Frjáls verslun - 01.02.2007, Síða 30

30 F R J Á L S V E R S L U N • 2 . T B L . 2 0 0 7
FORSÍÐUVIÐTAL • ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR
legast sé að bera sig niður; hvernig best sé að fjármagna aukinn vöxt.
Þetta er í sjálfu sér „allur pakkinn“, eins og þetta er orðað heima á
Íslandi. En aðalatriðin telja, þau vega þyngst og þurfa að vera fremst
í forgangsröðinni.“
„Fyrirtækið er núna að vinna að sínum tveimur fyrstu fjárfest-
ingum og þær eru í tiltölulega nýjum lúxus fatamerkjum. Við höfum
verið spurð hvort ekki sé hætta á hagsmunaárekstrum með því að vera
bæði í ráðgjöf í tískuheiminum og ætla jafnframt á sama tíma að vera
í fjárfestingum innan sama geira. Auðvitað verður hér að fara varlega,
en þau fyrirtæki sem við
hyggjumst fjárfesta í eru af
allt annarri stærðargráðu
en þau fyrirtæki sem við
almennt veitum ráðgjöf.
Sem ráðgjafar vinnum
við almennt með mjög
stórum og þekktum tísku-
fyrirtækjum. Viðskiptavinir
okkar hafa t.d. verið Ralph
Lauren, Oscar de La Renta,
Jones New York og Elie Tahari. Fjárfestingarnar verða hins vegar í
litlum fyrirtækjum sem að minnsta kosti fyrst um sinn munu ekki
teljast alvarleg ógn fyrir þessi stærri félög. Smám saman geri ég ráð
fyrir að fjárfestingar muni vega meira og meira í starfsemi Marvin
Traub Associates og að ráðgjafahluti starfseminnar verði einungis
smávægilegur.“
STJÓRNUN?
Nú hefur þú unnið beggja vegna Atlantshafsins. Hver er mun-
urinn á stjórnunarstíl Breta og Bandaríkjamanna?
„Bandaríkjamenn orða hlutina beint út; þeir tala tæpitungulaust.
Þeir hafa sjálfstraust til að tala þannig við aðra og láta tala þannig
við sig. Menn geta allt að því lent í rifrildi á fundum og það heyrist í
mönnum ef þeir eru ekki sáttir. Það getur orðið hávaðasamt án þess
að það marki umræðuna. Í Bandaríkjunum segja stjórnendur: Við
skulum gera þetta svona! Skýr skilaboð. Það kippir sér enginn upp við
þetta orðalag. Sumum finnst Bandaríkjamenn vera yfirborðskenndir.
En ég held að það sé ekki endilega réttmæt gagnrýni – það sem
blekkir er að þeir reyna oftast að vera jákvæðir og opnir, en stundum
misskilst það sem yfirborðsmennska. En þeir eru harðir í horn að taka
og stefna þangað sem þeir ætla sér.
Bretar nota hins vegar meira spurningar í sínum samskiptastíl.
Þeir segja: Eigum við ekki að gera þetta svona? Hvað segir þú um að
við gerum þetta svona? Líka þegar þeir eru í raun að skipa fyrir og
segja hvernig þeir vilji að hlutirnir séu gerðir. Bretar nota einnig meira
kaldhæðni í samskiptum sínum. Segja „já“ þegar þeir meina „nei“ og
leggja þá mikla áherslu á já-ið.“
Aðspurð segir hún að nokkur munur sé á stjórnunarstíl kvenna og
karla, það sé þó mjög einstaklingsbundið. „Mér finnst konur yfirleitt
taka meira tillit til persónulegra aðstæðna starfsmanna og þær leggja
meira upp úr að starfsmenn séu ánægðir í vinnunni. Þær eru meira
vakandi fyrir starfsandanum. Þetta skiptir auðvitað máli því að góðir
starfsmenn verða að vera ánægðir ætli fyrirtæki sér að halda í þá.“
MIKLVÆGAST Í FARI STJÓRNENDA
- En hvað telur þú mikilvægast í fari stjórnenda?
„Best er ef stjórnendur geta verið þeir sjálfir. Það er mjög erfitt ef
stjórnandi finnur fyrir miklum þrýstingi á vinnustað um að haga sér
öðruvísi en honum er tamt að haga sér í samskiptum við aðra. Það
gengur aldrei til lengdar að leika og að fólk hagi sér öðru vísi en það
á að sér að vera. Það er bæði leiðinlegt og falskt.
Góður stjórnandi er sömuleiðis sá sem er öruggur með sig og
hefur nægilegt sjálfstraust til að leyfa öðrum að njóta sín – en þó
innan þeirra stefnu sem búið er að marka. Það reynist öllum mjög
erfitt að vinna fyrir stjórnendur sem ekki hafa sjálfstraust og vita ekki
almennilega hvað þeir vilja. Stjórnendur verða að hafa skýra stefnu og
vinna með opnum hug. Það er árangursríkast.“
Kjarnakona á beinu brautinni í New York. Snjókorn falla... líka í New York.
„Það reynist öllum mjög
erfitt að vinna fyrir
stjórnendur sem ekki
hafa sjálfstraust og vita
ekki almennilega hvað
þeir vilja. “