Fréttatíminn - 19.09.2014, Síða 25

Sorgin sem
hvíldi yfir
heimilinu
þegar ég kom
heim var
ólýsanleg.
Guðmundur Konráðsson hefur misst
fjölda ástvina og átti lengi vel erfitt
með að finna gleðina. Löngu seinna
gerði hann sér grein fyrir að leyndar-
dómurinn á bak við hamingjuna er sam-
hygð og eining manna. Mynd/Hari
Nýbýlavegi 12, Kópavogur
facebook.com/kruderi
Við eigum afmæli
á morgun
Í tilefni 1 árs afmælis okkar
bjóðum við í kökuveislu á
morgun, laugardaginn
20. sept. frá kl. 10-17.
20% afsláttur verður
af súrdeigsbrauðum um
helgina og kynning á glænýju
vínarbrauðunum okkar.
Allir hjartanlega velkomnir.
Stuðningur eftir snjóflóðið
Þó Guðmundur hafi öðlast þennan
skilning nú var hann sannarlega
ekki kominn á þennan stað þegar
þriðja áfallið reið yfir. 26. október
1995, fyrir tæpum 19 árum síðan,
létust 20 manns í snjóflóðinu á Flat-
eyri. „Ég var þá fluttur frá Flateyri
en þarna misstum við mikið af vin-
um og frændfólki, bæði börn, ung-
menni og fullorðna. Þetta áfall var
af öðrum toga þar sem það bættist
alltaf við eftir því sem dagurinn
leið. Fyrst fréttum við að það hefði
orðið snjóflóð. Siðan fréttum við að
einhver hefði dáið. Áfallið hélt alltaf
áfram að stækka.“ En Guðmundur
segir að viðbrögð samfélagsins alls
hafi nú verið gjörólík því sem áður
var, sérstaklega ef hann ber það
saman við þegar litli bróðir hans
lést og fólk vissi ekki hvernig það
átti að bregðast við. „Eftir snjóflóðið
kom stuðningurinn frá öllu landinu,
og reyndar náði hann út fyrir landstein-
ana. Þá samhygð og stuðning var ótrú-
lega að upplifa og sýndi mér svo vel hvað
það er mikilvægt að loka ekki heldur
gangast við sorginni, sitja með henni og
syrgja saman.“
Þegar faðir Guðmundar lést 17.
mars 2004 fann hann að samfélagið
var enn tilbúnara til að tala um sorg-
ina. „Enn og aftur upplifði fjölskylda
mín mikinn stuðning og mér liggur við
að segja að við vorum orðin svo vön
að segja bless að það var bara sorg og
söknuður sem var næstu árin. Engin
skelfing, svartnætti eða aðrar tilfinn-
ingar sem oft rísa með. Fyrir mig skipti
þessi stuðningur sköpum í öllu sorgar-
ferlinu. Það varð fyrir vikið ekki eins
persónulegt, ef svo má að orði komast,
þessi þrúgandi einvera og þyngsli sem
fylgdu þegar litli bróðir minn dó. Allt
var miklu opnara.“
Leyndarmálið er samhygð og
eining
Með dyggri leiðsögn andlegs kenn-
ara hans segist Guðmundur með tím-
anum hafa gert sér grein fyrir að lífið
sé í raun búið til úr hugmyndum hvers
og eins, hugar-myndum. „Hugmyndum
um sjálfan þig, hvernig heimurinn er,
hver er að brjóta lögmál guðs og hvern-
ig er best að refsa honum. Þetta er samt
allt blekking. Reyndar gengur það svo
langt að sá sem trúir þessum hugar-
myndum er í raun einnig hugmynd.
Þegar ég sá sannleikann í þessu gat ég
sagt með fullri vissu að ég hafði staðið
við loforðið sem ég gaf bróður mínum
því eina leiðin til að uppfylla loforðið
var að sjá að það er enginn raunveru-
legur aðskilnaður, þú og ég. Þessi heil-
un sem kemur með sannri einingu ýtti
mér af stað til að gera eitthvað ennþá
stærra,“ segir Guðmundur en skipu-
lagning fyrstu Heimsljóss messunar
fyrir 5 árum var ein birtingarmynd
þess hjá Guðmundi.
„Nokkur ár eru síðan ég fór að taka
eftir því að það var eitthvað leyndarmál
falið í samhygð og einingu manna, og
ég skynjaði að það var eitthvað miklu
dýpra en sá heilandi kraftur sem er til
staðar þegar einhverju er gefin full at-
hygli. Þessi upplifun ýtti mér af stað í
ferðalag þar sem ég upplifði óendan-
lega fegurð, samhygð og kærleika.“
Erla Hlynsdóttir
erla@frettatiminn.is
viðtal 25 Helgin 19.-21. september 2014