Læknablaðið : fylgirit - 01.06.2008, Blaðsíða 37

XVIII. ÞING FÉLAGS ÍSLENSKRA LYFLÆKNA
FYLGIRIT 57
V 27 Faraldsfræði og framrás gauklasjúkdóma meðal
aldraðra einstaklinga
Konstantín Shcherbak', Ólafur Skúli Indriðason2, Viðar Eðvarðsson3,
Jóhannes Bjömsson4-5, Runólfur Pálsson2'5
‘Öldrunarsviði, 2nýmalækningaeiningu lyflæknasviðs 1,3Bamaspítala
Hringsins, 4rannsóknarstofu í meinafræði, Landspítala, 5læknadeild HÍ
runolfuhSlandspitali. is
Inngangur: Gauklasjúkdómar eru meðal algengustu orsaka
lokastigsnýmabilunar (LSNB). Tilgangur þessarar rannsóknar
var að meta faraldsfræði og framrás gauklasjúkdóma meðal
aldraðra samanborið við yngri fullorðna einstaklinga.
Efniviður og aðferðir: Þetta var afturskyggn rannsókn á ein-
staklingum sem greindust með gauklasjúkdóm á Islandi á ár-
unum 1983-2002. Upplýsingar um afdrif sjúklinga voru fengnar
úr sjúkraskrám Landspítala, íslensku nýrnabilunarskránni og
Þjóðskrá. Sjúklingar yngri en 18 ára vom útilokaðir og þeim
fullorðnu skipt í tvo hópa, undir 65 ára og 65 ára og eldri.
Niðurstöður em sýndar sem miðgildi (spönn).
Niðurstöður: Af 257 fullorðnum vom 187 undir 65 ára aldri
(18,3-64,8 ár) og 70 voru 65 (65,3-85,6) ára eða eldri. Nýgengi
gauklasjúkdóms hjá þeim eldri var 12,3/100.000/ár og hjá þeim
yngri 5,9/100.000/ár. Nýrungaheilkenni var algengasta ástæða
nýrasýnistöku hjá eldri hópnum en afbrigðileg þvagrannsókn
meðal þeirra yngri. Hjá þeim eldri voru algengustu greining-
arnar æðabólga (11,4%), sykursýkinýmamein (11,4%), mýlildi
(8,6%) og membmnous nephropathy (8,6%) en í tilviki þeirra yngri
voru það IgA nýrnamein (33,2 %),focal segmental glomeruloscleros-
is (11,2%) og gauklabólga af völdum rauðra úlfa (8,6%). Lengd
eftirfylgdar hjá eldri hópnum var 4,1 (0,0-20,9) ár og voru 21,4%
sjúklinga á lífi án þess að þarfnast meðferðar við lokastigsnýma-
bilun í lok tímabilsins, 17,1% höfðu fengið meðferð við lokastigs-
nýrnabilun og 61,4% höfðu látist án þess að hafa þarfnast með-
ferðar við lokastigsnýmabilun, þar af vom 26% með rGSH <15
ml/mín./l,73 m2. Við lok eftirfylgdar sem varaði í 10,3 (0,0-24,2)
ár, voru 69,7% yngri einstaklinganna á lífi án þess að þarfnast
meðferðar við lokastigsnýrnabilun, 17,8% höfðu fengið meðferð
við lokastigsnýrnabilun og 12,4% höfðu látist án þess að hafa
þurft á meðferð við lokastigsnýmabilun að halda.
Ályktanir: Tíðni, orsakir og sjúkdómsframvinda gauklasjúk-
dóma virðist mismunandi meðal yngri og eldri fullorðinna.
V 28 Skurðsýkingar eftir bláæðatöku á ganglimum við
opnar kransæðahjáveituaðgerðir
Helga Hallgrímsdóttir', Asta S. Thoroddsen1, Tómas Guðbjartsson3-2
’Hjúkrunarfræðideild, 2læknadeild HÍ, 3hjarta- og lungnaskurðdeild
Landspítala
helgahaKSIandspitali. is
Inngangur: Skurðsýkingar eru einn algengasti fylgikvilli krans-
æðahjáveituaðgerða (CABG) og geta meðal annars komið í
bringubeinsskurð. Mun algengari eru þó skurðsýkingar eftir
bláæðatöku, eða 2-26% samkvæmt erlendum rannsóknum. Ekki
eru til tölur um tíðni þessara sýkinga hér á landi og markmið
þessarar rannsóknar var að bæta úr því.
