Læknablaðið - 15.04.2004, Blaðsíða 51

UMRÆÐA & FRÉTTIR / GÆÐAÞRÓUN í HEIMILISLÆKNINGUM
inn. Það segir sína sögu að í öðru amti þar sem þetta
hefur verið reynt voru læknar beðnir að gefa þessum
heimsóknum einkunnir í skjóli nafnleyndar. Eftir
fyrstu heimsóknina voru menn dálítið taugaóstyrkir
og einkunnin var 6,5 á 10-kvarðanum en eftir þá
næstu hækkaði einkunnin í 8,5.
Þessar heimsóknir bera árangur eins og sást í at-
hugun sem gerð var í Ringköbing þar sem sjónum
var beint að útskriftum lækna á þremur lyfjaflokk-
um: sýklalyfjum, gigtarlyfjum og kólesteróllækkandi
lyfjum. Helmingur læknanna í amtinu fékk heim-
sókn en hinn ekki. Engin breyting varð á útskrift
sýklalyfja og kólesteróllækkandi lyfja. Hins vegar
varð veruleg breyting á útskrift gigtarlyfja hjá þeim
sem fengu heimsókn. Það dró umtalsvert úr útskrift
þeirra á Cox-2 hemlurum en notkun þeirra hefur
verið mjög mikil í Danmörku."
Símenntun í fræðsluhópum
Auk þessara heimsókna eru framlögin til gæðaþró-
unar notuð til að kosta ráðgjöf um símenntun. Hún
fer þannig fram að dagskrár fræðslufunda og lækna-
ráðstefna eru bornar undir kennslufræðing sem met-
ur gagnsemi þeirra fyrir lækna. Þá styður gæðaþró-
unarsjóðurinn einnig svonefnd audit-verkefni þar
sem læknar gera faglega úttekt á starfsemi sinni og
síðast en ekki síst styrkir hann fræðsluhópa lækna
sem gegna mikilvægu hlutverki í gæðastarfi og end-
urmenntun danskra heimilislækna. Langflestir þeirra
taka þátt í starfsemi slíkra hópa en í þeim eru yfirleitt
8-10 læknar sem hittast reglulega á fræðslu- og um-
ræðufundum.
„Þeir fá styrki til að leigja sali og útvega gesta-
fyrirlesara en það er gert til að þeir þurfi ekki að
reiða sig á fyrirlesara sem lyfjafyrirtækin útvega
þeim. Læknar greiða hluta af kostnaðinum við þessa
fundi úr eigin vasa en geta dregið hann frá skatti. Við
teljum þessa fræðsluhópa afar mikilvæga eins og sést
á því að þriðjungur af gæðaþróunarframlögunum
rennur til þeirra,14 segir Jesper.
Hann leggur áherslu á að allt frumkvæði í gæða-
þróunarmálum komi frá læknum. „Heimilislæknar
eiga frumkvæðið og stinga upp á gæðaþróunarverk-
efnum. Ef þau reynast vel eru þau tekin upp á lands-
vísu,“ segir Jesper.
I samningi en ekki skylda
Gæðaþróunarstarfið er fellt inn í kjarasamning heim-
ilislækna við amtsstjórnina en hann rennur út eftir
tvö ár. Menn eru þegar farnir að huga að næsta samn-
ingi og Jesper Lundh nefnir fjögur atriði sem læknar
hafa áhuga á að koma á framfæri þar.
„í fyrsta lagi viljum við beina sjónum okkar að því
sem nefnt er „shared-care“, það er að auka samráð
þeirra sem sjá um sjúkling á leið hans í gegnum heil-
brigðisþjónustuna. í öðru lagi viljum við koma á sam-
ræmdu mati á sjúklingum. I þriðja lagi viljum við efla
upplýsingatæknina í samskiptum sjúkrahúsa og ein-
stakra lækna og í fjórða lagi koma á notkun gæðavísa.
Varðandi það síðastnefnda viljum við leggja áherslu á
þrjá sjúkdóma, sykursýki, heilabilun og háþrýsting,
og kanna hvaða gæðavísar nýtast best til að mæla
gæðastarf heimilislækna í meðferð þeirra,“ segir
Jesper.
Hann er ekki viss um að gæðavísar séu endilega
besta leiðin til að efla gæði læknisstarfsins en nefnir
þó einn sem fylgist með því hversu oft sjúklingar leita
til læknis. „Ef 15% sjúklinga heimilislæknis koma aft-
ur og aftur á stofuna án þess að vera haldnir alvarleg-
um sjúkdómi þá er eitthvað að gæðunum hjá viðkom-
andi lækni. Hann á greinilega erfitt með að ljúka við-
tölum við sjúklinga sem finnst þeir þurfa að koma
aftur og aftur."
Þótt gæðaþróunarstarf sé hluti af kjarasamningi
eru danskir heimilislæknar ekki skyldaðir til að taka
þátt í því. „Á stofunni sem ég starfa á eigum við rétt
á að fá 250.000 krónur á ári úr gæðaþróunarsjóðnum
en við getum afsalað okkur þessum peningum til
annarra. Við getum líka sótt um meira fé ef við erum
með spennandi verkefni í gangi.
Ég er ekki viss um að rétt sé að skylda lækna til
gæðastarfs og leggja á þá kvaðir. Það getur leitt til alls
kyns undarlegra hluta eins og reynslan sýnir. í Bret-
landi er til dæmis lögð sú kvöð á sjúkrahús að þar
skuli sjúklingar vera komnir í sjúkrarúm áður en tvær
klukkustundir eru Iiðnar frá því þeir komu. Þessari
kröfu hafa menn mætt með því að taka hjólin undan
vögnunum sem notaðir eru til að flytja sjúklinga og
kalla þá rúm,“ segir Jesper Lundh.
Jesper Lundh í Heilsugœsl-
unni í Garðabœ þar sem
blaðamaður Lœknablaðs-
ins hitti hann að máli.
Læknablaðið 2004/90 331