Iðnaðarmál - 01.02.1969, Blaðsíða 23

Stefán Snæbjörnsson:
umbúðir
Umbúðasamkeppni
Vörudreifingin er einn mikilvæg-
asti þátturinn í iðnaðarframleiðslu.
Þeir möguleikar, sem framleiðendur
skapa sér til að selja vörur sínar, er
grundvöllur fyrir vexti og viðgangi
fyrirtækja þeirra.
Mikið framboð og harðnandi sam-
keppni á nær öllum sviðum iðnaðar-
framleiðslu leiðir af sér, að gæði
vörunnar eru ekki einfær um að afla
henni kaupenda.
Umbúðir eru einn mikilvægasti
þátturinn í nútíma vörudreifingu. Sé
vel til þeirra vandað, hefur það í
för með sér ekki aðeins hagræði við
flutning og meðhöndlun, en einnig
aukið geymsluþol vörunnar og sölu-
hvetjandi áhrif.
Umbúðirnar eru hið raunverulega
andlit innihaldsins allt frá verksmiðju
að neyzlustigi. Umbúðaframleiðslan
varðar þannig allflestar greinir iðn-
aðarframleiðslunnar að einhverju
leyti, og nægir það í sjálfu sér til að
undirstrika mikilvægi hennar.
Allar iðnaðarþjóðir leggja mikla á-
herzlu á að byggja upp örugga og
samkeppnishæfa umbúðaframleiðslu
og verja miklu fjármagni til tilrauna
á þessu sviði, bæði hinu tæknilega
og viðskiptalega. Ný efni og fram-
leiðsluaðferðir gera aðrar eldri ó-
hagkvæmari og úreltar. Pappír og
plast leysa af hólmi gler og aðrar
þungar umbúðategundir, léttir málm-
ar tré. Þyngdarhlutfall umbúða og
innihalds verður hagkvæmara, og
rúm sparast.
Nýjar vörutegundir kalla á nýjar
gerðir umbúða, stærri markaðssvæði,
aukið geymsluþol og hraðfara flutn-
ingatæki á stöðlun flutningaumbúða.
Þannig færir hin öra þróun umbúða-
iðnaðinum stöðugt ný vandamál til
úrlausnar, en felur einnig í sér lausn
annarra.
Á síðastliðnu sumri efndi Iðnkynn-
ingin 1968, Félag íslenzkra iðnrek-
enda og Landssamband iðnaðar-
manna til fyrstu íslenzku umbúða-
samkeppninnar. Tilgangur þessarar
samkeppni var fyrst og fremst sá að
leggja áherzlu á, hvern þátt vandað-
ar umbúðir eiga í að styrkja sam-
keppnisaðstöðu íslenzkrar iðnaðar-
framleiðslu við sambærilegar erlend-
ar vörutegundir. Með samkeppni
þessari fékkst einnig allgott yfirlit
yfir stöðu íslenzkrar umbúðafram-
leiðslu, og tækifæri gafst til að gera
samanburð á því bezta í íslenzkum
umbúðum við erlendar.
Rétt til þátttöku í umbúðasam-
keppninni höfðu allir íslenzkir um-
búðaframleiðendur, umbúðanotendur
og hönnuðir umbúða. Þátttaka var
þó háð þeim skilyrðum, að umbúð-
irnar væru hannaðar eða framleiddar
af íslenzkum aðilum og hefðu komið
á markað hér eða erlendis.
Þó að umbúðasamkeppni þessi hafi
að nokkru leyti verið byggð á erlend-
um fyrirmyndum, en umbúðasýning-
ar og samkeppni í sambandi við þær
eru mikilsverðir liðir í sölustarfi um-
búðaframleiðenda og framleiðenda
véla til umbúðagerðar, er hér farið
inn á nýjar brautir til að vekja at-
hygli á mikilvægi vöruvöndunar í ís-
lenzkum iðnaði.
Alls bárust 54 umbúðir eða um-
búðaraðir til samkeppninnar. Til að
meta innsendar umbúðir var tilkvödd
dómnefnd, en eftirtalin félög og aðil-
ar áttu fulltrúa í henni: Félag ísl.
iðnrekenda, Landssamband iðnaðar-
manna, Iðnaðarmálastofnun Islands,
Félag ísl. teiknara, Félag ísl. stór-
kaupmanna, Kaupmannasamtök ís-
lands og Neytendasamtökin.
Störf dómnefndar voru í höfuðat-
riðum þríþætt. í fyrsta lagi gerð út-
boðsgagna, þar sem lögð var áherzla
á að fá sem gleggstar upplýsingar um
umbúðirnar, s. s. framleiðanda, not-
anda og hönnuð, einnig efni, tilgang
og hvenær þær voru fyrst notaðar,
en að auki ýmsar aðrar upplýsingar,
sem dómnefndin taldi, að leggja bæri
IÐNAÐARMÁL
17