Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.10.2011, Blaðsíða 24

Frjáls verslun - 01.10.2011, Blaðsíða 24
24 FRJÁLS VERSLUN 10. TBL. 2011 Ostabúðin Delicatessen - Skólavörðustíg 8 - Sími. 562 - 2772 - ostabudin@ostabudin.is Opnunartími - Mánudaga - Föstudaga 11 - 18 - Laugardaga 11 - 16 Í Stuttu máli Bækur: SkylduleSning um Samningatækni Ég lagði Icesave í dóm eftir að sigur vannst í þjóðar­at kvæðagreiðslunni síðari og hef nánast ekki minnst á þetta mál síðan. Mér er hins vegar skylt að dæma bók Sigurðar Más Jónssonar blaðamanns um Icesave­samningana, svo mjög lét ég til mín taka í þessu máli í pistla skrifum og útvarpi. Ég vildi aldrei semja heldur fara með málið eins og hvert annað gjaldþrotamál einkafyrirtækis; fá úr því skorið fyrir dómstólum hvort við ættum að greiða og þann dóm óttaðist ég aldrei. Mín skoðun er sú að enginn dómstóll geti dæmt skattborgara til að bera ábyrgð á einkafyrirtæki eftir á. En það er annað mál. Ég hvet alla til að lesa þessa bók – þó ekki sé til annars en að læra og lesa um það hvernig ekki eigi að semja. Þessi bók er skyldulesning fyrir alla þá sem hafa áhuga á við skiptum, þjóð málum og samn inga tækni. Hún er um leynd, lygi og undirgefni amatöra í samninga við ræð um borið saman við vinnulag alvöru samn inga ­ manna. Eflaust eru margir komnir með upp í kok af Icesave en þessi bók er það vönduð og vel skrifuð að hún heldur lesandanum við efnið og minnir oft á tíðum á spennusögu fremur en samn inga. Þessa bók leggur þú ekki svo glatt frá þér. Sigurður hefur rætt við fjölda fólks sem kom að samningunum og það tjáir sig í trúnaði við hann. Hann ber saman vinnubrögð og samningatækni aðalsamningamanns Íslands, Svavars Gestssonar, í fyrsta samningnum við vinnulag Buchheit­nefndarinnar í þriðja samningnum. Viðmælendur Sigurðar segja hon ­ um hvað gerðist á bak við tjöldin. Það kemur á daginn að raunveruleikinn tekur oft skáldskapnum fram í trú ­ verð u gleika. Eftir að hafa lesið bókina verða Svavar Gestsson, Indriði H. Þorláks ­ son og Steingrímur J. Sigfús son pín legir. Vinnubrögð þeirra eru rauna saga. Við lestur bókarinnar verður óskilj ­ an legt með öllu að Svavar Gestsson hafi valist sem aðalsamningamaður Íslands en Sigurður upplýsir að Ingi ­ björg Sólrún og stuðningsmenn henn ar hafi verið mjög á móti því að fá hann til verksins vegna reynslu ­ leysis. Bókin kennir okkur eitt; það á aldrei að láta viðvaninga eins og Svav ar og Indriða takast á við reynda og sjóaða samningamenn. Bretar og Holl end ­ ingar mættu með harðjaxla. Svavar leit á þetta verkefni sem „tækifæri lífsins“, eins og hann gant aðist með í þröngum hópi. Það var þá. Frægt er svar Svavars eftir fyrstu samningana að hann hefði eiginlega verið „orðinn leiður á að hafa þetta hangandi yfir sér“. Það er styrkur þessarar bókar hvað Sigurði tekst oft að lýsa í smáatriðum hvað gerðist á bak við tjöldin. Enda varð hann auðvitað að koma með þessar sögur til að gera bókina læsi ­ lega og koma með nauðsynlega við ­ bót um efnið. Áttu pantað borð á Hótel Holti Hér kemur örlítið dæmi um efnis­ tökin í bókinni: „Þegar kom að undirritun samningsins síðdegis á föstudeginum (5. júní 2009) datt andlitið af ís lensku embættis mönn ­ unum. Sum ir þeirra voru enn að átta sig á hlut unum en enginn upplifði