Læknablaðið - 15.05.2006, Page 32

FRÆÐIGREINAR / TREFJAVEFSLUNGNABÓLGA
Amíódarón getur valdið ýmiskonar sjúkdóms-
ástandi í lungum. Talið er að um 0,1-1% þeirra
sem nota lága skammta fái lungnabreytingar
en allt að 50% þeirra sem nota háa skammta.
Lungnasjúkdómur getur komið eftir nokkra daga
notkun lyfsins en algengast er að sjúklingar hafi
verið á lyfinu í 18-24 mánuði. Lýst hefur verið
bráðurn lungnaskaða, hægbráðum (subacute)
millivefslungnasjúkdómi, trefjavefslungnabólgu,
lungnaíferðum með eósínófíklum, lungnatrefjun
og lungnahnúðum (7).
Einkenni sjúklinga með trefjavefslungnabólgu
í tengslum við amíódaróngjöf eru svipuð og ann-
arra með trefjavefslungnabólgu. Oftast er um að
ræða hósta, mæði, hitavellu og almennan slapp-
leika (8).
Myndgreiningarrannsóknir þessara sjúklinga
eru með rnjög fjölbreytilegum niðurstöðum. Oft er
um að ræða dreifðar millivefsbreytingar, stundum
dreifðar eða afmarkaðar lungnablöðrubreytingar
og stundum getur verið um staka hnúða að ræða.
Oftast sjást mun meiri breytingar á tölvusneið-
myndum en koma fram á röntgenmyndum af
lungum (9).
Almennt er ráðlegt að hætta gjöf lyfsins og
meðhöndla sjúklinga með barksterum þegar
trefjavefslungnabólga kemur í tengslum við
amíódaróngjöf. Hafa ber í huga að tímalengd
barksterameðferðar þarf að vera nægilega löng
til þess að ekki sé hætta á að lyfið sé enn til staðar
í líkamanum og endurkoma eigi sér stað (7, 8).
Einkenni og öndunarbilun geta verið lengi til stað-
ar miðað við margar aðrar gerðir trefjavefslungn-
abólgu og skýrist það af löngum útskilnaðartíma
lyfsins.
Það auðveldar greiningu á amíódarón orsök-
uðum lungnasjúkdómi ef til staðar eru myndgrein-
ingarrannsóknir af lungum og mælingar á lungna-
starfsemi áður en meðferð er hafin og þær síðan
endurteknar á meðan meðferð stendur. Fyrsta
merki um byrjandi eituráhrif er skerðing á loft-
dreifiprófi með kolmónoxíði (6,7).
Mikilvægt er að muna eftir áhrifum amíód-
aróns á lungu. Ef sjúklingar sem eru að taka það fá
einkenni frá lungum er mikilvægt að rannsaka þá
ítarlega og taka vefjasýni frá lungum. Hætta skal
meðferðinni og þörf er á steragjöf.
Þakkir
Rannsóknin varstyrkt afVísindasjóði Landspítala,
Vísindasjóði Félags íslenskra lungnalækna og
Minningarsjóði Odds Ólafssonar. Höfundar þakka
lungnalæknum fyrir aðgang að upplýsingum
um sjúklingana í rannsókninni og Þórdísi Erlu
Ágústsdóttur fyrir aðstoð við myndvinnslu.
Heimildir
1. Cordier JF. Organising pneumonia. Thorax 2000; 55: 318-28.
2. Cordier JF. Cryptogenic organizing pneumonia. Clin Chest
Med 2004; 25: 727-38.
3. Epler GR. Bronchiolitis obliterans organizing pneumonia.
Arch Intern Med 2001; 161:158-64.
4. Colby TV. Pathologic aspects of bronchiolitis obliterans
organizing pneumonia. Chest 1992; 102: 38-43.
5. American Thoracic Society/European Respiratory Society
Classification of the idiopathic interstitial pneumonias:
international multidisciplinary consensus. American Thoracic
Society/European Respiratory Society. Am J Respir Crit Care
Med 2002; 165: 277-304.
6. Camus P, Martin WJ 2nd. Rosenow EC 3rd. Amiodarone
pulmonary toxicity. Clin Chest Med 2004; 25: 65-75.
7. Camus P, Bonniaud P, Fanton A, Camus C, Baudaun N,
Foucher P. Drug-induced and iatrogenic infiltrative lung
disease. Clin Chest Med 2002; 165: 277-304.
8. Camus P, Fanton A, Bonniaud P, Camus C, Foucher P.
Interstitial lung disease induced by drugs and radiation.
Respiration 2004; 71: 301-26.
9. Epler GR. Drug-induced bronchiolitis obliterans organizing
pneumonia. Clin Chest Med 2004; 25: 89-94.
388 Læknablaðið 2006/92