Fréttatíminn - 19.09.2014, Qupperneq 28
Við lánum 1.500.000 kr. aukalega til þeirra sem
eru að kaupa sér húsnæði í fyrsta skipti.*
Að kaupa húsnæði er stór ákvörðun og því um að gera
að vega og meta alla kosti í stöðunni. Húsnæðislána
ráðgjafarnir okkar hafa víðtæka reynslu og góðan skilning
á aðstæðum ungra fasteignakaupenda og geta því gefið
þér góð ráð.
Ræddu við húsnæðislánaráðgjafa í næsta útibúi.
*Heildarlánveiting bankans að meðtöldu viðbótarláni er þó að hámarki 90% af kaupverði. Lántakandi þarf að standast greiðslumat
og uppfylla aðrar útlánareglur bankans. Veittur er helmingsafsláttur af lántökugjöldum til þeirra sem eru að kaupa í fyrsta sinn.
Lántakandi þarf að greiða kostnað við greiðslumat, skjalagerðargjald, þinglýsingargjald og, ef við á, kostnað við veðbanda og
lánayfirlit. Á www.islandsbanki.is getur þú reiknað mánaðarlegar afborganir, árlega hlutfallstölu kostnaðar og heildarkostnað.
islandsbanki.is Netspjall Sími 440 4000 Facebook
Ertu að hugsa
um að kaupa þína
fyrstu fasteign?
Húsnæðislán
50% afsláttur af lántökugjöldum við kaup
á fyrstu eign er veittur til áramóta
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
6
3
9
4
4
Harður heimur í London
Bellatrix var úti í London í 4 ár
með hléum, en meðlimir hljóm-
sveitarinnar bjuggu þar lengst í tvö
ár. Hugmyndirnar voru stórar og
væntingar miklar. Það þurfti sterk
bein til þess að lifa af harðan heim
tónlistarinnar í milljónasamfélagi.
„Þetta var ógeðslega gaman.
Við spiluðum stanslaust í tvö ár.
Alveg gríðarleg keyrsla, sem
er rosa gaman þegar maður er
ungur. Allt svo nýtt, nýtt fólk og
nýir staðir. Við urðum samt þreytt,
og það var kannski bara það sem
gerði útslagið. Við tæmdum okkur
bara líkamlega og andlega. Ekki
bara á harkinu heldur líka hvert á
öðru. Hugtakið hljómsveit er mjög
magnað. Það vilja allir eitthvað en
samt líka sitthvað. Við rifumst eins
og hundar og kettir en í dag erum
við öll mjög góðir vinir. Það er það
sem stendur upp úr. Við komumst í
gegnum þetta ósködduð.“
Árið 2001 hættir Bellatrix og
hópurinn tvístraðist um allar jarðir
en Elíza varð eftir í London.
„Ég ætlaði sko alveg að meika
það sem sólólistamaður. Ég var
orðin svo fræg og ætlaði sko aldeilis
að láta þetta ganga upp. Svo komu
fyrstu tónleikarnir og ég fékk
áfall. Tónleikarnir gengu vel og
fullt af fólki mætti en ég var ein.
Ég fór alveg inn í mig og var 15 ára
aftur. Það tók mig svolítinn tíma að
byggja upp sjálfstraust og öryggi til
þess að gera þetta ein.“
„Ég hætti við sólóplönin, fann
að ég var ekki tilbúin og stofnaði
hljómsveitina Scandinavia í sam-
starfi við nokkra vini mína í Lond-
on. Það var mín aðferð við að halda
áfram að vinna í músík, en í sam-
starfi við aðra. Það skal enginn van-
meta mátt hljómsveitarsamstarfs,“
segir Elíza. „Stuðningurinn er svo
mikill og traustið. Ég varð fyrir smá
vonbrigðum með sjálfan mig. Ég
hélt að ég væri meira töff, en svo er
þetta meira mál.“
Elíza kom heim árið 2006 og var í
mikilli óvissu með hvað hún ætlaði
og hvað hana langaði að gera.
„Ég var eiginlega bara komin á
það að hætta í tónlist. Langaði að
gera eitthvað allt annað. Svo um leið
og maður ætlar að sleppa takinu
þá kemur eitthvað nýtt upp. Þá fór
ég að semja lögin á fyrstu sólóplöt-
una mína. Ég vildi hafa hana mjög
einfalda og taka allt upp í fáum
tökum og hrátt. það voru ekkert svo
margir sem náðu því,“ segir Elíza
og hlær.
„Eftir plötuna fór ég í Listahá-
skólann í kennsluréttindanám.
Ég vissi voðalega lítið um það en
mamma mín hafði bent mér á það.
Það var rosalega gaman og ég
kynntist mörgu fólki og fékk nýja
sýn. Eins og bara það að nýta eitt-
hvað af reynslu minni til þess að
kenna, ég hafði enga trú á því að
ég gæti gert það, en svo fannst mér
það bara rosa gaman. Krakkarnir
virðast fíla mig og ég þarf ekkert
að hafa alltof mikið fyrir þessu.
