Iðnaðarmál - 01.02.1969, Blaðsíða 35

engu síður sú árátta ýmissa starfs-
mannastjóra að hrifsa til sín slíka
ábyrgð. Ef þetta er látið viðgangast,
verður hinum mannlegu þáttum ekki
nægilega sinnt.
Einfaldar mannlegar ó'skir og
ástæður
Viðtökur neytendanna á fram-
leiðsluvöru eða þjónustu eru háðar
velvilja almennings — það er augljós
og alþekktur sannleikur. Það er einnig
augljóst, að velvilji almennings verð-
ur fyrir áhrifum af starfsliði fyrir-
tækisins — þeim, sem eru að selja
vöruna eða veita þjónustuna. Góð
samskipti við starfsliðið innan fyrir-
tœkisins eru því mjög jákvœð og
mikilvœg fyrir heilbrigð og happasœl
viðskipti.
Ef þú ætlar að leggja grundvöll að
heilbrigðum samskiptum við starfs-
liðið í fyrirtæki þínu, verður þú að
taka tillit til hinna fullkomlega eðli-
legu og einföldu óska og hvata þess-
ara mannlegu einstaklinga. Til skýr-
ingar þessu atriði skulum við hug-
leiða nokkur af þessum eðlilegu á-
hugamálum. Um leið og við tökum
þau til athugunar ,skaltu hugsa um
sjálfan þig sem launþega. Ef þú
finnur, að þau snerta þig persónu-
lega, geturðu verið þess fullviss, að
þau snerta einnig sérhvern starfs-
mann undir þinni stjórn.
1. Þegar einstaklingur leitar eftir
nýju starfi, óskar hann, að komið sé
jram við hann af kurteisi og að hann
megi kunna vel við sig, eins og hann
eigi þarna heima. Við slíkar aðstæð-
ur getur hann verið eðlilegur og
sýnt þá framkomu, sem er honum í
vil. Af þessu er ljóst, að einstakling-
ur, sem leitar eftir starfi, er ekkert
hrifinn af að láta leiða sig eftir ein-
hverjum ranghala inn í skuggalega
og óhreina ráðningaskrifstofu. Þeg-
ar þangað er komið, þykir honum
ekkert varið í að fá svipaða með-
ferð og þegar afbrotamönnum er
stillt upp í röð á lögreglustöð til yfir-
heyrslu. Kynni hins væntanlega
starfsmanns af ráðningaskrifstof-
unni eru fyrstu kynni hans af fyrir-
tækinu, sem hann á e. t. v. að hefja
starf hjá innan fárra daga. í and-
rúmslofti ráðningaskrifstofunnar sáir
þú fyrstu frækornum siðferðisins.
2. Venjulegur einstaklingur kýs
fremur að vera boðinn velkominn til
starfs en láta kasta sér inn í það. Það
kostar ekki mikla fyrirhöfn að sjá
fyrir einfaldri kynningu og leiðbein-
ingum varðandi starfið. Slík athöfn
veitir hinum nýja starfsmanni þá til-
finningu, að hann sé talinn nokkurs
virði sem einstaklingur, en ekki lítil-
fjörlegur leiðindapési. Venjulegur
maður er lítið hrifinn af að láta vísa
sér á einhvern hranalegan verkstj óra,
er síðan vísar honum á einhvern fag-
lærðan vélamann, sem lítur á alla
„græningja“ eins og plágu. Samt sem
áður er þetta algeng meðferð á nýj-
um starfsmönnum nú á tímum.
3. Hinum venjulega manni þykir
gott að fá einjaldar og skynsamlegar
leiðbeiningar um það, hvað honum
er œtlað að leysa af hendi, hvernig
unnl er að gera það og í hverju vel
unnið verk er fólgið. Einföld áætlun
um verkleiðbeiningu, sem gerir hin-
um nýja starfsmanni fært að ná tök-
um á eigin starfi og húa sig undir
annað betra, er ekki erfið í smíðum.
Unnt er að koma sér saman um, í
hverju vel unnið starf sé fólgið, með
því að setja einfalda staðla varðandi
magn, gæði, tíma, kostnað og próf-
anir, sem þarf að standast. Að vinna
án staðla er likt og að taka þátt í í-
þróttakeppni, án þess að nokkrar regl-
ur gildi um vinninga og úrslit.
4. Sérhverjum mannlegum ein-
staklingi þykir gott að vinna undir
stjórn einhvers, sem hann getur
treyst og borið virðingu fyrir. Ekk-
ert rennir traustari stoðum undir
heiðarleika og ráðvendni en þessi
tilfinning starfsmannsins: „Mér þyk-
ir gott að vinna fyrir þennan mann.“
Til að vekja og næra þessa tilfinn-
ingu þarf hæfa verkstjórn. En skyn-
samlega og hæfa verkstjórn er að-
eins hægt að þroska með því, að
yfirstjórnendur beiti sér fyrir og
framkvæmi markvissa og stöðuga
þjálfunaráætlun í verkstjórn. Þetta
er einföld regla, sem ber ríkulega
ávexti.
5. Sérhverjum einstaklingi þykir
gott, að einhver viðurkenni mikil-
vœgi hans. Ein af einföldustu drif-
hvötum mannlegs eðlis er löngunin
til að öðlast sess sólar megin í lífinu.
Stjórnandi, sem gerir sér ljóst, að
sérhver einstaklingur á launaskránni
býr yfir einhvers konar greind, ein-
hvers konar hæfni, einhverju, sem
hann getur lagt fram í þágu fyrir-
tækisins — sama hversu lítið fram-
lagið er — hann hefur fullnægt frum-
þörf. Mannlegum einstaklingum þyk-
ir gott að láta hlusta á sig og að
skoðanir þeirra séu teknar til athug-
unar og virtar. Ef leiðir til samskipta
milli yfirstjórnenda og starfsliðs eru
opnaðar og haldið við, munu þær
stuðla að slíku. Fundir, persónuleg
samskipti milli yfirmanna og ó-
breyttra starfsmanna, tillögukerfi o.
fl. eru einfaldar aðferðir til að
byggja upp slíkar leiðir. Skynsamleg
meðferð kvartana og klögumála, sem
veitir sérhverjum starfsmanni rétt til
að ná fundi æðsta yfirmanns, er
mikilvæg.
6. Mörgum þykir gott að finna, að
dagleg störf þeirra séu öðrum til
gagns.
Raunar er það svo, að því stærra
sem tækifærið til þjónustu er og því
betur sem starfsmaðurinn gerir sér
það Ijóst, því minni verður þörfin
fyrir efnislega viðurkenningu. Þekk-
ing á hlutaðeigandi fyrirtæki, mark-
miðum þess og stefnu, afrekum þess
og stjórnunarhugmyndum, ásamt
þeim hlut, sem sérhver starfsmaður á
þar að máli, — allt hjálpar það til að
fullnægja þessari eðlilegu, mannlegu
löngun.
7. Þeir eru fáir, sem ekki óska
eftir raunhœfri viðurkenningu fyrir
vel unnið starf.
Aliir viljum við fá borgað sann-
virði fyrir störf okkar, og í samræmi
við greiðslugetu vinnuveitandans.
Allir óskum við að hækka í tign,
þegar hæfni okkar og verðleikar rétt-
læta það. Einföld kerfi um starfsmat,
launastjórn, verðleikamat og fram-
farir í störfum myndu fullnægja þess-
um óskum. Hvers vegna eru slík
kerfi ekki meira notuð?
IÐNAÐARMAL
29