hjá sjúklingum með miðlungsmikla cða vcrulcga skcrðingu á lifrarstarfscmi eru óþckkt, cr Ezetrol ckki ráðlagt. Fíbröt.Öryggi og verkun ezetimíbs samhliða fíbrötum hcfur ckki verið staðfest og er samhliða gjöf Ezetrols og fíbrata því ckki ráðlögð. Ciklósporín: Gæta skal varúðar þegar hcfja skal ezetimíb mcðferð þar hjá sjúklingum scm taka ciklósporín. Magn Iaktósa í hvcrri töflu (55 mg laktósaeinhýdrat) er líklega ekki nægilegt til að framkalla sértæk cinkcnni laktósaóþols. Milliverkanir: í forklínískum rannsóknum hefur verið sýnt fram á að ezetimíb örvar ekki cýtókróm P-450 umbrotsensím. Engar klínískt marktækar milliverkanir hafa komið fram milli ezctimíbs og lyfja sem vitað er að umbrotna fyrir tilstilli cýtokróma P-450 1A2, 2D6, 2C8, 2C9 og 3A4, eða N-asetýltransferasa. í klínískum rannsóknum á milliverkunum hafði ezetimíb engin áhrif á lyfjahvörf dapsóns, dextrómetorfans, dígoxíns, getnaðarvamarlyfja til inntöku (etinýlestradíóls og levónorgcstrcls), glípizíðs, tolbútamíðs, mídazólams við samhliða notkun. Címetidín hafði engin áhrif á aðgcngi ezctimíbs þcgar lyfin voru gefin samtímis. Sýrubindandi lyf: Samhliða gjöf sýrubindandi lyfja hægði á frásogi ezetimíbs en hafði engin áhrif á aðgcngi lyfsins. Þessi minnkaði frásogshraði crckki talinn hafa marktæka klíníska þýðingu. Kólestýramín: Samhliða gjöf kólestýramíns lækkaði mcðalgildi AUC fyrir heildar czctimíb (ezetimíb + ezetimíb-glúkúróníð) um u.þ.b. 55 %. Þessi milliverkun getur dregið úr þcirri auknu lækkun LDL-kólesteróls sem kemur fram þegar ezetimíbi cr bætt við kólestýramín mcðferð. F/Tirö/.'Samhliða gjöf fenófíbrats jók þéttni heildar ezetimíbs u.þ.b. 1,5 falt og samhliða gjöf gemfíbrósfis jók þéttnina u.þ.b. 1,7 falt. Þessi aukning er ekki talin hafa klínískt marktæka þýðingu. Fíbröt gcta aukið kólesterólútskilnað með galli sem getur lcitt til gallsteinamyndunar. í forklínískri rannsókn á hundum varð aukning á kólesteróli í galli í gallblöðru af völdum ezetimíbs. Þrátt fyrir að ckki sé Ijóst hvaða þýðingu þcssar forklínísku niðurstöður hafi fyrir menn, er samhliða gjöf ezetimíbs og fíbrata ekki ráðlögð fyrr en rannsóknir hafa verið gerðar á notkun hjá sjúklingum. Statín:Engar millivcrkanir af klínískri þýðingu komu fram þegar ezetimíb var gefið samhliða atorvastatíni, simvastatíni, pravastatíni, Ióvastatíni eða flúvastatíni. Ciklósporín: Rannsakaðir voru átta sjúklingar scm farið höfðu í nýmaígræðslu og voru í jafnvægi á ciklósporín meðferð, þeir vom mcð krcatínín úthrcinsun > 50 ml/mín. Þegar sjúklingunum var gefinn cinn 10 mg skammtur af ezetimíbi jók það meðalgildi AUC fyrir heildar ezetimíb um 3,4 (aukningin spapnaði bilið 2,3 til 7,9) samanborið við heilbrigða einstaklinga úr í annarri rannsókn (fjöldi = 17). í annarri rannsókn voru rannsakaðir sjúklingar með alvarlcga nýmabilun (kreatínín úthrcinsun 13,2 ml/mín/l,73m ) sem biðu nýmaígræðslu og fengu fjölda lyfja, þ.