Læknablaðið - 15.07.2008, Side 23

FRÆÐIGREINAR
RANNSÓKNIR
vika. Vankomýcín var einnig notað með gentamíc-
íni og piperacillini í 25 tilvikum eða 13,7%.
Af þeim blóðræktunum sem teknar voru þegar
sýklalyfjameðferð var hafin reyndust 23 jákvæðar
frá 13 sjúklingum og ræktuðust KNS í 12 skipti,
Staphylococcus aureus í tvö, Pseudomonas í fimm
skipti (þar af fjórum sinnum frá sama sjúklingn-
um) og einu sinni ræktuðust bacillus spp, coryne-
bacterium eða E. coli. I átta af þessum 23 skiptum
var um að ræða vamandi sýklalyfjameðferð eða
meðferð einfaldra sýkinga (amoxicillin (með eða
án clavulanic sým), trimetoprim/sulfamethox-
azól eða mycostatin) en í 15 tilfellum hafði sterkari
sýklalyfjameðferð verið hafin (amínóglýkósíð, 3.
eða 4. kynslóðar kefalósporin eða glýkópeptíð).
Sýklalyfjanæmi
Bakteríur voru næmar fyrir gentamícíni, því lyfi
sem bömin voru oftast á, í 36 ræktunum af 75,
eða í tæplega 50% tilfella. Kóagúlasa-neikvæðir
stafýlókokkar vom næmir fyrir gentamícíni í
30,8% tilvika.
Blóðmynd
Skoðaðar voru blóðrannsóknir sem gerðar voru
samdægurs blóðræktunum.
Að meðaltali var fjöldi hvítra blóðkorna (leuco-
cyta) 4,2 (xl09/L). Miðgildið var 1,8. Ræktanir
þar sem fjöldi hvítra blóðkorna samdægurs var
< 0,5 vom 127 eða 25,1% ræktana. Ræktanir þar
sem fjöldi hvítra blóðkoma var < 1,0 vom 185 eða
36,6% (tafla I).
Bam var með daufkymingafæð (neutropeniu)
þegar 302 ræktanir voru gerðar eða í rúmlega 60%
tilfella. Daufkyrningafjöldi var að meðaltali 2,5
(xl09/L), miðgildi var 0,5. Sum barnanna höfðu
hins vegar eðlilegan fjölda daufkyrninga en starfs-
hæfni þeirra var ekki metin. Að meðaltali var
daufkyrningafæð 9 daga löng.
Daufkyrningafæð hafði verið til staðar að með-
altali 8,9 ± 10,1 daga þegar blóðræktxm var gerð.
Miðgildið var 5,0 dagar. Lengsti tími daufkyrninga-
fæðar var 71 dagur. Sjö blóðræktanir voru gerðar á
fyrsta degi daufkymingafæðar, 26 á öðmm degi en
alls 46 á þriðja og fjórða degi (mynd 4).
Líkamshiti
Meðalhiti við blóðræktun reyndist 38,8 ± 0,98 °C
og var miðgildið 38,9 °C. Hæsta hitastig var 41,4
°C og lægsti hiti 35,5 °C.
Aðskotahlutir
Skráð var hvort bam hefði einhvem aðskotahlut
þegar blóðræktun var gerð. í 97,3% blóðræktana,
það er 508 rækhmum, reyndist barn hafa annað-
hvort holæðarlegg eða lyfjabrunn og var ekki gerð-
ur greinarmunur þar á. í 14 tilfellum var bam ekki Mynd 3. Sýklalyfjanotkun
x • * þegar blóðræktunin var
með nernn aðskotahlut þegar bloðræktun var gerð. gfjg
Samanburður
Hvítblæði ogföst æxli
Blóðræktanir og blóðgildi vom borin saman hjá
börnum með hvítblæði og föst æxli. Börn með
hvítblæði voru 21, fullnægjandi upplýsingar um
blóðniðurstöður lágu fyrir hjá öllum og voru
blóðræktanir teknar hjá 18. Böm með föst æxli
voru 97, fullnægjandi blóðniðurstöður lágu fyrir
hjá 81 þeirra og voru blóðræktanir teknar hjá 33.
Marktækur munur reyndist vera bæði á fjölda
blóðræktana og fjölda jákvæðra ræktana hjá hóp-
unum tveimur (tafla II).
Ekki reyndist marktækur munur á líkum á
daufkyrningafæð þegar blóðræktun var gerð, en
marktækur munur var á meðallengd daufkyrn-
ingafæðar í börnum með hvítblæði og börnum
með föst æxli á tímabilinu.
Jákvæðar og neikvæðar blóðræktanir
Bomar vom saman niðurstöður blóðprófa og hiti
frá bömum með jákvæðar og neikvæðar blóð-
ræktanir (tafla III). Aldrei var marktækur munur
á blóðgildum.
Niðurstöður hjá börnum með jákvæðar og nei-
kvæðar blóðræktanir voru einnig bornar saman
með tilliti til hæsta hitastigs síðustu 12 klukku-
stundir fyrir ræktun. Ekki fannst tölfræðilega
Tafla II. Hvítblæði vs föst æxli: Samanburöur á blóöræktunum og blóögildum.
(Reiknaö út frá fjölda barna meö fullnasgjandi upplýsingar um blóöniöurstööur, þ.e. 267 blóörcektanir frá 18
börnum meö hvítblæöi og 255 blóöræktunum frá 81 barni meó föst æxli)
Hvítblæði Föst æxli P-gildi
Meöalfjöldi blóöræktana 14,8 3,1 <0,0001
Meöalfjöldi jákvæöra blóöræktana 3,2 1,1 0,0014
Daufkyrningafæö vió blóöræktun (%) 60 62,9 0,51
Lengd daufkyrningafæöar (dagar) 11,3 5,9 <0,0001
LÆKNAblaðið 2008/94 535