Þjóðlíf - 01.12.1985, Síða 53

Grenndarútvarp
Grenndarútvarp hefur einnig þarrn
möguleika að nálgast hlustendur sína á
annan hátt, veita þeim meiri beina aðild
að dagskrárgerð. Þannig má til að
mynda vel hugsa sér að nemendum
framhaldsskóla yrði veitt tilsögn í út-
varpsþáttagerð og skólamir á svæðinu
sæju síðan til skiptis um ákveðna þætti í
útvarpinu.
Hið sama má segja um bamaútvarp.
Samstarf við bamaskóla kemur einnig
mjög vel tO greina.
í hveiju byggðarlagi glíma íbúamir
við margvísleg sameiginleg úrlausnar-
efni og áhugamál sem hingað tO hafa
ekki verið talin fjölmiðlamatur, en hafa
öU skOyrði tO að vera það í grenndar-
útvarpi.
í sjálfu orðinu grenndarútvarp felst sá
skilningur að það sé útvarpið í grennd-
inni, útvarp í grennd við hlustandann.
Þetta þýðú: um leið að fréttamenn og
aðrir starfsmenn útvarpsms eiga að
vera tíðir gestir á samkomum og vinnu-
stöðum á svæðinu. Útvarpshlustendur
hafa væntanlega heyrt hvemig frétta-
menn Ríkisútvarpsins hafa með blönd-
uðum þætti eftir hádegi á laugardögum
hrint náskyldri hugmynd í framkvæmd
með miklum ágætum. Þá em frétta-
menn á vettvangi þar sem ýmsar sam-
komur fara fram, ræða við fólk um mál-
efni sem það hefur kunnugleika á og
fleira í þeim dúr.
Enginn vafi er á að í þeirri nánd, sem
hér hefur verið lýst í örfáum orðum, eru
tOvistarmöguleikar grenndarútvarps
fólgnir. Á þessu sviði eiga landsútvarp
eða aðrar fjarlægar stöðvar ekki sam-
keppnismöguleika. En það er einnig
nauðsynlegt að átta sig á að grenndar-
stöðvamar eiga enga samkeppnis-
möguleika á fjoldamörgum öðrum svið-
um. Má þar nefna erlendar fréttir,
beinar útsendingar erlendis frá, upp-
tökur á stórkonsertum o.fl.o.fl.
Lítil ágóöavon
Flest bendir tO þess að hin nýju út-
varpslög geti valdið umtalsverðum
breytingum á fjölmiðlun á íslandi. Sumúr
hafa vOjað slá því föstu að mikO byltrng
sé í aðsigi. Vel má svo vera. Ýmsúr eru
að minnsta kosti bjartsýnir á að nýjar
útvarpsstöðvar verði beúOmis gróða-
vegur. Þannig lætur íslenska útvarps-
félagið h/f nú það boð út ganga að vænt-
anlegir hluthafar geti vænst 22,24% arðs
af hlutafé sínu.
Slíkar fullyrðmgar eru í meira lagi
hæpnar og alveg sérstaklega þegar
engar upplýsingar fylgja með um út-
sendingartíma, samsetningu dagskrár
og fjölda starfsmanna. Miklu nær sanni
er, að hægt sé að reka mynduga út-
varpsstöð, sem sendir út 12-16 tíma á
dag, nokkum vegúm hallalaust. Enda
sé svo vel vandað tO dagskrár að álit-
legur hópur hlustenda geri það að sjálf-
sagðri venju í daglegu amstri sínu að
hlusta á stöðina. TO þess að svo megi
verða, þarf stöðin að vera allt í senn:
sambands- og samtalsvettvangur fólks,
með margbreytOegu efni, hún þarf að
eiga fjölmennan hóp áhugasamra ern-
staklinga sem vOja leggja henni lið og
starfa við hana um lengri eða skemmri
tíma. Og síðast en ekki síst: Hún þarf að
vera í nánd við hlustendur sína. Hún
þarf að vera þeirra stöð.
hágé.
ÞJÓÐLÍF 53