Efniviður og aðferðir: Framsýn rannsókn á 65 sjúklingum (51
karl, meðalaldur 64 ár) sem gengust undir CABG á Landspítala
frá 1. sept. til 26. des. 2007. Klínískar upplýsingar fengust úr
sjúkraskrám og var öllum sjúklingum fylgt eftir í 30-40 daga
eftir aðgerð. Skurðsár voru metin samkvæmt ASEPSIS stigakerfi
og var sýking skilgreind sem ASEPSIS-skor >20. Bomir voru
saman sjúklingar með og án sýkingar og kannaðir áhættuþættir
sýkingar.
Niðurstöður: Alls greindust 15 sjúklingar með sýkingu (23,1%)
innan 35 daga frá aðgerð og fengu þeir allir sýklalyf. Að með-
altali greindist skurðsýkingin á 17. degi (bil 9-33 dagar) en í 67%
tilfella voru sjúklingar útskrifaðir þegar skurðsýking greindist.
Eins og búast mátti við var ASEPSIS-skor hærra hjá sýktum en
hjá ósýktum (29,5 á móti 9; p<0,0001) og skurðirnir 6 cm lengri
í fyrrnefnda hópnum þótt munurinn væri ekki marktækur
(p=0,06). Að öðm leyti voru hóparnir mjög sambærilegir hvað
varðar áhættuþætti eins og til dæmis aldur, kyn, líkamsþyngd-
arstuðull (body mass index, BMI), sykursýki og æðasjúkdóma.
Legutími fyrir og eftir aðgerð var einnig sambærilegur í báðum
hópum (níu og 11 dagar). Hins vegar sást tilhneiging til lægri
sýkingatíðni eftir brotinn í stað heils skurðar (13,3 á móti 36%,
P=0,12).
Ályktanir: Tæplega fjórðungur sjúklinga greinist með skurðsýk-
ingu eftir bláæðatöku við CABG og fær meðferð með sýklalyfj-
um. Sýkingartíðni var hærri í þessari rannsókn en í sambæri-
legum rannsóknum erlendis, en taka verður tillit til þess að
sjúklingum var fylgt óvenjulengi eftir í þessari rannsókn sem
hækkar tíðnina. Brýnt er að kanna betur áhættuþætti þessara
sýkinga í stærri samanburðarrannsókn og gera ráðstafanir til að
fækka þeim.
V 29 Bólgumiðlar spá ekki fyrir um tilkomu endurþrengsla
í stoðnetum
Sigurdís Haraldsdóttir1'3, Dagbjört Helga Pétursdóttir2, Þórarinn
Guðnason1, Axel F. Sigurðsson1, Anna Helgadóttir4, Kristján Eyjólfsson1,
Sigurpáll Scheving', Kristleifur Kristjánsson4, Björn Rúnar Lúðvíksson2,
Karl Andersenu
’Hjartadeild, 2ónæmisfræðideild Landspítala, 3læknadeild HÍ, 4íslenskri
erfðagreiningu
sih17@hi.is
Inngangur: Endurþrengsli í stoðneti koma fram hjá 20-30%
sjúklinga á fyrstu 6-12 mánuðum eftir kransæðavíkkun.
Bólgumiðlar hafa talsvert verið rannsakaðir í kransæða-
sjúkdómi en minna í greiningu endurþrengsla í stoðnetum.
Markmið verkefnisins var að kanna á framsæjan hátt hvort nota
mætti mælingar á bólgumiðlum til að spá fyrir um tilkomu end-
urþrengsla í stoðnetum.
Efniviður og aðferðir: Hundrað og fjórtán sjúklingar sem fóru í
kransæðavíkkun og fengu stoðnet voru teknir inn á tímabilinu
maí 2005 til júlí 2006. Sjúklingar með bráða kransæðastíflu, fyrri
sögu um kransæðasjúkdóm, nýrnabilun og skuggaefnisofnæmi
voru útilokaðir. Blóðprufur voru teknar í kransæðavíkkun og
sex mánuðum seirma voru allir kallaðir inn í nýja krans-
æðaþræðingu og blóðprufa endurtekin. Eftirfarandi bólgu-
miðlar voru mældir: hs-CRP (CRP Latex HS reagent, Roche
LÆKNAblaðið 2008/94 37