á m. ciklósporín. Þessir sjúklingar vom 12 falt næmari fyrir heildar ezetimíbi þegar sömu viðmið vom notuð. Meöganga og brjóstagjöf: Ekki skal gefa Ezetrol samhliða statíni á meðgöngu eða við brjótagjöf, vinsamlegast leitið upplýsinga í Samantckt á ciginleikum lyfs (SPC) fyrir viðkomandi statín. Mcðganga:Aðcins ætti að gefa þunguðum konum Ezetrol ef það reynist algerlega nauðsynlcgt. Engar klínískar upplýsingar um notkun ezetimíbs á meðgöngu em fyrirliggjandi. Rannsóknir á dýmm sem fcngu ezetimíb citt sér bcnda hvorki til bcinna né óbcinna skaðlegra áhrifa á meðgöngu, þroska fósturvísis/fósturs, fæðingar cða þroska eftir fæðingu. BrjóstagjöfiEkki cr ráðlegt að gefa konum sem hafa böm á brjósti Ezctrol. Rannsóknir á rottum hafa sýnt að czctimíb skilst út í brjóstamjólk. Ekki er vitað hvort lyfið skilst út í brjóstamjólk hjá konum. Aukaverkanir: Klínískar rannsóknir scm stóðu í 8 til 14 vikur þar sem 3366 sjúklingum vom gefin 10 mg af ezetimíbi á dag, cinu sér eða ásamt statíni, sýndu fram á að ezctimíb þolist almennt vel og aukaverkanir vom venjulega vægar og tímabundnar. Samanlögð tíðni skráðra aukaverkana vegna ezctimíbs var svipuð og milli ezctimíbs og lyfleysu. Einnig var fjöldi þcirra sem hættu í meðferð vegna aukaverkana svipaður hjá þcim scm fengu czctimíb og þcim sem fcngu lyfleysu. Eftirfarandi algcngar (> 1/100, < 1/10) lyfjatengdar aukaverkanir vom skráðar hjá sjúklingum sem fengu czctimíb citt sér (fjöldi = 1691) eða ásamt statíni (fjöldi = 1675):Ezetimíb eitt sér: Taugakerfi: Höfuðverkur. McltingarfærfiKviðverkir og niðurgangur. Ezctimíb ásamt statíni: augakerfi:Höfuðverkur, þreyta. Mcltingarfæri:Kviðverkir, hægðatregða, niðurgangur, vindgangur og óglcði. Stoðkerfi: Vöðvaverkir. Niðurstöður blóðrannsókna:í klínískum samaburðarrannsóknum á mcðferð með ezetimíbi einu sér, var tíðni klínískt mikilvægra hækkana á transamínösum (ALAT og/cða ASAT þrcföld cðlileg efri mörk, við endurtcknar mælingar) svipuð fyrir ezetimíb (0,5 %) og lyfieysu (0,3 %). I rannsóknum á samhliða gjöf var tíðnin 1,3 % hjá sjúklingum sem fengu ezetimíb ásamt statíni og 0,4 % hjá sjúklingum sem fengu statín eitt sér. Þessar hækkanir voru yfirleitt án einkenna, án tcngsla við gallstíflu og gengu til baka þegar meðferð var hætt eða við áframhaldandi meðferð. Marktæk hækkun á CK (tíföld eðlileg efri mörk) hjá sjúklingum sem fengu ezctimíb eitt sér cða ásamt statíni var svipuð þcirri hækkun sem átti sér stað þegar um lyfleysu var að ræða eða statín eitt sér. Afgreiðsla: Lyfseðilsskylda. Greiðsluþátttaka: 0. Pakkningar og verö (apríl, 2003): Töflur: 10 mg 28 stk. 5911 kr. 98 stk. 17987 kr. Handhafi markaðsleyfis: MSD-SP Ltd., Hertford Road, UK-Hoddesdon, Hertfordshire ENl 1 9BU, Bretland. Umboðsaðili á íslandi: Farmasía ehfi, Síðumúla 32, IS-108 Reykjavík. Læknablaðið 2003/89 641
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.