Eftir þetta nám fór ég til London í
meistaranám í listkennsufræðum
og byrjaði að kenna þar.“
Á þessum tíma hafði Elíza kynnst
Gísla og stuttu seinna fór hugurinn
að leita heim.
„Við vorum búin að þekkjast í
svolítinn tíma og unnum að annarri
plötunni minni hér heima saman.
Eftir að ég flutti út fór þetta að þró-
ast aðeins meira og árið 2010 vorum
við orðin par.“
Elíza sinnir tónmenntar- og um-
sjónarkennslu í Háaleitisskóla við
Ásbrú á gamla hersvæðinu við
Keflavíkurflugvöll.
Borgar sig stundum að grínast
Árið 2010 þegar Eyjafjallajökull
gaus og heimsbyggðin fylgdist með
fréttum frá Íslandi fékk Elíza símtal
frá fréttamanni Al Jazeera sjón-
varpsstöðinni í Englandi og var með
undarlega en skemmtilega bón til
söngkonunnar.
„Ég fékk símtal þegar ég var í
skólanum í London frá fréttamanni
sem sagðist hafa fengið ábendingu
um að ég væri starfandi íslenskur
tónlistarmaður í London. Hann
spurði hvort ég vildi ekki koma í
fréttirnar hjá þeim og hjálpa þeim að
bera fram Eyjafjallajökull og ef ég
væri í stuði kannski semja smá lag
upp á grín. Þetta átti að vera seinna
sama dag og þeir myndu senda bíl
til að sækja mig og skutla heim,“
segir Elíza. „Það var það sem fékk
mig til að segja já, að fá að keyra um
London með einkabílstjóra, sem
gerist ekki oft.
Ég samdi lag á 2 mínútum og fór
og flutti þetta og pældi svo ekkert
meira í því. Viku seinna þegar ég var
í lestinni þá er þar kona sem segir
við mig að lagið hafi verið flott, svo
hringir fréttamaðurinn aftur og
segir mér að þessi frétt hafi verið sú
vinsælasta á stöðinni frá upphafi og
þeir séu búnir að sýna hana mörgum
sinnum. Upp úr því fór þetta um allt
internetið og fréttir birtust út um
allt. New York Times, Telegraph,
Huffington Post og fleiri miðlum.
Svo var það breskt plötufyrirtæki
sem biður mig að gefa út lagið í
hvelli. Þá fórum við Gísli í studíó
og gerðum lagið að 3 mínútna lagi
og gáfum út næstum strax,“ segir
Elíza. „Lagið seldist vel og fékk góða
spilun út um allt og hefur verið not-
að í heimildarmyndum og bíómynd
og lifir en góðu lífi. Það borgar sig
greinilega að grínast smá.“
Baráttan gengur hægt
Nú hefur þú starfað í tónlist í rúm
tuttugu ár, þrátt fyrir ungan aldur.
Finnst þér hlutverk konunnar í
tónlistarbransanum ennþá jafn
lítið eða hefur þetta þróast eitthvað
í jákvæða átt?
„Mér finnst þetta þróast alveg
rosalega hægt, ég verð bara að
segja það. Ég er ekki vön því að
hengja mig á leiðinlega hluti en
stundum finnst mér þetta einum
of þreytandi. Til dæmis þegar far-
ið er yfir íslenska tónlistarsögu þá
er oft konum lítið hampað. Á þeim
árum sem Kolrassa vann músík-
tilraunir komu fram stelpur, sem
vöktu mikla athygli en var aldrei
talað um. Kolrassa krókríðandi er
stundum ekki nefnd á nafn, þrátt
fyrir 3 plötur og miklar vinsældir.
Ég held samt að þetta sé ekki
meðvitað hjá körlunum en þeir
hugsa þetta oftar út frá eigin upp-
lifun,“ segir Elíza. „Þetta stendur
þó allt saman til bóta með stofnun
Kítón sem eru samtök kvenna í
tónlist, sem ég styð alveg 100%“
Elíza og Gísli vinna mikið sam-
an að listinni og eru með mörg
verkefni fyrir erlenda aðila, þar
sem þau semja lög fyrir listamenn
og auglýsingar. „Þetta er bara
svona heimavinna, beint frá býli.
Það var meðvituð ákvörðun að
flytja hingað í Hafnirnar og vinna
saman heima. Þegar maður hefur
búið í stórborg lengi þá eru vega-
lengdir eitthvað sem maður veltir
ekki fyrir sér. Ég er ekki nema 6
mínútur út í búð. Kannski verður
þetta erfiðara í vetur, en þá er
maður bara meira heima,“ segir
Elíza alsæl á Suðurnesjunum.
Næstu tónleikar Elízu verða
á Airwaves, þar sem hún kemur
fram á Kíton tónleikum á Bunk
Bar laugardaginn 8. nóvember.
Hannes Friðbjarnarson
hannes@frettatiminn.is
„Eftir að ég flutti út fór þetta að þróast aðeins meira og árið 2010 vorum við orðin par.“
28 viðtal Helgin 19.-21. september 2014