þetta sem ánægjulega stund. Eigi að síður var undirritunin gerð að notalegri athöfn að dipló matískum hætti. Þegar samn ing urinn hafði verið undirritaður bað aðalsamningamaður Íslendinga, Svavar Gestsson, um orðið og mælti nokkur vinsamleg orð. Þakkaði hann fyrir sig og afhenti síðan hinum er l endu samningamönnum litlar gjafir. „Það var eins og þetta væru ein ­ hverjir saklausir túristar en ekki harðsvíraðir samningamenn sem höfðu ekki skirrst við að beita öllum meðölum við samningagerðina. Og eftir sátum við með samning sem við kviðum fyrir að rýna ofan í,“ sagði einn viðstaddra eftir á. Embættismennirnir voru fullir efa ­ semda og sumum fannst eins og þeir hefðu gengið frá skelfilegum samn ingi, sem jafnvel jaðraði við land ráð. Þeir töldu sig hins vegar hafa lítið svigrúm til að hafa áhrif á málið, hvað þá að mótmæla samn ­ ing num. Þeir óttuðust um feril sinn og hugsanlega hafa þeir haft í huga erfitt atvinnuástand utan veggja stjórnsýslunnar. Staðreyndin var sú að öðrum nefndarmönnum fannst nóg um hve kumpánlegir þeir Indriði H. Þorláksson og Svavar Gestsson voru orðnir við útlendingana í lok viðræðnanna. Sérstaklega kom þeim undarlega fyrir sjónir sá siður Indriða að leitast eftir því að fara út að borða á kvöldin með viðsemjendum sínum. Erlendu samninganefndarmennirnir voru ánægðir með samninginn og gönt uðust með það sín í milli að þeir væru að flýta sér. Þeir ættu pantað borð á Hótel Holti.“ Kaflinn um leyndina í kringum Svavars­samningana og hvernig að þeim var staðið skilur lesandann eftir í hálfgerðu tómarúmi. Lygi Stein gríms á Alþingi 3. júní 2009, þegar hann var spurður að því hvort samningar væru í nánd, er absúrd. Undirgefni við Breta og Holl endinga og barnaleg samskipti við samn inga ­ menn þeirra er alvarlegt um hugs ­ unarefni – og þar eru ekki öll kurl komin til grafar. Styrkleiki bókarinnar liggur í því hversu vel og ítarlega er sagt frá sögunni baksviðs sem og hvernig Íslendingar ventu kvæði sínu í kross með því að fá Lee Buchheit til verksins. Hann beitti allt annarri taktík í samningaviðræðunum. Hann sýndi enga undirgefni og lét Breta og Hollendinga sækja. Buchheit var fyrst og fremst samningamaður og þeir slógu hann ekki út af laginu. Hann gaf nefndinni andlit, segir Sigurður, en var aldrei svo mjög inni í lagalegu hliðinni. Sagan af herra Jones og herra Smith, sem Buchheit vísaði oft í, sýnir að greiðsluvandi eins er lána ­ vandi annars. Ef þið viljið lesa bók um það hvern ig ekki á að hegða sér í samn ingaviðræðum þá er hér rétta bókin – og breytir þá engu hvar menn stóðu í Icesave­málinu. Þetta er vandað verk og sjaldgæft að góður blaðamaður fari svo ítarlega ofan í saumana á einu máli. Ég gef henni fjórar stjörnur af fimm. Eitt í viðbót. Eftir lesturinn er nið ur staðan sú að það er óþarfi hjá Sigurði að hafa spurningarmerki á eftir undirtitli bókarinnar; afleikur ald arinnar? Jón G. Hauksson iceSave-Samningarnir –– afleikur aldarinnar Bók Sigurðar Más Jónssonar er skyldulesning fyrir alla þá sem hafa áhuga á við- skiptum, þjóðmálum og samningatækni. Hvernig á ekki að semja og hvernig á að semja? Það er munurinn á Svavari og Buchheit. Sigurður Már Jónsson. Almenna bókafélagið gefur út. Kilja. 239 bls. Engar myndir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.